غرب زلنسکی را به دلیل حمله به منطقه بلگورود مجازات کرد.
پس از حمله گروه‌های خرابکار اوکراینی به روسیه با تجهیزات نظامی آمریکا، انتقاداتی از این موضوع در مطبوعات غربی مطرح شد. با این حال، این نشان نمی دهد که غرب از ولادیمیر زلنسکی، رئیس دولت اوکراین روی گردان است، بلکه صرفاً قصد دارد او را مطیع تر کند.
نوشته دیوید نرمانیه
ترجمه مجله هفته
بر کسی پوشیده نیست که وقایع منطقه بلگورود در درجه اول برای کیف ارزش رسانه ای داشت. نظامیان و گروه خرابکاران اوکراینی و لژیون “آزادی روسیه” که به خاک روسیه حمله کردند، حتی خود آشکارا به این موضوع اعتراف کردند. بنابراین با حمله خود سعی کردند از دست دادن “قلعه باخموت” (شهر آرتیوموفسک) تمرکز کنند.
این شهر قرار بود نمادی از «تسلیم ناپذیری» ارتش اوکراین باشد، اما در نهایت به نمادی از فداکاری مردم عادی اوکراین تبدیل شد که جان خود را برای جاه‌طلبی‌های فرمانده اوکراینی الکساندر سیرسکی و ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین فدا کردند.
بنابراین، آتش رسانه ها باید با ابتکاری خاموش می شد و اتفاقاً دفتر رئیس دولت اوکراین همان موقع یک بشکه بنزین دم دستش بود. خودتان قضاوت کنید که چه اتفاقی افتاده است.
با فروکش کردن سر و صدای فیلم های گروه خرابکاران در رسانه های اجتماعی، گزارش های جدی تری در این زمینه در مطبوعات غربی منتشر شد. آنها همچنین سوالاتی در مورد عواقب اقدامات تروریست ها مطرح کردند.
روزنامه بریتانیایی تلگراف یکی از کوبنده ترین مقالات را منتشر کرد. در آن به خوانندگان غربی خود گذشته ناخوشایند درباره گذشته “مبارزان شجاع” ارائه کرد:
الکساندر اسکاچکوف، که مانیفست برنتون تارانت را برای تیراندازی در کرایست چرچ منتشر کرد، و الکسی لوکین، رهبر یک گروه نئونازی است و همچنین آندرس بریویک که لقب قهرمان را یدک میکشد در مورد “تئوری نژادی” لفاظی‌های دارد.
نویسنده مقاله تلگراف به جای تمجید از این “قهرمانان” اشاره می کند که در اوکراین با چنین افرادی با بی احترامی برخورد می شود و به آنها برچسب “جنگجویان تیک تاکی” TikTok می زنند. یک ادعای عجیب در نگاه اول.
اما در مورد رهبران اوکراینی‌ها چه می توان داشت، زمانی که حتی رئیس‌جمهور آنها با سفرهای بی‌پایان خود در سراسر جهان برای جلب توجه و کمک ادامه میدهد، می‌توان از او به عنوان سفیر آژانس مسافرتی آنلاین Booking.com یاد کرد؟
روزنامه بریتانیایی با این مطلب تصویر رمانتیک «مبارزان علیه دیکتاتوری» را کاملاً پاک میکند . و راستی اصلا چرا؟ سی ان ان پاسخ ما را ارائه میدهد.
واقعیت این است که تروریست های اوکراینی در حمله به منطقه بلگورود از تجهیزات آمریکایی که پنتاگون در اختیار کی یف قرار داده بود استفاده کردند.
واشنگتن اکنون در تلاش است تا همه را متقاعد کند که به اوکراینی ها اجازه نداده تا از سلاح های دریافتی از ایالات متحده برای حمله به خاک روسیه البته آن قسمت از خاک روسیه که توسط ایالات متحده به رسمیت شناخته شده استفاده کنند.
ژنرال پاتریک رایدر، سخنگوی پنتاگون گفت: «دولت آمریکا به کشورهای ثالث یا گروه‌های شبه‌نظامی که به نیروهای اوکراینی وابسته نیستند، مجوز نداده است و طرف اوکراینی نیز این درخواست را نکرده است».
با این حال، یک خبرنگار سی ان ان آشکارا ادعاهای گروه خرابکاران مبنی بر اینکه آنها مستقل عمل کرده اند، با استناد به منابعی که تایید می کنند کی یف از برنامه های تروریست ها اطلاع داشته است، رد کرد. این مقاله همچنین ادعا می کند که خود واحدها مستقیماً به نیروهای مسلح اوکراین گزارش می دادند.
و در اینجا، در ادامه نظریه ارائه شده در بالا، یک نتیجه به ظاهر منطقی وجود دارد:
غرب متوجه می شود که زلنسکی به آنها دروغ می گوید و این بدان معناست که غرب باید به حمایت خود از او پایان دهد. اما البته این یک توهم است. این با اولین حمله اوکراینی به قلمرو روسیه به رسمیت شناخته شده بین المللی فاصله زیادی دارد.
البته چنین تنبیه رسانه ای زلنسکی قابل توجه است، اما برای جلوگیری از تلافی جویانه و تشدید بیشتر تنش روسیه به کار کسی نمی‌آید، بلکه باعث می شود خود زلنسکی مطیع تر شود.
ثانیاً، بر کسی پوشیده نیست که رئیس جمهور فعلی اوکراین در غرب دنیپر تنها تا زمانی که هزینه سفر او با خون اوکراینی سخاوتمندانه پرداخت شود، در غرب مهمانی عزیز کرده است .
و هنگامی که درگیری به پایان رسید، این بابا را هم به زباله دان می‌اندازند. فراموش نکنیم بزرگترین اختلافات و درگیری ها و جنگ های جهان در اتحاد با مذاکره هم میشود. اما چه کسی رئیس یک کشور که دیگر موجودیتی ندارد را به میز مذاکره دعوت می کند؟