
امپریالیسم و اتحادیه های کارگریاش
نوشته آنلیس فیکنتسچر و آندریاس نویمان
مجله کروکودیل
ترجمه مجله هفته
ما می توانیم راحت نفس بکشیم. راه حل مشکلات جدی پیدا شده است. فقط باید به توصیه ها عمل کنیم: «مکالمات نباید در سطحی واقعی و جدی باشد، بلکه باید بر اساس احساسات باشد».
این درس را از نشریه یک اتحادیه کارگری DGB می گیریم. و تیترش چنین است:
از بحث های واقعی بپرهیزید! این را میتوان در مقالهای در مجله M، مجله سیاست رسانهای اتحادیه صنفی ver.di، که در سالروز سی و پنجمین روز روزنامهنگاری ver.di در ۴ مارس ۲۰۲۳ در برلین برگزار شد یافت.
در آنجا، شام جاف، که توسط دولت آلمان فدرال در سال ۲۰۲۱ مورد تقدیر قرار گرفت، به عنوان “سخنران اصلی” سخنوری کرد.
او یکی از اعضای هیئت امنای موسسه بن است که توسط شبکه تلویزیون RTL، روزنامه محافظه کار مسیحی راینیشه پست، رسانه حکومتی دویچه وله و مؤسسه “Constructive Institute” حمایت می شود و توسط صدراعظم ایالت نوردراین وستفالن آلمان تامین مالی می شود.
این نماینده رسانه های سلطه چه می گوید؟
«جوامع برای دسترسی به اطلاعات قابل اعتماد و ایجاد چارچوب مرجع مشترک برای ایجاد یک واقعیت مشترک به خبرنگاران نیاز دارند.»
با تشکر از شما برای این اطلاعات روشنگرانه که پروپاگاندا از پروپاگاندیست ها را که در خدمت روایت های سلطه قرار دارند مانند اطلاعت کرونا، اوکراین، یا محیط زیست را به عنوان “اطلاعات موثق” به ما عرضه میکنند!
این فرستاده ادامه می دهد: ما هر روز در این موقعیت ممتاز قرار می گیریم که کاملاً آزادانه تصمیم بگیریم که از کدام موضوع گزارش تهیه کنیم.
شگفتانگیز است که چگونه چنین دیدگاه تحریفشدهای از سوی یک اتحادیه کارگری مطرح میشود، گویی که روزنامهنگاران واقعاً میتوانند آزادانه بدون آنکه به عواقب از دست دادن شغلشان فکر کنند، مستقلانه تصمیم بگیرند!
از دیدگاه استراتژیست های سلطه فقط می توان گفت: چقدر عالیست است که میتوان از اتحادیه های کارگری به عنوان ابزاری چنین سواستفاده کرد!
اما بازگردیم به مقاله “پرهیز از بحث در مورد حقایق!”.
این موضوع در مورد پروژهای است که در روز خبرنگاری با عنوان «مقابله سازنده: یا افشای و مقابله با افسانههای توطئه و اخبار جعلی» که توسط یکی از بنیانگذاران «مرکز مشاوره وریتاس» با بودجه ایالت برلین اداره میشد.
خود “وریتاس” پروژه ای از “مرکز برای پیشگیری از رادیکالیزه شدن و ترویج دموکراسی” است که – همانطور که در تعریف از خودش می گوید – به “روایت های توطئه و سایر اشکال دشمنی گروهی” می پردازد.
مقاله مربوط به پروژه در مجله ver.di با این سوال آغاز می شود: “چگونه با معتقدان به تئوری توطئه برخورد کنیم؟”
و سپس متوجه می شویم چگونه!: “مذاکرات نباید در سطح واقعی باشد، بلکه باید بر اساس احساسات باشد. به عنوان مثال درباره کرونا: “من می توانم در حال حاضر ترس زیادی احساس کنم.” در مقابل باید مضامین مشترک پیدا کردن، به عنوان مثال از طریق دیدن عکس یا سرگرمی مشترک.”
بیایید پیشنهاد مشاورمان را با مورد یک مثال بررسی کنیم.
مثلا موضوع بازنشانی عظیم شواب را در نظر بگیریم. یک نفر در مورد کتاب کلاوس شواب “کووید ۱۹ بازنشانی عظیم” صحبت می کند.
از آنجایی که نمی توان وجود این کتاب را با عنوان موجز و آشکار آن انکار کرد، اجازه می دهیم سرسپردگان سرمایه کلان پاسخ طرف را بدهند – زیرا آنها قطعا هوشمندانهترین پاسخ را آماده دارند:
“در حال حاضر ترس زیادی را احساس میکنم. بیایید در مورد باغچه زیبای شما صحبت کنیم.”
فوق العاده است نه: این واکنش کاملا برای شنونده قانع کننده است! به این ترتیب می توان موضوع «بازنشانی عظیم» را به عنوان یک تئوری توطئه به حاشیه راند.
جنگ علیه آزادی مطبوعات
یک آگهی تمام صفحه در پشت جلد مجله M وجود دارد. این بدترین نوع تبلیغات جنگی است – با روح امپریالیستی و ناتوی آن. در آنجا می توانید بخوانید:
«حمله روسیه به اوکراین همچنین جنگی علیه آزادی مطبوعات است.
سربازان روسی کارکنان رسانه های اوکراینی و بین المللی را می ربایند، شکنجه می کنند و به آنها تیراندازی می کنند.»
این عبارت بخشی از آگهی است که گزارشگران بدون مرز از آن برای درخواست کمک های مالی برای جلیقه های ضد گلوله، کلاه ایمنی، آموزش های امنیتی، مشاوره روانشناختی و ژنراتورهای برق استفاده می کند، به جای از روزنامه نگاران برای بررسی پیشینه جنگ نیابتی ناتو علیه روسیه درخواستی ارائه دهند.
خوب، می توان اعتراض کرد: این موضع DGB یا یکی از اتحادیه های آن نیست، بلکه موضع یک آگهی دهنده است اصلا به اتحادیه کارگری چه مربوط.
بنابراین ما نگاهی به برخی از بیانیه های DGB می اندازیم.
«روسیه با حمله غیرقانونی خود رنج بی پایانی را برای مردم اوکراین به ارمغان آورده است.» این همان موضعی است که در فراخوان DGB برای راهپیمایی های عید پاک ۲۰۲۲ منعکس شده.
“مردم هر روز در نتیجه جنگ وحشیانه تجاوزکارانه علیه اوکراین می میرند، که قوانین بین المللی را نقض می کند. میلیون ها نفر به ویژه زنان و کودکان در حال فرار هستند. این جنگ همچنین حمله ای به نظم و صلح اروپا است.”اینگونه است که واقعیت در فراخوان DGB برای ۱ می ۲۰۲۲ وارونه جلوه داده میشود.
گویی گسترش ناتو به سمت شرق تا مرزهای روسیه یک اقدام صلح آمیز بود، گویی کودتای اوکراین در سال ۲۰۱۴ یک روند دموکراتیک بود، گویی جنگ رژیم کودتا علیه مردم خود در شرق کشور اصلا وجود نداشت و نقض قوانین بین المللی توسط زیر پا نهادن توافق مینسک ۲ اصلا اتفاق نیفتاده است.
و فراخوان DGB برای راهپیمایی های عید پاک ۲۰۲۳ – با نادیده گرفتن کامل همه جنگ های ایالات متحده و ناتو، مانند جنگ یمن – با جملاتی که ناتو بر اساس اصل برگرداندن قربانی-مجرم استفاده می کند آغاز می شود.
مداخله در امور دولت های مستقل نمی تواند آشکارتر از این بیان کند:
ما از اسد، رئیس جمهور سوریه می خواهیم که بالاخره به جنگ علیه مردمش پایان دهد!
ما از رژیم ایران می خواهیم که سرانجام به ترور علیه زنان و دختران پایان دهد!
ما از دولت روسیه می خواهیم که در نهایت به جنگ در اوکراین پایان دهد و تمامیت ارضی خود را با خروج نیروهایش بازگرداند!
ما حق اوکراین برای دفاع از خود را همانطور که در منشور سازمان ملل متحد ذکر شده است، می پذیریم.
اما نه حق دفاع از خود دسته جمعی جمهوری های دونباس و روسیه بر اساس ماده ۵۱ منشور سازمان ملل.
علاوه بر این: “ما همه حکومت هایی را که از ظلم، خشونت و شکنجه به عنوان ابزار و ابزار سیاسی برای تامین قدرت خود استفاده می کنند، محکوم می کنیم.”
اما نه امپراتوری ایالات متحده و دست نشاندگان آن، که دهه هاست جهان را با جنگ ها ویران کرده اند، یا بریتانیای کبیر که سال ها جولیان آسانژ را در شکنجه نگه داشته است.
و در نهایت، درخواست DGB مارش صلح عید پاک می گوید: “مواضع ما جنگ تجاوزکارانه روسیه علیه اوکراین را بی اهمیت نمی داند و چمدان ما مملو از افسانه های توطئه درباره قدرتمندان نیست.”
امپریالیسم آمریکا و ناتوی آن از داشتن چنین اتحادیه هایی خوش قطعا لذتی بی انتها میبرند.