“۳۶ ساعت در باخموت”: حقایق شگفت انگیز در “وال استریت ژورنال”
راینر روپ
ترجمه مجله هفته
تحت عنوان “۳۶ ساعت در باخموت: مبارزه ناامیدانه یک واحد برای مقاومت در برابر روس ها”، مقاله ای به طرز شگفت انگیزی صادقانه در وال استریت ژورنال منتشر شد که نشان می دهد چگونه رهبری نظامی اوکراین به دستور زلنسکی جوانان را به طور بی معنی به کشتن میدهد.
جوانان و مردان جوانی که در خیابان یا سوپرمارکت‌های روستاها و شهرهای محل زندگی خود توسط کماندوهای نظامی دستگیر و به زور ربوده شده بودند، تنها پس از چند هفته آموزش به عنوان گوشت دم توپ به چرخ گوشت باخموت انداخته شدند. شانس زنده ماندن آنها کمتر از ۵۰ درصد بود.
این حقایق در مورد استفاده غیر قانونی از جوانان اوکراینی که به زور به خدمت گرفته شده‌اند، در سطح بین‌المللی شناخته شده است، اما در غرب جمعی و قطعاً در آلمان – به لطف خودسانسوری «رسانه‌های باکیفیت» به عنوان واقعیت رسمیت شناخته نمی‌شوند.
در مقابل، مقاله وال استریت ژورنال خود را از میان توده رسانه‌ای متمایز میکند. عکس جلد مقاله مردی را نشان می دهد که در حال حفر قبر است. بقیه تصویر تا آنجا که چشم کار می کند با دریایی از پرچم های آبی و زرد در اهتزاز پر شده است.
هر یک از پرچم های اوکراین نشانگر قبر یک سرباز است که اغلب با گل های رنگارنگ تزئین شده است.
عکس فوق العاده زیبایی می‌سازد متن زیر تصویر این تراژدی را نشان می دهد:
صدها سرباز اوکراینی اهل شهر خارکف در شمال شرق اوکراین از زمان آغاز تهاجم روسیه در سال گذشته در این اطراف این منطقه دفن شده اند.
در خود مقاله، می توان خواند که رهبری اوکراین سربازان تازه بسیج شده را به نقطه حساس باخموت فرستاد، جایی که مردان جوان “به طور دسته جمعی جان باختند – تا (سربازان اوکراینی) آموزش دیده را برای حمله به روسیه ذخیره کنند.”
به معنای واقعی کلمه در وال استریت ژورنال می گوید:
کی‌یف به منظور حمایت از تیپ‌های آموزش دیده و مجهز شده توسط غرب برای یک حمله مورد انتظار، و در حالی که بسیاری از سربازان حرفه‌ای اوکراین قبلاً کشته شده‌اند، سربازان بسیج شده و یگان‌های دفاع ارضی را اعزام به جبهه جنگ کرده است، برخی با آموزش و تجهیزاتی ناچیز. در نهایت، موفقیت یا شکست این استراتژی اوکراینی در باخموت به نتایج حمله بزرگتر بستگی دارد.
این روزنامه سپس به نقل از ژنرال بازنشسته آمریکایی بن هاجز، فرمانده سابق ارتش آمریکا در اروپا، می گوید:
“اگر آنها [اوکراینی ها] بتوانند نیروی جنگی کلیدی خود از چیزی مانند باخموت دور نگه دارند مفید است [چرا که در غیر این صورت مرگ سربازان آموزش دیده در باخموت] تاثیر منفی بر ضد حمله کلی خواهد داشت. البته، هنوز باید هزینه‌های سنگینی پرداخت. “
این مقاله با استفاده از نمونه گروهی از «سربازان تازه بسیج شده» از تیپ مکانیزه ۹۳ که از کارگران بیکار منطقه خارکف سربازگیری شده بودند، نشان می دهد که این «جایزه» چگونه است. پس از بسیج، آنها به سلاح های ساخت شوروی مجهز شدند و ابتدا به کنستانتینوکا و سپس به باخموت اعزام شدند. داستان یک گروه ۱۶ نفره از سربازان بیکار است که بدون هیچ آموزش نظامی به دفاع از شهر باخموت ارسال شده اند:
«سرباز الکسی مالکوفسکی، پدر سه فرزند بیکار، در ماه فوریه در نبرد باخموت برای اولین بار در زندگی خود یک نارنجک راکت پرتاب (RPG) شلیک کرد. سربازان روسی به یکی از بلوک‌هایی حمله کردند که گروه ۱۶ سرباز وظیفه‌اش برای دفاع تعیین شده بود، که بسیاری از آنها فقط چند روز قبل به خدمت سربازی اعزام شده بودند و هیچ آموزشی ندیده بودند.
وال استریت ژورنال در ادامه توضیح می دهد:
ماکوفسکی هدف را از پیش چشمش دست داد. روس ها آرپی جی های خودشان را شلیک کردند و گلوله به دیوار کناری اصابت کرد و مغزش را تکان داد. او از ساختمان بیرون دوید و در یک میان علف‌ها پنهان شد و گوش هایش زنگ می زد. هنگامی که پس از غروب آفتاب به ساختمان بازگشت، جسد دو تن از همرزمانش را در اتاق دید که از جنگ جان سالم به در نبرده بودند. به گفته سربازان بازمانده و بستگان مفقودین، در ۳۶ ساعتی که او در نبردهای وحشیانه شهری در شهر شرقی اوکراین گذراند، ۱۱ نفر از ۱۶ سرباز کارگر بیکار گروه سربازان وظیفه ماکوفسکی یا کشته یا اسیر شدند.
یکی دیگر از اعضای گروه، سرگئی پوگاسی، که در جریان این نبردها به اسارت روس ها درآمد، بعدها نقل کرد که جنگنده های واگنر به او شلیک نکردند، زیرا می دانستند که او یک سرباز تازه بسیج شده است.
با این مقاله، وال استریت ژورنال، یکی از رسانه‌های مالی برجسته ایالات متحده، آنچه را که هفته‌ها و ماه‌ها در رسانه‌های جایگزین[خلاف جریان سلطه]، همچنین در آلمان، گزارش شده است، تأیید میکند، که توده‌های مردم [در غرب] تاکنون چیزی از آن نشنیده‌اند. این توپخانه روسیه بود که به باخموت نام چرخ گوشت را داد. علیرغم کمک های نظامی گسترده غرب، از نظر کیفیت و کمیت بسیار برتر از توپخانه اوکراینی است.
اما باخموت عمدتاً به دلیل دستور زلنسکی بدنام مبنی بر حفظ شهر به هر قیمتی به یک چرخ گوشت تبدیل شد.
تیپ های جدیدی از سربازان آموزش ندیده اوکراینی دائماً زیر آتش توپخانه قوی تر روسی اعزام می شدند که در طول ماه ها مختصات هر خیابان و هر گوشه شهر را درنوردیده بودند. در نتیجه کل تیپ های اوکراینی از بین رفتند و بارها با واحدهای جدید متشکل از مردان جوانی که قبلاً به زور اعزام شده بودند، پر شدند.
در گزارش اخیر، کارشناسان قدیمی‌ترین اندیشکده ارتش بریتانیا (RUSI) تلفات اوکراینی را بین ۳۰۰ هزار تا نیم میلیون سرباز کشته و یا زخمی غیرقابل استفاده مجدد تا به شدت زخمی تخمین زده‌اند. بر اساس گزارش اندیشکده ارتش بریتانیا، صدها سرباز و مزدور اوکراینی هر روز از دست می‌روند.
آیا زمانی فرا خواهد رسید که مسئولین این جنگ نیابتی ایالات متحده / اتحادیه اروپا / ناتو در اوکراین و در این کشور پاسخگو تصمیمات و اعمال خود باشند؟
چرا نخبگان سیاسی در برلین می خواهند جنگی بی پایان در اوکراین به راه بیندازند؟آیا به این دلیل است که به دلیل دروغگویی و سیاست جنایتکارانه خود می خواهند روز حساب پس دهی خود را هر چه بیشتر به تعویق بیندازند؟ بنابراین آیا آنها ما را به یک رویارویی مستقیم با روسیه و در نتیجه ما را هر روز به ورطه نابودی نزدیکتر نمیکنند؟