پیام واقعی سیمور هرش در آخرین نوشته‌اش چیست؟

آخرین نوشته سیمور هرش بین متحدان کی یف شکاف ایجاد می کند.

بر اساس آخرین مطلب منتشر شده توسط سیمور هرش، متحدان اروپای شرقی به طور مخفیانه در تلاش هستند تا زلنسکی را متعاقد کنند تا به گفتگو و صلح تن دهد. 

به نظر می رسد با این مقاله، واقع گرایان در سرویس های مخفی ایالات متحده می خواهند بین متحدان کی یف شکاف ایجاد کنند و در نتیجه از فروپاشی سیاسی داخلی جلوگیری کنند. 

نوشته کریل بندیکتوف

ترجمه مجله هفته

سیمور هرش، روزنامه نگار مشهور تحقیقی که دولت بایدن را به خرابکاری در جریان نورد استریم متهم کرده است، بمب خبری پ اطلاعاتی دیگری را در وبلاگ خود منفجر کرده است. (نگاه کنید به اینجا و اینجا)

او مدعی است که چندین کشور اروپای شرقی – لهستان، مجارستان، استونی، جمهوری چک، اسلواکی و لتونی – نوعی ائتلاف غیررسمی تشکیل داده اند تا بر ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور  از کنترل خارج شده اوکراین فشار بیاورند. 

جالب توجه است که «همه این کشورها متحدان اوکراین و دشمنان قسم خورده ولادیمیر پوتین هستند. این گروه توسط لهستانی ها رهبری می شود که آنها دیگر هراسی از ارتش روسیه به خود راه نمی‌دهند چرا که معتقدند اقدامات روسها در اوکراین عظمت درخشان موفقیت ارتش سرخ در استالینگراد در جنگ جهانی دوم را در هم پیچیده است.»

اجازه دهید این مقایسه، که با واقعیت ها در تضاد است، بر وجدان هرش سنگینی کند – آزادانه. از این گذشته، همه چیز که برای خوانندگان روسی نوشته نشده است. بخش جالبتر دیگری نیز وجود دارد:

هرش می نویسد که این گروه «مخفیانه از زلنسکی خواستند راهی برای پایان دادن به جنگ بیابد، حتی در صورت لزوم استعفا دهد تا مانع بازسازی کشورش نشود یا از این طریق راه را برای بازسازی اوکراین باز کند.»

با این حال، به گفته این روزنامه نگار، زلنسکی از موضع جنگ تا آخرین اوکراینی دست برنداشته و یک قدم هم عقب ننشسته است. 

به لطف اسناد فاش شده اطلاعاتی ایالات متحده، روشن شده که زلنسکی فعالانه «کاخ سفید» برای «یک سری حملات موشکی گسترده به خاک روسیه» تحت فشار قرار داده است. 

این در حالی است که او رسماً به بایدن قول داده بود از هیچ سلاحی که ایالات متحده برای «دفاع» از اوکراین به آنها عرضه می کند مستقیما علیه خاک روسیه استفاده نکند. اما یکدنگس و انتقام‌جویی تهاجمی او حتی سگهای هار امپریالیسم در اروپای شرقی را نیز آزار می دهد. 

بر اساس «ارتباطات رهگیری شده و سایر داده های شناخته شده برای سیا»، زلنسکی در حال «از دست دادن حمایت شخصی همسایگان خود» است. 

اعتقاد عمومی اما بر این است که لهستان و کشورهای بالتیک در خط مقدم حمایت از اوکراین هستند. 

حالا معلوم نیست که آیا این اشتباه از هرش است که این کشورها و مجارستان را که از قبل با روسیه اختلافی نداشته و دوست روسیه است را در یک گروه قرار میدهد؟

به هر حال چقدر احتمال دارد که چنین اتحاد بی سر و صدایی واقعا وجود داشته باشد؟ 

اول از همه، به خاطر داشته باشید که هرش یک روزنامه نگار تحقیقی با بالاترین کالیبر است. اگر او چیزی را منتشر می کند، فقط پس از بررسی چند مرحله ای همه حقایق. در این مورد، هرش به وضوح از داده هایی استفاده می کند که از طریق مقامات اطلاعاتی ایالات متحده به دست او رسیده است. او خودش از سیا نام می برد، اما کاملاً ممکن است که NSA نیز نقش خود را انجام داده باشد. 

برخلاف تحقیقات ژورنالیستی او در مورد خرابکاری نورد استریم، متن اخیر منتشر شده حاوی هیچ اشاره ای به اسناد خاصی نیست. از اینجا می توان نتیجه گرفت که متن برای فاش کردن نیست، بلکه برای ارسال پیام است. 

به خوبی شناخته شده است که سیاست کیف تا حد زیادی توسط دو حلقه کنترل خارجی تعیین می شود:

در سمت ایالات متحده، تشکیلات حزب دموکرات، به رهبری دولت بایدن، نئوکان ها و بخشی از حزب افراطیون جمهوری خواه، که به مجتمع نظامی-صنعتی مرتبط هستند. تا آنجا که به اروپا مربوط است، این نقش را بیش از هر دارودسته دیگری نخبگان بریتانیایی بازی میکنند. 

هرش با اشاره به وجود یک باشگاه مخفی از کشورهایی که سعی در کنترل زلنسکی دارند، بین مراکز کنترل ایالات متحده و بریتانیا و متحدان اروپای شرقی آنها شکاف ایجاد می کند. 

اما نویسنده این پیام کیست؟

دانش استثنایی هرش از عملکرد داخلی جامعه اطلاعاتی ایالات متحده نشان می دهد که او روابط نزدیکی با کسانی در داخل جامعه اطلاعاتی ایالات متحده دارد که نسبت به دولت بایدن به طور کلی و حمایت مستمر او از رژیم کی یف به طور خاص خوشحال نیستند. بیایید آنها را رئالیستهای سیاسی بنامیم. 

دلسوزی این واقع گرایان هرچه باشد (و احتمال دلیلش کمتر همدردی آنها با روسیه است): آنها آشکارا از بن‌بستی که واشنگتن با سیاست‌های دموکرات‌ها در آن گرفتار شده‌اند، هراسان هستند. 

اگر بایدن تا اول ژوئن با جمهوری خواهان به توافق نرسد، ایالات متحده با ورشکستگی رسمی اقتصادی دولت مواجه خواهد شد. 

این نه تنها به اقتصاد ایالات متحده ضربه سنگینی وارد می کند، بلکه سلطه جهانی دلار آمریکا را نیز تضعیف می کند. 

تامین مالی بیشتر رژیم زلنسکی در این شرایط بسیار خطرناک است. 

شاید آخرین متن هرش تلاشی برای جلوگیری از فاجعه باشد – با هدف کاشتن بی اعتمادی متقابل در میان متحدان کیف.