سهم برابر، حقوق مساوی – بخش یازدهم

سلسله مقالات درباره جمهوری خلق چین و را طولانی مبارزه برای عدالت و رفاه. 

قسمت یازدهم: چین به عنوان بخشی از کشورهای بریکس. یک بازار جهانی جایگزین در حال ظهور است

نوشته یورگ کروناور

یونگه ولت

مجله هفته

پیشرفت و ترقی چین جهان را تغییر داده است. جمهوری خلق نه تنها توانسته خود را از فقر رهایی بخشد. بلکه این کشور که از نظر اقتصادی بشدت رشد یافته است، مدتهاست که به یک فاکتور قدرت در جهان تبدیل شده است که سلطه جهانی غرب را به چالش میکشد. غرب به این موفقیت چین در زمینه رشد، ترقی و رفاه با حمله شدیدتر واکنش نشان می دهد – با جنگ اقتصادی و با تمرکز نظامی که نگرانی از درگیر شدن در جنگ جهانی سوم را در جهان افزایش داده است.

در مجموعه‌ای دوازده قسمتی یورگ کرونور در یونگه ولت به جنبه های اصلی این تحولات برای برجسته کردن پیامدهای ظهور جمهوری خلق برای روابط بین الملل می پردازد.

آنها مدت‌هاست که قطب مقابل غرب را تشکیل می دهند، و اکنون احتمالاً به شدت رشد هم خواهند کرد: بریکس، اتحادی متشکل از برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی، که به دنبال طی مسیر خود مستقل از جهان غرب است. مدتی است که گزارش هایی مبنی بر اینکه سایر کشورها می خواهند به بریکس بپیوندند، منتشر شده است. 

در پایان ماه آوریل گزارش شد که تا ۱۹ کشور درخواست عضویت در این اتحاد را داده اند، برخی غیررسمی و برخی کاملا رسمی. 

کشورهای بریکس برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ تحت عنوان اجلاس سران باهم ملاقات کردند، در آن زمان هنوز آفریقای جنوبی  در میان شرکت کنندگان نبود، آنها یک چیز مشترک دارند: آنها کشورهای نوظهوری بودند که غرب به بهترین روش ممکن مانع  هرگونه تلاش آنها برای صعود به لیگ برتر سیاست جهانی میشد.

نمونه ای برجسته این سنگ اندازی را میتوان در بانک جهانی و صندوق بین المللی پول مشاهده کرد. به عنوان مثال، چین و هند حتی از داشتن حق رای متناسب با وزن اقتصادی محروم بودند، اگرچه به ویژه چین برای مدت طولانی تلاش کرد به این هدف برسد. 

کشورهای غربی، بیش از همه ایالات متحده، مانع از توزیع عادلانه تر حقوق کشورها هستند. 

هدف بریکس، علیرغم همه تفاوت‌های دیگر، غلبه بر دیوارهایی است که غرب با آن سلطه جهانی خود را محافظت میکند است. 

کشورهای بریکس از آنجایی که هنوز نتوانسته اند در نهادهای مالی موجود جهانی رشد کنند، در حال کار بر روی گزینه های جایگزین هستند. 

به عنوان مثال، در ژوئیه ۲۰۱۴، آنها توافق نامه تاسیس بانک توسعه نوین (NDB) را امضا کردند که غرب آن را به عنوان رقیب بانک جهانی و صندوق بین المللی پول طبقه بندی می کند. 

در جولای ۲۰۱۵، بانک توسعه نوین در مقر خود در منطقه مالی لویازویی شانگهای آغاز به کار کرد. 

بانکدار هندی کونداپور وامان کامات اولین رئیس آن بود. در سال ۲۰۲۰ جانشین وی یک اقتصاددان برزیلی شد که در ۲۴ مارس توسط دیلما روسف رئیس جمهور سابق برزیل جایگزین شد. 

هر پنج عضو مؤسس دارای سهم مساوی و حق رأی برابر هستند. 

در این میان، سه کشور دیگر – بنگلادش، مصر، امارات متحده عربی – نیز عضو شده اند، البته با سهم کمتر. کشورهای بیشتری می توانند به این اتحاد بپیوندند. 

در عرض پنج سال از ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ بانک توسعه نوین پروژه های زیرساختی و حفاظت از آب و هوا  به ارزش تقریبا ۳۰ میلیارد دلار را تامین مالی کرد. از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۶ با همان سرعت به کارهای مشابه ادامه داده است. 

یک نقطه حساس در بریکس تنش های سنتی بین چین و هند است. 

هند همیشه خود را رقیب بزرگ آسیایی جمهوری خلق می دانسته است. مناقشه بر سر مسیر مرز هند و چین در ارتفاعات هیمالیا، که آخرین بار در سال ۲۰۲۰ به درگیری های مرگبار منجر شد، فشار بیشتری بر روابط وارد می کند. 

دهلی نو بارها به دنبال حمایت واشنگتن در رقابت خود با پکن بوده است. ایالات متحده هند را در پیمان چهارجانبه (گفتگوی امنیتی چهارجانبه) با ژاپن و استرالیا ادغام کرده است. . 

این برای چین تهدید کننده است. گسترش همکاری های بریکس فراتر از هر رقابتی، پیش نیاز لازم برای ایجاد ساختارهای جهانی فراتر از غرب است. 

مثلا در حال حاضر این اتحاد درگیر بحث مهمی است که آیا بریکس ممکن میتواند جایگزینی گسترده برای دلار آمریکا ایجاد کند یا خیر. 

بد مستی های تحریمی غرب که هر روز کشورهای بیشتری را شامل می شود، با تحریم روسیه وارد مرحله جدیدی شد که مانند هشداری به تمامی کشورهای جهان بود که خود را متحد نزدیک ایالات متحده آمریکا نمی دانستند، این تحریم ها نشان از فوریت فزاینده‌ای داشت که این کشورها باید هرچه سریع تر خود را از سلطه مالی ایالات متحده خارج کنند.

همانطور که گفته شد، علاقه به عضویت در بریکس در سطح بین المللی در حال افزایش است. 

بحث بزرگ شدن بدون مشکل نیست. به‌هیچ‌وجه همه کشورهایی که طبق گزارش‌ها مشتاق به پیوستن هستند، اقتصادهای نوظهور نیستند. 

پذیرش همه متقاضیان میتواند ماهیت بریکس را تغییر دهد. 

علاوه بر این، مانند هر اتحاد دیگری، هیچ یک از اعضای فعلی نمی خواهند نفوذ خود را از طریق گسترش از دست بدهند. 

همانطور که شنیده می شود، به ویژه دهلی نو به طور دقیق تضمین می کند که توازن قدرت داخلی در اتحادیه به نفع پکن در نتیجه پذیرش اعضای جدید تغییر نکند. 

علیرغم همه مشکلات: گسترش بریکس احتمالاً فرصت های جدیدی را برای رویارویی با غرب در مبارزه با سلطه آن به عنوان یک جبهه متحد ارائه می دهد.