این امر روشنی بود که الیگارش های روسی که سیاست را در روسیه دیکته میکنند از پیروزی روسیه بر آمریکا و بطور کلی بر ناتو بسیار وحشت دارند.
زیرا آن‌ها از خروشچف تا پایان گارباچف اکثریت ثروت کشور اتحاد شوروی سوسیالیستی را به دارایی های خصوصی تبدیل کرده و مانند نولیبرال های ایرانی به دلار نزدیک و در بانک های وال‌استریت (بخصوص از بیراهه‌هایی هم‌‌چون بانک های «بی طرفی»‌ چون بانک قبرس) از گزند برگشت انقلابِ بلشویکی محفوظ داشته بودند. که وال‌استریت آن‌ها را با ابزارهای داخلی خود ورشکسته کرد(سرمایه گذاری در سرمایه گذاری و ترکاندن آنها) و کلی از دارایی های دزدان سرمایه‌دار ایرانی و روسی را در قبرس به غارت برد.
این الیگارشی جهانی همچون شیوخ عرب از وجود بازار بورس و وال‌استریت بسیار راضی بوده و در «سویفت بانکی آمریکایی» هر روزه غسل کرده و حتی خمس و ‌‌ذکات آنرا هم می‌پرداختند. پوتین تا همین چندی پیش حتی به آنجلا مرکل این دست دراز شده آمریکایی‌ها در اروپا که حتی اطاق خوابش را هم با دوربین تحت کنترل داشتند اطمینان داشت و چندی پیش، پس از اعتراف که در ۲۰۱۴ قرارداد مینسک عمدی جهت بدست آوردن فرصت برای مسلح کردن فاشیست های اوکرائینی بوده است تعجب کرده بود، زیرا هنوز هم به اروپایی شدن روسیه بدست استعمارگران غربی خوشبین بود.
اکنون چهره کریه استعمارگران غربی و آمریکا برای هر بچه ای نه تنها در ایران و سوریه بلکه در کشور روسیه و کشورهای آفریقایی و دیگر چهار قاره جهان بر ملا گردیده است ولی پسکوف ها و مددوف ها هنوز امیدهایی به غرب دارند و هنوز آرزوی نابودی آنها را نمی‌کنند.
روسیه همان روزهای اول جنگ یک راکت فدای «رام اشتاین» در نزدیکی بانک مرکزی اروپا در فرانکفورت می‌کرد، همه ماست ها را کیسه می‌کردند! بخصوص حزب سبزها دست دوباره دراز شده آمریکایی «بربوک /مریم رجوی آلمانی و از دودمان «یوشکا فیشر» وزیر امورخارجه «گرهارد شرودر» و کشور لهستان که همه چیزش را به ارتش سرخ مدیون است.
اکنون هم هنوز دیر نشده است و پوتین اگر بتواند بر دردسر های پسکوف و مددف ای‌ها غلبه کند باید این اولین کارش باشد و با یک راکت اتمی هایپرسونیک رام اشتاین را شخم زند تا روسیه و مردم جهان را از این متاستازی بدخیم یعنی استعمارگران غربی رهایی بخشد.
زیرا آن‌ها از خروشچف تا پایان گارباچف اکثریت ثروت کشور اتحاد شوروی سوسیالیستی را به دارایی های خصوصی تبدیل کرده و مانند نولیبرال های ایرانی به دلار نزدیک و در بانک های وال‌استریت (بخصوص از بیراهه‌هایی هم‌‌چون بانک های «بی طرفی»‌ چون بانک قبرس) از گزند برگشت انقلابِ بلشویکی محفوظ داشته بودند. که وال‌استریت آن‌ها را با ابزارهای داخلی خود ورشکسته کرد(سرمایه گذاری در سرمایه گذاری و ترکاندن آنها) و کلی از دارایی های دزدان سرمایه‌دار ایرانی و روسی را در قبرس به غارت برد.
این الیگارشی جهانی همچون شیوخ عرب از وجود بازار بورس و وال‌استریت بسیار راضی بوده و در «سویفت آمریکایی» هر روزه غسل کرده و حتی خمس و ‌‌ذکات آنرا هم می‌پرداختند. پوتین تا همین چندی پیش حتی به آنجلا مرکل این دست دراز شده آمریکایی‌ها که حتی اطاق خوابش را هم با دوربین تحت کنترل داشتند اطمینان داشت و چندی پیش، پس از اعتراف که در ۲۰۱۴ قرارداد مینسک عمدی جهت مسلح کردن فاشیست های اوکرائینی بوده است تعجب کرده بود، زیرا هنوز هم به اروپایی شدن بدست استعمارگران غربی خوشبین بود.
اکنون چهره کریه استعمارگران غربی و آمریکا برای هر بچه ای نه تنها در ایران،‌ سوریه،‌عراق، لبنان و روسیه بلکه در کشورهای آفریقایی و دیگر چهار قاره برملا گردیده است ولی پسکوف ها و مددوف ها هنوز امیدهایی به غرب دارند و هنوز آرزوی نابودی آنها را نمی‌کنند.
روسیه همان روزهای اول جنگ یک راکت فدای «رام اشتاین» در نزدیکی بانک مرکزی اروپا در فرانکفورت می‌کرد، همه ماست ها را کیسه می‌کردند! بخصوص حزب سبزها دست دوباره دراز شده آمریکایی «بربوک /مریم رجوی آلمانی» و از دودمان «یوشکا فیشر» وزیر امورخارجه «گرهارد شرودر» و کشور لهستان که همه چیزش را به ارتش سرخ مدیون است.
اکنون هم هنوز دیر نشده است و پوتین اگر بتواند بر دردسر های پسکوف و مددف ای‌ها غلبه کند باید این اولین کارش باشد و با یک راکت اتمی هایپرسونیک رام اشتاین را شخم زند تا روسیه و مردم جهان را از این متاستازی بدخیم یعنی استعمارگران غربی رهایی بخشد.

لایکلایک