پیش به سوی گذشته

برزیل: ۱۰۰ روز از به قدرت رسیدن لولا داسیلوا گذشت.
اولین ارزیابی از دوره سوم دولت لولا.
انتقاد از نگرش آشتی جویانه نسبت به مسئولین سابق.

نویسنده ساندینو پاتریوتا
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

روز دوشنبه گذشته لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، صدمین روز دومین دوره ریاست جمهوری خود را جشن گرفت و شعار رسمی خود مبنی بر«برزیل بازگشته است!» را تکرار کرد.

این شعار بیانگر هدف دولت جدید است، دولتی که از ائتلاف احزاب چپ سوسیال دمکراتیک مانند حزب کارگران (PT)، حزب سوسیالیست برزیل (PSB) و حزب سوسیالیسم و آزادی (PSOL) تشکیل شده، همچنین در این ائتلاف احزاب دست راستی مانند برزیل واحد (União) و جنبش دموکراتیک برزیل (MDB) نیز شرکت دارند این تشکل آخری حتی با ژایر بولسونارو، سلف فاشیست لولا، متحد بود.
دولت لولا می خواهد برزیل را به گذشته بازگرداند، زمانی که رکود بزرگ سال ۲۰۰۸ مزایای نسبی را برای صادرات کالاها به ارمغان آورد و همانطور که اکونومیست ارزیابی کرد کشور به شکل واقعی رشدی قابل توجه و مانند یک پرواز اقتصادی را تجربه کرد.
با این حال، این سوال مطرح می شود که آیا انبوهی از مشکلاتی که امروز گریبانگیر برزیل است، با بازگشت به گذشته قابل حل است؟

در جبهه اجتماعی، لولا قصد دارد سیاست هایی را که در دوره اول ریاست جمهوری خود با هدف کاهش نابرابری در برزیل وعده داده بود، را تکرار کند.
اساساً، افزایش حداقل دستمزد، تأمین درآمد پایه (یارانه) برای میلیون‌ها خانواده فقیر، احیای برنامه مسکن برای افرادی که خانه شخصی ندارند و ایجاد تسهیلات دانشگاهی بیشتر.
با وجود این که تمامی این اقدامات بسیار مهم هستند اما در کشوری که ۱۰ درصد از ثروتمندترین افراد و اقشار نزدیک به ۵۹ درصد از درآمد ملی را در اختیار خود دارند تغییراتی اساسی ایجاد نخواهد کرد.
علاوه بر این، نژادپرستی نهادینه شده و ساختار عمیقی را ایجاد کرده. جمعیت آفریقایی- برزیلی که بخش عمده ای از جمعیت برزیل را تشکیل می دهند، کمترین دستمزد را دریافت می کنند و بیشترین آسیب را از بیکاری، فقر و خشونت می بینند.
در حوزه اقتصادی، لولا به دنبال تعادلی بین کینزیسم و اقدامات لیبرال است که – مطابق با طیف سیاسی ائتلاف حکومتی – در خدمت منافع سرمایه مالی است.
فرناندو حداد، وزیر اقتصاد و کاندیدای سابق ریاست جمهوری زمانی که لولا در زندان بود، پیشنهادی را برای اصلاح قانون اساسی به کنگره ارائه کرده است که بر اساس آن سقف هزینه های عمومی توسط دولت میشل تمر تعیین شده است. دوباره لغو خواهد شد.
اما بجز این پیشنهاد بقیه ابتکارات او کاملاً به نفع و در خدمت سرمایه بزرگ و شرکت ها است.
عقب نشینی از اقدامات فوق لیبرال (نئولیبرالی) مانند تعریف وضعیت مستقل برای بانک مرکزی و خصوصی سازی شرکت های انرژی نیز در دستور کار دولت نیست.
در حوزه سیاسی، نگرش آشتی جویانه لولا بیشترین خطر را در بر دارد. علیرغم بسیج مردمی و طبقه کارگر علیه کودتای ۸ ژانویه، لولا برای شکست و به زمین زدن فاشیسم بر قضات دادگاه فدرال و نمایندگان کنگره، سناتورها و فرمانداران تکیه میکند و اعتبار می دهد.
اما به این ترتیب کل مبارزه سیاسی علیه تحولات راست افراطی تضعیف می شود. نه تنها بولسونارو باقی ماند، بلکه تمامی کسانی که مسئول ترویج فساد و خشونت در دولت قبلی بودند تا کنون بدون مجازات مانده اند.
این درحالیست که، جنبش های اجتماعی و نیروهای سیاسی چپ در حال حاضر بر مبارزه برای مجازات رئیس جمهور سابق فاشیست و همدستانش متمرکز شده اند.
آنها باید نه تنها به خاطر شرکت خود در کودتای ۸ ژانویه، بلکه برای تخریب سیستم بهداشت عمومی در طول همه گیری کووید-۱۹، تخریب سیستماتیک جنگل های بارانی و حملات به مردم قبیله ای پاسخگو باشند.
این مطالبات با شعار «عدم عفو» به خیابان ها کشانده شده. در اول آوریل، سالگرد کودتای نظامی ۱۹۶۴، تظاهراتی در چندین پایتخت ایالتی برگزار شد. روز بسیج بعدی برای یکم اردیبهشت برنامه ریزی شده است.
مشارکت سیاسی مردمی برای اطمینان از اینکه فاشیسم در برزیل واقعاً دفن شده و وحشت های گذشته تکرار نمی شود ضروری است.