ونزوئلا: ایران و روسیه به جای شرکت های چند ملیتی.

ونزوئلا برای افزایش تولید نفت به شرکای روسیه و ایران متکی است

نوشته ریکاردو واز
آمریکا ۲۱
ترجمه مجله هفته

ونزوئلا برای تولید نفت خام همچنان با موانع و مشکلات زیاد ناشی از تحریم های گسترده آمریکا دست و پنجه نرم می کند.
آخرین گزارش ماهانه سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) تولید نفت در فوریه را ۷۰۰ هزار بشکه در روز نشان می دهد که تنها اندکی بیشتر از ژانویه است.
صنعت نفت همچنان تحت تأثیر سوء مدیریت، فرار مغزها و به ویژه راه‌کارهای اجباری و یک سویه قرار دارد.
ایالات متحده از سال ۲۰۱۷ به این طرف تحریم های گسترده مالی و صادراتی و همچنین تحریم های ثانویه و دیگر اقدامات لازم را به کار گرفته است تا مانع کسب درآمد ونزوئلا از تولید نفت خام که درآمد اصلی کشور است شود.
به دلیل این تحریم ها تولید نفت ونزوئلا از ۱.۹ میلیون بشکه در روز در اواسط سال ۲۰۱۷ به کمتر از ۳۵۰ هزار بشکه در روز در نیمه دوم سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.
تولید نفت از سال ۲۰۲۱ تا حدودی رشد کرده و فعلاً تا ۷۰۰ هزار بشکه در روز در نوسان است.
اما در همین حال، صادرات نفت خام این کشور در ماه فوریه ۸ درصد کاهش یافت و به پایین ترین حد در چهار ماه گذشته رسید.
صادرات فرآورده های نفتی و پتروشیمی نسبت به ژانویه نزدیک به ۵۰ درصد کاهش یافت.
هیئت مدیره تازه منصوب شده PDVSA به رهبری رافائل تله چیا، قراردادهای فروش موجود را به حالت تعلیق درآورده و در حال مذاکره مجدد است.
به دلیل تحریم‌ها شرکت‌های تجاری تثبیت شده در ونزوئلا خود را از قراردادهای منعقد شده کنار کشیده‌اند. این کشور مجبور شده است به طور فزاینده‌ای به دلال ها و واسطه های کوچکتر و بی تجربه تر متوسل شود که طبق گزارش‌های منتشر شده این دلال ها و واسطه ها در بازپرداخت و پرداخت‌های خود کوتاهی می کنند.
اکنون PDVSA از خریداران می‌خواهد که معادل پرداخت‌های اولیه‌ای را مانند مواد غذایی یا کالاها در قراردادهای بگنجانند.
در دسترس بودن نفت ارزان روسیه نیز نگرانی PDVSA بوده است زیرا چین، خریدار اصلی نفت خام ونزوئلا، اخیرا واردات خود را کاهش داده است. ونزوئلا مجبور شده است تولیدات خود را در بازار بورس عرضه کند که در برابر نوسانات قیمت آسیب پذیرتر است.
کاراکاس به طور فزاینده ای به متحدان خود برای حمایت از صنعت نفت روی آورده است.
ایران به شریک قابل اعتمادی برای احیای فعالیت های پالایش و پمپاژ سوخت تبدیل شده است. تهران رقیق کننده ها را به عنوان بخشی از یک قرارداد بلندمدت سوآپ به صنایع انرژی ونزوئلا عرضه کرده است.
مقامات ونزوئلا در ۶ مارس با ایگور سچین، مدیر عامل شرکت انرژی روسیه روسنفت دیدار کردند تا در مورد برنامه هایی برای «افزایش تولید نفت خام و یافتن فرصت های تجاری جدید» گفتگو کنند.
شرکت های روسی در پنج سرمایه گذاری مشترک با PDVSA مشارکت دارند که در حال حاضر حدود ۸۰ هزار بشکه در روز تولید می کنند.
سچین همچنین در مراسم بزرگداشت دهمین سالگرد مرگ هوگو چاوز که در دوران ریاست جمهوری اش همکاری با شرکت های نفتی روسیه را ترویج می کرد، شرکت کرد. کاراکاس همچنین به شرکت گاز‌مین که کمتر شناخته شده است هم نزدیک شده است تا پتروزامورا، یک سرمایه گذاری مشترک در ایالت زولیا غربی را دوباره فعال کند. طبق گزارش بلومبرگ، گازمین در امارات متحده عربی و کویت فعالیت می کند.
دولت ونزوئلا ۴۰ درصد از سهام شرکت بین المللی نفتی بریتانیا را در سال ۲۰۲۲ به این شرکت واگذار کرده است که از این طریق امکان تولید ۱۱۰ هزار بشکه در روز میسر است شرکت بین المللی بریتانیایی «جی پی بی گلوبال ریسورس» اعلام کرده است که علیه تصمیم دولت ونزوئلا اقدامات قانونی انجام خواهد داد.
فرصت های دیگر برای افزایش تولید نفت در اختیار شرکت های غربی مانند شورون (ایالات متحده)، انی (ایتالیا) و رپسول (اسپانیا) است. با این حال، این واگذاری ها برای PDVSA چندان راحت نخواهد بود.

در ماه نوامبر، وزارت خزانه داری ایالات متحده به شورون مجوز شش ماهه برای از سرگیری فعالیت در سرمایه گذاری مشترک ۲۰۰ هزار بشکه در روز خود در ونزوئلا اعطا کرد. با این حال، تولید در حال حاضر تنها حدود ۹۰ هزار بشکه در روز است.
مایکل ویرث، مدیرعامل شورون توضیح داد که افزایش بیشتر به دلیل «خطرات سیاسی» محدود شده است. تایید شورون باعث گمانه زنی و بحث در مورد بندهایی شده است که درآمدهای مالیاتی و حق امتیاز را برای دولت ونزوئلا محدود می کند.
انی و رپسول مجوزهای ایالات متحده را برای نفت در برابر سوآپ بدهی در ماه می ۲۰۲۲ دریافت کردند. با این حال، PDVSA سه ماه بعد این معامله را به حالت تعلیق درآورد تا شرایط را دوباره مورد مذاکره قرار دهد.
آنها شش ماه بعد دوباره به کار خود بازگردانده شدند. در حال حاضر مشخص نیست که آیا توافقات جدیدی انجام شده است یا خیر.
گفته می شود که هر دو شرکت اروپایی به دنبال کنترل عملیاتی بیشتر بر پروژه های مربوطه خود در ونزوئلا هستند.