جنایات بی مکافات

حمله آمریکا به عراق، برخلاف قوانین بین‌المللی، مبتنی بر داستانی سراپا دروغ بود و این کشور را برای همیشه ویران کرد.

نوشته ویبکه دیل
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

جورج دبلیو بوش ۱۹ مارس ۲۰۰۳ دستور تجاوز نظامی به رهبری ایالات متحده و با همکاری متحدانش را صادر کرد، آن هم بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل. تهاجم نظامی که موجب سرنگونی رئیس جمهور دیرینه عراق صدام حسین شد. جورج بوش می‌خواست «عراق را خلع سلاح کند، مردم آن را آزاد کند و از جهان در برابر خطرات جدی ناشی از رژیم صدام حسین محافظت کند».

بوش به شهروندان آمریکایی که در آن زمان به شدت از جنگ حمایت می کردند، قول داد که جنگ کمتر از ۲۰۰ میلیارد دلار هزینه خواهد داشت.
آنها مدعی شدند که عراق دارای سلاح های کشتار جمعی است و همچنین برنامه های گسترده ای برای توسعه سلاح های بیولوژیکی، شیمیایی و هسته ای دارد که کل جهان را تهدید می کند.

تقریباً سه هفته بعد، در ۹ آوریل، سربازان آمریکایی – که توسط میلیون ها بیننده در مقابل نمایشگرهای سراسر جهان تعقیب می شدند – مجسمه صدام حسین را پایین آوردند.
آمریکایی ها با نشان دادن تصاویر تحقیر آمیز از دستگیری صدام حسین که پس از سرنگونی رژیم، ۸ماه فراری بود آن هم در سوراخی که در زمین کنده شده بود میخواستند موفقیت‌های خود را در عراق به نمایش بگذارد.
اتفاقاً، این تصاویر نشان می‌داد که مردم عراق نبودند که خود را از دست حاکمی به شدت سرکوبگر رهایی بخشیدند که دست‌کم ۳۰۰ هزار نفر از مردم خود را به قتل رسانده بود – از جمله اعضای اکثریت شیعه، کردها و اعضای اپوزیسیون. فردی که همچنین مسئول فجیع ترین جنایات و قتل عام، شکنجه در عراق و یورش به کشورهای همسایه ایران و کویت بود.

در عوض، واشنگتن به دلیل منافع ژئوپلیتیکی خود، «شواهد» دروغینی را در اختیار جهان قرار داده بود.
در ضمن آمریکایی‌ها با این حمله تمامی دستاوردهای برنامه های بلندپروازانه اجتماعی و اقتصادی که رژیم عراق در دهه‌های ۱۹۷۰ مانند مبارزه با بیسوادی و رساندن سطح بی سوادی از ۷۰ به ۳۰ درصد را نابود کردند، در ضمن غربی ها به پیامدهای وحشتناک تحریم های وحشیانه خود در دهه ۹۰ بر مردم عراق که هنوز هم تاثیرات آن را بر آنان می توان مشاهده کرد سکوت کامل کردند.
حداقل ۱.۵ میلیون نفر از جمله نیم میلیون کودک جان خود را در این وضعیت و بر اساس تحریم های غیر قانونی از دست دادند.
شش هفته پس از شروع جنگ، بوش در سخنرانی معروف خود با عنوان «ماموریت انجام شد» در ناو هواپیمابر «آبراهام لینکلن» پایان عملیات اصلی جنگی را اعلام کرد. هدف او برقراری نظم و ایجاد دموکراسی بود.
او به «پیروزی در جنگ علیه تروریسم» مباهات می کرد، با وجود آنکه گروه های تروریستی مانند «دولت اسلامی» (داعش) فقط بدلیل اشغال عراق توسط ایالات متحده در حال ظهور بودند و در سال ۲۰۱۴ حتی ادامه حیات دولت عراق را به خطر انداختند.
برخلاف آنچه ادعا می شد، این درست است که صدام حسین یک جنایتکار بود – اما او و رژیمش متحد القاعده نبوند. حتی سلاح های کشتار جمعی ادعایی آمریکا و بریتانیا نیز هرگز یافت نشدند.
عراق و مردم آن بهای گزافی را برای دروغ پردازی های آمریکا و غرب پرداخته اند: در جنگ تجاوزکارانه که قوانین بین المللی را نقض می کرد، حدود یک میلیون نفر انسان جان خود را از دست داده است.
تازه این تنها بخشی از تخمین تعداد قربانیان این جنگ را شامل می‌شود چراکه بسیاری که در زیر بمباران های زیرساخت های عراق کشته شدند و به خاطر نابودی سیستم مراقبت‌های بهداشتی کشور جان خود را از دست دادند در این آمارها به چشم نمی خورد.
در اوایل سال ۲۰۰۶، مجله پزشکی معتبر لنست آمار مرگ ۶۵۰ هزار نفر را در عراق منتشر کرد که در آمارهای رسمی مشاهده نمی شوند و به اصطلاح به عنوان «مرگ اضافی» ارزیابی می شود.

آمریکا و انگلیس صدها تن از مهمات خود را که در آنها اورانیوم بکار رفته بود را بر سر مردم عراق ریختند مهماتی که هنوز بعد از گذشت ۲۰ سال از این حادثه موجب ثبت تشعشاتی بسیار بالاتر از حد مجاز یعنی ۲۰ برابر بیشتر میشوند.
به‌ویژه کودکان و نوزادان تحت تأثیر ناهنجاری‌های تشعشات اورانیوم قرار گرفته اند – کودکان با چهار دست یا دو سر گاهی بدنیا آمده که پس از چند ماه زندگی میمیرند، میزان تومورهای مغزی، استخوانی و به ویژه سرطان خون بسیار بالاتر از حد معمول است.
تعداد بیشماری از عراقی ها بر اثر شکنجه جان خود را از دست دادند، شکنجه ای که توسط سربازان «ائتلاف غربی» به آنها تحمیل شد.
زندان شکنجه ابوغریب فقط نوک کوه یخ بود. ویکی لیکس که نزدیک به ۴۰۰ سند محرمانه آمریکا در مورد عراق را منتشر کرد، به نقل از یک شاهد عینی میگوید: «تنها محدودیت هایی که برای شکنجه گران وجود داشت، محدودیت های تخیلی آنها بود.»

پل برمر «مدیر مدنی» نه تنها ارتش عراق، بلکه ساختارهای سیاسی و اجتماعی را نیز در هم شکست – با عواقبی که تا امروز ادامه دارد.
سیستم سیاسی اجرا شده واشنگتن، که در آن پست های دولتی بر اساس وابستگی مذهبی است، فساد و خشونت بین مذهبی را تشویق کرد. اعضای (سابق) حزب بعث صدام حسین که از ارتش کنار گذاشته شدند و چشم‌اندازی برای آینده نداشتند، بعداً به پایگاه داعش و دیگر گروه‌های القاعده تبدیل شدند.
و محاصره فلوجه، نجف و دیگر شهرهای عراق و گلوله باران تنها بیمارستان عملیاتی فلوجه در دوران محاصره بدون شک جدی ترین جنایات جنگی را تشکیل می دهد.
جنگ و اشغال عراق ۲۰۰ میلیارد دلار آمریکا اعلام شده هزینه نداشت، بلکه بیش از دو تریلیون دلار هزینه داشت.
هزینه راه اندازی جنگ و اشغال عراق توسط آمریکا آنطور که جورج بوش ادعا می‌کرد ۲۰۰ میلیارد دلار امریکایی هزینه نداشت بلکه هزینه آن به بیش از ۲ تریلیون دلار رسید.
جان مک کین، سناتور و نامزد ریاست جمهوری آینده آمریکا، که زمانی یکی از سرسخت ترین حامیان حمله به عراق بود، ۱۵ سال بعد در خاطرات خود که در سال ۲۰۱۸ یک سال قبل از مرگش منتشر شد، نوشت: «من می توانم فقط درباره این جنگ با توجه به هزینه ای که برای جان، مال و امنیت ما داشت یک قضاوت داشته باشم که این یک اشتباه بود و آن هم یک اشتباه بسیار بزرگ و جدی و من باید مسئولیت این اشتباه را به عنوان کسی که از این جنگ حمایت کردم به عهده بگیرم»

با این حال، تا به امروز، هیچ کس برای نقض قوانین بین المللی و این جنایات وحشیانه جنگی به هیچ کجا پاسخگو نبوده است.