چین اهداف خود را اعلام کرده است: متحد با روسیه در برابر آمریکا

در چین، مسیرهای متعددی برای آینده در دو هفته گذشته تعیین شده است:
سومین دوره ریاست جمهوری شی جین پینگ و انتخاب دولت جدید با بیانیه هایی در مورد تایوان، ژئوپلیتیک، گسترش ارتش و اقتصاد و همچنین انتقاد شدید غیرمعمول از ایالات متحده همراه بود.

نوشته رنات عبدالین، ریانووستی
ترجمه مجله هفته

شی جین پینگ، رئیس جمهور چین برای سومین بار به عنوان رئیس دولت انتخاب شد. این اولین بار است – تا کنون رهبر حزب کمونیست چین مجاز بودند تنها دو دوره پنج ساله متوالی به عنوان رئیس دولت خدمت کند. گفتمان رهبری چین نیز تغییر کرده است: شی بیش از هر زمان دیگری در مورد تهدیدات خارجی سخن می گوید.

به سمت میلیتاریزم تحمیلی

رهبر چین در سخنان خود خواستار گسترش و مدرنیزاسیون ارتش جمهوری خلق چین و رساندن هر چه سریعتر سطح این نیروهای مسلح به سطح بین المللی شد.
وی همچنین بارها به تهدیدات ناشی از کمپین تحت رهبری ایالات متحده برای «به بند کشیدن، محاصره و سرکوب چین» اشاره کرد.
جمهوری خلق چین باید «قابلیت های استراتژیک ملی» خود را به حداکثر برساند.
شی تاکید کرد: او باید به طور سیستماتیک قدرت کلی کشور را برای مقابله با خطرات خارجی و دفاع از منافع ملی بهبود بخشد.

او همچنین معتقد است که نیاز به خودکفایی بیشتر در علم و فناوری، بهبود پایداری زنجیره‌های تولید و لجستیک و همسویی بهتر ذخایر چین با امنیت ملی وجود دارد.
این برنامه همزمان با دیگر برنامه هایی که در حال انجام هستند ترکیب خواهد شد، از جمله برنامه ساخت چین ۲۰۲۵، که بر اساس آن، جمهوری خلق چین قصد دارد در ۱۰ حوزه کلیدی، از فناوری تولید چیپ و نانو تا هوافضا به برتری دست یابد. همینطور برنامه چند ساله «ادغام صنایع غیرنظامی و نظامی» در اقتصاد.

شی از دستیابی به اهداف صدمین سالگرد ارتش آزادیبخش خلق چین (PLA) در سال ۲۰۲۷ صحبت کرد. این تاریخ به طور تصادفی انتخاب نشده است. به ادعای برخی ناظران آمریکایی، پکن در حال برنامه ریزی برای اتحاد مجدد با تایوان است.
در حالی که تایوان جزیره جدا شده از جمهوری خلق چین برای استقلال مبارزه می کند، جمهوری خلق چین خواستار بازگشت این فرزند جدا افتاده از طریق یک راه حل دیپلماتیک و نه نظامی می باشد.
رهبر چین گفت: «ایجاد یک سیستم مؤثر بازدارنده استراتژیک، تقویت حضور در مناطق جدید و ترویج فعال آموزش های نظامی رزمی» ضروری است.

نگرانی های غربی

بودجه دفاعی چین در یک دهه تقریباً دو برابر شده است و این امکان را به این کشور می دهد تا بزرگترین نیروی نظامی دو میلیون نفری جهان، بزرگترین نیروی دریایی، و نیروهای موشکی و هوایی قدرتمند خود را حفظ کند.
همه اینها قلدر دنیا کاخ سفید را به شدت نگران می کند.
شی به شدت از سیاست ایالات متحده انتقاد کرد و حمایت واشنگتن از تایوان و بلوک های نظامی منطقه ای آن – QUAD (استرالیا، هند، ایالات متحده و ژاپن) و AUKUS (استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده) را محکوم کرد. خبرگزاری شین هوا به نقل از رئیس دولت در این باره گفت:
«کشورهای غربی به رهبری آمریکا درگیر مهار، محاصره و سرکوب همه جانبه چین شده اند که مشکلات جدی بی سابقه ای را برای توسعه کشور ایجاد کرده است.»
ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه سپس ادعا کرد که واشنگتن به دنبال «همزیستی مسئولانه» در تجارت جهانی و نظام سیاسی است و هیچ قصدی برای قلدری به جمهوری خلق چین ندارد.
«این نه مهار است، و نه سرکوب چین. ما خواهان رقابت سازنده ای هستیم که منصفانه باشد و منجر به درگیری نشود.»

مسکو چه انتظاری می تواند داشته باشد؟

کارشناسان روسی توافق نظر دارند که انتخاب مجدد شی برای مسکو مفید است. او بارها حمایت خود را از کرملین اعلام کرده است و خارج از یک اتحاد نظامی مشخص، به طور ضمنی از روسیه حمایت کرده است.
آندری وینوگرادوف، محقق ارشد موسسه شرق شناسی آکادمی علوم روسیه، به ریانووستی گفت، با این حال، دلیلی برای صحبت از «نوعی جنگ طلبی شی» وجود ندارد.
او توضیح داد:
«بلکه بیانگر اصولگرایی چین و این واقعیت است که باید این کشور در دنیای مدرن احساس امنیت کند.»
البته آمریکا چنین انتظاری را ندارد و خواستار امنیت برای امنیت برای جمهوری خلق چین نیست.
تا آنجا که به تایوان مربوط است سخنان شی جین پینگ به هیچ وجه تهدید تایوان نمی باشد چین مدت‌هاست که بر راه‌حل مسالمت‌آمیز بجای درگیری اصرار دارد.
نامزد کومینتانگ احتمالاً در انتخابات آتی تایوان پیروز خواهد شد.
این به این معنی است که مسئله جدایی طلبی رنگ می بازد. به همین دلیل پکن از خود صبوری نشان می دهد.
الکسی مازلو، مدیر مؤسسه مطالعات آسیایی و آفریقایی در دانشگاه دولتی مسکو، خاطرنشان می‌کند که علیرغم تمایل چین به صبر و زیر نظر گرفتن اوضاع، اما این نکته هم قابل مشاهده است که رهبر چین سطح مجادلات سیاسی را بالا برده است:

«برای اولین بار جمهوری خلق چین بچه را به نامش صدا میکند: آمریکا را یک تهدید مستقیم می داند، و روسیه متحدی است که روابط بین المللی مثال زدنی با او برقرار کرده است. تمرکز بر تقویت قدرت نظامی کشور است، زیرا با سیاستهای آمریکا و غرب مدل توسعه چین در معرض تهدید است.»
در عین حال، پکن «پنجره مذاکره» را نمی بندد و از پذیرش مفهوم «غرب جمعی» روس‌ها اجتناب می کند.

به عبارت دیگر، درگیری با ایالات متحده مانع از ادامه روابط پکن با اتحادیه اروپا نمی شود، زیرا چین همچنان تامین کننده اصلی آن است.