«ما اجازه نداریم حتی از آب خودمان استفاده کنیم»
در بزرگداشت مسرشمید، محقق هیدروژئولوژیست در فلسطین
نوشته یوهانس زنگ
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته
او می توانست واقعیت‌های زیادی در مورد توزیع نابرابر آب بگوید. کلمنس مسرشمید، هیدروژئولوژیست آلمانی نیز کلمه «هیدروآپارتاید» را ابداع کرد. وی میزان مصرف آب بیش از ۶۰۰ هزار شهرک نشین اسرائیلی-یهودی در کرانه باختری اشغالی را به شرح زیر بیان میکرد: «برای کشاورزی غیرقانونی بیش از ۱۳ هزار لیتر در روز».
مسرشمید که دکترای خود را در بخش آب در فلسطین گرفته بود، از زمان جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ مشکل آب در فلسطین را معادل «اشغال نظامی» توصیف می کرد.
رژیم نظامی از آن زمان تاکنون با فرمان های نظامی حکومت می کند. به گفته هیدرولوژیست، اولین فرمان نظامی صادر شده پس از تسخیر – فرمان شماره ۹۲ – «تمام آب فلسطین را آب اسرائیل اعلام می کند.
بنابر تحقیقات مسرشمید، «الحاق تمام آبهای فلسطینی طی دو ماه پس از پایان جنگ عملاً تکمیل شد».
او برای اولین بار در سال ۱۹۹۷ برای یک پروژه آبی آلمانی-فلسطینی انجمن همکاری فنی (GTZ) به فلسطین آمد و در کرانه باختری اشغالی از شهر جنین تا الخلیل خیلی زود به نام «واتر اسمیت» یا «واترمن» شناخته شد. «.
در پاسخ به این سوال: فلسطینی ها از سال ۱۹۶۷ تاکنون چند حلقه چاه در بزرگترین سفره آب زیرزمینی غربی حفاری کرده اند تا بتوانند آب خود را برای جمعیتی که به سرعت در حال رشد هستند تامین کنند؟ مسرشمید پاسخ داد: «صفر».
او به شدت با اصطلاح «بحران آب» مخالفت کرد و به جای آن جمله «وضعیت اضطراری پایدار» را مطرح کرد زیرا ما اجازه نداریم آب زیر پایمان را حتی لمس هم کنیم.
مسرشمید نه تنها در زمینه آب دست به پژوهش میزد، بلکه مخازن آب برای کشاورزان نصب مبکرد، گزارش در مورد وضعیت منطقه مینوشت، به دانشجویان دکترا در دانشگاه Birzeit، دانشگاه فلسطینی در شمال رام‌الله مشاوره میداد، و با سخنرانی‌هایش در آلمان با بنیادهای آلمانی در پروژه‌های آب کار میکرد.
وی در ۸ فوریه در سن ۵۸ سالگی بر اثر سکته قلبی در رام الله درگذشت. نیریت سامرفلد، هنرپیشه و فعال صلح آلمانی-اسرائیلی از درگذشت او ابراز «تحیر، غمگینی و عصبانیت» کرد. او مسرشمید را «متخصص آب راستگو و مقاوم، مبارز و دانشمند شیفته حقیقت» می نامد.

او چشم مرا به حقایق بازکرد و به من یاد داد که در رام الله بیشتر از برلین باران می بارد و کمبود آب یک «افسانه» است.
سامرفلد می‌گوید: «ما فهمیدیم که چرا وقتی بیابان در خاک اسرائیل شکوفا می‌شود، رودخانه اردن خشک می‌شود.»
برای گئورگ اشتاین از انتشارات پالمیرا، مسرشمید «یک متخصص منحصر به فرد در مورد سیاست مطلقا ناعادلانه آب اسرائیل در قبال فلسطینی ها» بود. آنچه به یادگار خواهد ماند «حمایت چندین ساله او برای آرمان عادلانه فلسطین» است.
این واقعیت که مسرشمید، که «با تعهد شخصی بزرگ برای بهبود شرایط زندگی برای مردم فلسطین کار می کرد، ناگهان دیگر آنجا نیست» برای «انجمن ابتکارات فلسطینی هانوفر» «غیرقابل درک» است.
اعضای این انجمن، کارشناس آلمانی آب را به عنوان یک چشم بینا در منطقه می دیدند و «شجاعت او را برای نام بردن آشکار و متهم کردن نقض حقوق بشر» تحسین می کردند.
به گفته مسرشمید، فلسطین «تنها کشوری در جهان است که به اصطلاح انقلاب آبی در آن رخ نداده است» – توسعه سیستماتیک آب های زیرزمینی با استفاده از حفاری از دهه ۱۹۵۰ در کشورهای جنوب جهانی رایج است. این کار فقط در فلسطین ممنوع است.