بزرگنمایی تهدید جنگ به عنوان راه نجات

نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل که در داخل کشور دچار مشکلات بزرگی است، سعی دارد با ارائه تصویری جنگ افروز از ایران به عنوان دشمن از مشکلات داخلی بگریزد.

توسط کنوت ملنتین
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

بنیامین نتانیاهو، با دولت دست راستی افراطی خود، نه تنها درگیر با یک جنبش توده ای بی سابقه علیه خود است، بلکه اکثریت فعالی از تشکیلات تجاری و نظامی را نیز علیه خود بسیج کرده است.
بنابراین وسوسه ایجاد درگیری با ایران برای او جایگاه ویژه و بزرگی دارد.
در این زمینه، دو رویداد سه شنبه گذشته بیش از آنچه در خارج از کشور دیده شده است، شایسته توجه هستند. نخست وزیر نتانیاهو به همراه مایکل پمپئو وزیر دفاع سابق آمریکا در کنفرانس امنیت ملی هارتوگ در تل آویو شرکت کرد.
او در آنجا سخنرانی کرد و با والتر راسل مید، روزنامه‌نگار آمریکایی، از طرفداران مداخله نظامی در ایران گفت‌وگو کرد. همپوشانی زیادی بین سخنرانی و مصاحبه آنها وجود داشت.
نتانیاهو در گفتگو با مید، نمونه هایی از نحوه برخورد او با «کشورهای سرکش» که به گفته او به دنبال سلاح هسته ای هستند را فهرست کرد.
در عراق و سوریه، اسرائیل تأسیسات هسته ای را با حملات موشکی ویران کرده است. معمر قذافی، رئیس دولت لیبی، به دلیل تهدیدات نظامی، از سوی آمریکا مجبور شد از برنامه هسته‌ای خود دست بکشد.
در عوض هیچ اقدامی نظامی علیه کره شمالی صورت نگرفت و این کشور تسلیحات هسته ای تولید کرده بود.
ایران برنامه هسته ای خود را در سال ۲۰۰۳ تحت فشار شدید آمریکا متوقف کرد، اما بعداً آن را به یک برنامه مخفی تبدیل کرد.
نتانیاهو به مید گفت که تجربه نشان می‌دهد که تنها وسیله جلوگیری «کشورهای سرکش» از تولید سلاح‌های هسته‌ای، «تهدید نظامی معتبر یا اقدام نظامی معتبر» است.
شما می توانید آن را با «تحریم های فلج کننده» ترکیب کنید، اما اینها به تنهایی کافی نیستند. هر چه بیشتر صبر کنید، رسیدن به هدفتان سخت تر خواهد بود.
همچنین سه شنبه گذشته، الی کوهن، وزیر امور خارجه اسرائیل در یک کنفرانس صهیونیستی جملات واضحی در این زمینه بیان کرد: ایران به غنی سازی ۹۰ درصد اورانیوم بسیار نزدیک است که آن را آماده ساختن سلاح هسته ای می کند.
تنها دو راه برای جلوگیری از این وجود دارد: یا باید آمریکا «فوراً یک تهدید نظامی معتبر روی میز بگذارد» تا ثابت کند که بلوف نمی زند، یا اسرائیل مجبور خواهد شد خودش به ایران حمله کند.
اینکه کوهن واقعاً فقط خواستار نوعی ژست از سوی ایالات متحده بود یا یک حمله نظامی نمایشی، کاملاً از تفاسیر و ترجمه‌های مختلف مشخص نیست.
بدیهی است که اسرائیل می تواند در این بازی تاکتیکی با اشاره مداوم به ادعای همکاری نزدیک نظامی ایران و روسیه در اوکراین، امتیاز خوبی برای خود کسب کند.
علاوه بر این، جوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل در «کنفرانس امنیتی» در مونیخ اظهار داشت که ایران در حال حاضر در حال مذاکره مداوم با حداقل ۵۰ کشور برای فروش سامانه های تسلیحاتی پیشرفته به آنها است. نمی توان پیش بینی کرد که آیا این استدلال آنها واقعاً روی دولت ایالات متحده اثر خواهد کرد یا خیر. از آغاز هزاره، اسرائیل، با وقفه های کوتاه، خواستا حملاتی با هدف نابودی «پیشگیرانه» برنامه هسته ای ایران شده است. ظاهراً همیشه هدف آنها این بوده که ایالات متحده را تشویق کنند تا این کشور آغازگر حمله نظامی به ایران شود. البته این را نباید به فراموشی سپرد که ایران اکنون در موقعیت بسیار قوی تری نسبت به ۲۰ سال پیش قرار دارد.