کار تکمیل شد!
کار تکمیل شد!
رسانه های غربی داستان تولید اورانیوم تسلیحاتی ایران را بازتاب می دهند.
نوشته کنوت ملنتین
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

رسانه ها هیجان زده این روزها ادعا می کنند که ایران بار دیگر تنها یک کف دست با تولید سلاح هسته ای فاصله دارد. این ادعاها هیچ ربطی به روزنامه نگاری ندارد و همه چیز به سیاسی بازی ختم میشود.
به عنوان مثال، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، به طور مرتب زمانی که ادعا می کند که ایران در حال حاضر به اندازه کافی اورانیوم غنی شده دارد همزمان اعتراف می کند که تهران به دلایل فنی در آینده قابل پیش بینی نمی تواند تسلیحات هسته ای تولید کند – ما داریم در مورد چندین سال صحبت می کنیم.
بلینکن برای اثبات ادعاهایش حتی به این هشدار مهم هم نیازی ندارد، اما تقریباً هرگز هیچ فرصتی را برای ,تکرار این جمله از دست نمیدهد. به نظر می رسد او قصد دارد با طرح این مسئله مانع از داغ شدن بیهوده موضوع شود.
خود این کار تا حدودی نشان میدهد او کارش را بلد است، اما از سوی دیگر این خود نشان دهنده جدی بودن موضوع مورد بحث است.
هنگامی که شبکه خبری بلومبرگ روز یکشنبه گزارش داد که بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی مستقر در وین هفته گذشته دریافته اند که اورانیوم در ایران با خلوص ۸۴ درصد غنی شده است، شور و هیجانی دوباره ایجاد شد.
اگر اورانیوم با خلوص ۹۰ درصد تولید شود امکان استفاده تسلیحاتی از آن وجود خواهد داشت.
خبر بلومبرگ به گزارش اخیر اشارهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی نمیکند، بلکه بر ارتباطات خصوصی دو «دیپلمات ارشد» ناشناس به این شبکه اشاره دارد. مشخص نیست این که آیا اینها بازرس هستند یا نه.
البته اینکه آژانس بینالمللی انرژی در وین اتریش را از لحاظ امنیتی با یک اصطبل بی درو پیکر میتوان مقایسه کرد چیز تازهای نیست.
رافائل گروسی، مدیر کل آژانس بینالمللی انرژی اتمی تنها اظهار داشت که «از گزارشهای اخیر رسانهها درباره میزان غنیسازی اورانیوم در ایران آگاه است». آژانس بینالمللی انرژی اتمی در حال مذاکره با ایران درباره نتایج آخرین بازرسیها است.
گزارش بلومبرگ اشاره ای نمی کند که اندازه گیری ها کجا انجام شده است.
با این حال، تنها دو امکان برای این کار وجود دارد: کارخانه های غنی سازی در نطنز و فردو.
احتمال اینکه این مکان فردو باشد بیشتر است، مناقشاتی عمومی بین ایران و آژانس در مورد نتایج بازرسی در ژانویه از این مکان وجود دارد.
بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران بلافاصله در مورد گزارش بلومبرگ اظهارنظر رسمی کرد. کمالوندی توضیح داد که هدف این گزارش «تحریف واقعیت» است.
وجود چنین ذراتی «یک مشکل کاملا طبیعی در روند غنی سازی اورانیوم» است و حتی می تواند در لحظه ای که اورانیوم غنی شده وارد زنجیره های سانتریفیوژ می شود، رخ دهد.
آنچه مهم است محصول نهایی است و ایران هرگز از ۶۰ درصد غنی سازی فراتر نرفته است.
کمالوندی در عین حال ادعاهای جدی و شناخته شده ایران علیه آژانس بین المللی انرژی اتمی را تکرار کرد:
مقامات وین معمولاً در مواردی که یک چنین اختلافاتی وجود دارد نباید آنرا علنی کنند، بلکه باید ابتدا تلاش خود را برای شفافسازی داخلی بکارگیرند.
روند اقدام در پرونده فعلی بار دیگر نشان می دهد که آژانس بین المللی انرژی اتمی متأسفانه از مواضع حرفه ای و بی طرفانه خود دست کشیده است.
این آژانس عمداً اطلاعات فنی را در اختیار رسانه های غربی قرار می دهد و از این طریق «بی شک این سازمان مهم بین المللی را بیش از پیش بی اعتبار خواهد کرد.»
از نظر عینی، تا جایی که مشاهده می شود، هیچ کس تاکنون با اظهارات فنی کمالوندی مخالفت نکرد.
برای غنیسازی، اورانیوم به شکل گازی آن چندین بار از طریق ردیفهای طولانی سانتریفیوژ عبور داده میشود.
بدون شک وجود نوسانات اندازه گیری زیاد است. اما با توجه به بازرسی های مکرر، تقریباً غیرممکن است که ایران واقعاً بخواهد اورانیوم غنی شده با خلوص بالای ۸۰ درصد تولید کند.
حقایق روشن است، به نظر می رسد گزارش بلومبرگ کاری را که میخواسته کرده است، موضوع غنی سازی و دوباره یک چهره منفی بخشیدن به ایران در تمام رسانه های جهان منعکس شد و به پروپاگاندای مطبوعاتی علیه این کشور دامن زد. این باید کافی باشد. به ۹۹ درصد از مخاطبان رسانه های غربی تقریباً هر خزعبلاتی را در مورد برنامه هسته ای ایران می توان فروخت.
من منحیث یکی از علاقمندان مجله هفته از افغانستان، از شنیدن این خبر خیلی متاسف شدم، چراغ مجله هفته در…
با تشکر از همه ی مقالات و زحمات شما، دوباره خواهش میکنم، لینک های مستقیم مقالات رو در انتهای اونها…
با درود، گمان دارم مستقیم و متمرکز باید به پدیده تحریم یا تحریم های آمریکا پرداخت و بدون عمیق شدن…
مقاله بسیار جالب و خواندنی بود. با تشکر از رفیق شیری و ترجمه دقیق و حرفه ای ایشان و سپاس…
دوست گرامی من عضوی از نویسندگان و مترجمان مجله هفته نیستم اما از همکاران آن هستم و گاهی مطالبی را…