بلگراد در مسیر سازش!

پارلمان صربستان مذاکرات با کوزوو و طرح فرانسه و آلمان را بررسی می کند. مخالفان دست به اختلال در جلسه مجلس زدند.

نویسنده: رولاند زشاخنر
یونگه ولت
ترجمه حمید علوی برای مجله هفته

در اسکوپستینا وضعیت آشفته است: در پارلمان صربستان روز پنجشنبه، نمایندگان پارلمان درباره وضعیت فعلی مذاکرات با پریشتینا به بحث و گفتگو پرداختند.
جایگاه ها و نقش های بازیگران صحنه در این مجادلات به وضوح تقسیم شده بود. رئیس جمهور الکساندر ووچیچ به مخالفان حمله کرد که آنها را خائن و دورو خواند.
متهمان هم بیکار ننشستند و به نوبه خود ووچیچ را به خیانت به صربستان و تسلیم طلبی متهم کرد.
عربده‌ها، توهین‌ها طنین انداز شد، بنرها و تابلوها به نمایش گذاشته شد، مذاکره تبدیل به مجادله شد و حتی ابراز نظرها ابعادی فیزیکی فراتر از حد معمول پیدا کرد. صحنه های مشابهی در این منطقه از جهان که در واقع از پریشتینا برای همه آشناست.
در نهایت اما گزارش ارائه شده از سوی دولت مورد پذیرش پارلمان قرار گرفت.
علاوه بر این، نمایندگان اپوزیسیون دست راستی از سوی ووچیچ دعوت شده اند تا مستقیما یکی از محورهای مورد اختلاف را در این نشست بررسی کنند:
طرح پیشنهادی مذاکره فرانسه و آلمان، که در مورد آن بسیار بحث و جدل صورت گرفت اما جالب اینجاست که هیچ یک از نمایندگان پارلمان محتوی این پیشنهاد را تا بحال ندیده‌اند!
بر اساس آنچه در مورد این طرح شناخته شده است، در صورتی که قوانین بین المللی لغو شود، روابط بین بلگراد و پریشتینا باید به قول اتحادیه اروپا عادی شود. زیرا اگر این پیشنهاد ده ماده ای که در پاریس و برلین تهیه شده و توسط بوروکراسی آمریکا و اتحادیه اروپا حمایت می شود اجرا شود، صربستان از شر کوزوو خلاص می شد.
طبق قانون اساسی صربستان، استان جنوبی، هنوز بخشی از قلمرو ملی این کشور است، به همین دلیل است که بلگراد جدایی اعلام شده یک جانبه را که ناقض قوانین بین المللی است، به رسمیت نمی شناسد.
طرح فرانسوی-آلمانی از تابستان گذشته مطرح شده است ولی هرگز علنی نشده، اما نسخه‌ای از آن از طریق رسانه‌ها به بیرون درز کرده است.
اگر این نسخه لو رفته واقعا درست باشد این به این معنی است که بلگراد کوزوو را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت می شناسد.
اما این طرح یک بند مهم دیگری را نیز به همراه دارد: خواسته های ادعایی آلمان در مورد بالکان قرار است اجرایی شود.
برخلاف گذشته، رسانه ها تنها در مورد عضویت صربستان و کوزوو در اتحادیه اروپا صحبت می کند، در حالی که از ناتو نشانی در کار نیست.
قبلا ماجرا نوع دیگری فرمول بندی شده بود، اول عضویت در پیمان جنگ افروزانه غرب و بعد عضویت در پیمان اروپایی تحت سلطه آلمان فدرال.

فعلا واشنگتن قبول کرده که اتحادیه اروپا در این منطقه هژمونی خود را اعمال کند، تا به آماده سازی جنگ افروزانه غرب در مناطق دیگر آسیبی وارد نشود.

فشار بر صربستان در ماه های اخیر افزایش یافته است. اولین مورد نگرش این کشور نسبت به روسیه است. بروکسل و برلین خواستار پیوستن بلگراد به تحریم های آنها علیه مسکو هستند.
از سوی دیگر، پیشنهاد فرانسوی-آلمانی فوق‌الذکر مبنایی برای مذاکرات در گفت‌وگوهای تحت نظارت اتحادیه اروپا بین طرف‌های درگیر است.
این پیشنهاد مستقیما به تهدید مسدود کردن عضویت صربستان در اتحادیه اروپا و خروج سرمایه‌گذاری‌های غربی از این کشور مرتبط است. حداقل این چیزی است که رئیس جمهور ووچیچ در بیانیه دولت در ژانویه اعلام کرد.
بنابراین، این و بحثی که اکنون در پارلمان در جریان است را می توان نشانه ای از آماده شدن افکار عمومی در بلگراد برای یک توافق دانست.
اما این هدف چندان در دسترس نیست. آلبین کورتی که رویای آلبانی بزرگ را در سر می پروراند و هر گونه سازش را رد می کند، در پریشتینا همچنان حکومت می کند.
مثلا این امر در مورد اتحاد جوامع صرب که در توافقنامه بروکسل در سال ۲۰۱۳ تأمین نوعی خودگردانی نامشخص برای اقلیت صرب مورد توافق قرار گرفت. صرب‌ها در استان‌های مختلف در ماه‌های اخیر برای اجرایی کردن این توافق ها تظاهرات کرده‌اند و حتی سنگرهایی برپا کرده‌اند.
موانع و مسدود کردن جاده ها در حال حاضر دیگر وجود ندارد، اما کورتی به طور فزاینده ای بر سخنان نفرت انگیز ضد صرب خود تکیه می کند. نتیجه این مواضع افراطی خشونت علیه صرب ها است.
بارها و بارها به اعضای اقلیت صرب در این مناطق حمله می شود. آخرین قربانی جوان ۲۰ ساله ای بود که روز جمعه در روستای موگیله توسط دو مرد با ضربات چاقو به قتل رسید.