بزرگترین تمرین جنگ علیه ایران.

مانور مشترک دیگر آمریکا و اسرائیل. از تهران رسماً نامی برده نمی‌شود، اما حریف دیگری وجود ندارد.

نوشته کنوت ملنتین
یونگه ولت
ترجمه سیما صابری برای مجله هفته

رزمایش نظامی دوجانبه اسرائیلی و آمریکایی «جنیپر اوک ۲۳.۲» از روز دوشنبه در اسرائیل و شرق دریای مدیترانه در حال برگزاری است.
مدت زمان برگزاری آن در نشریات غیر رسمی «یک هفته» توصیف شده است.
این به این معنی است که «بازی های جنگی» آمریکا و اسرائیل در روز جمعه قبل از شروع استراحت شبات یهودیان به پایان می رسد.
با این حال، این اطلاعات محدود از برگزاری رزمایش نشان می دهد که اطلاعات تایید شده رسمی قابل توجهی در مورد این مانور منتشر نشده است.
حتی نام تمرین نظامی نیز گیج کننده است: «Oak» به انگلیسی درخت بلوط است، «Juniper» به معنای بوته عرعر.
اسم و معنای ترکیبی هر دو کلمه بی معنی است و معلوم نیست منظور چیست همانطور ترکیب عددی: ظاهراً نام مانور «Juniper Oak 23.1» تابحال وجود نداشته است.
این ادعا که این بزرگترین رزمایش نظامی اسرائیل و ایالات متحده است که تاکنون در رسانه ها منتشر شده است، اما به طور رسمی تایید نشده است و به سختی قابل بررسی است.

Stars and Stripes، روزنامه و نشریه اینترنتی نیروهای مسلح ایالات متحده، صرفاً با ذکر این نکته که این رزمایش بزرگترین رزمایش از زمانی است که اسرائیل در سپتامبر ۲۰۲۱ تحت صلاحیت فرماندهی مرکزی ایالات متحده Centcom قرار گرفته، چیز زیادی را نگفته است.
در اعلامیه رسمی این مانور توسط سنتکام که مکان مرکزی آن نه در منطقه خاورمیانه بلکه در تامپا (فلوریدا) است، تاکید شده است که «فرماندهی مرکزی» چنین تمرین هایی را «به صورت معمول توسط شرکای ما» انجام می گیرد.
هدف «توسعه بیشتر همکاری بین نیروهای نظامی و افزایش قابلیت های نظامی» است. همچنین این رزمایش ها برای «امنیت و ثبات منطقه» مهم است.
ژنرال مایکل کوریلا، رئیس سنتکام، در بیانیه ای که روز دوشنبه منتشر شد، گفت: تجربه به دست آمده در طول چنین تمرین هایی می تواند «به شرکای ما در سراسر منطقه منتقل شود.»
تمامی اظهارات رسمی طرف های اسرائیلی و آمریکایی با دقت و پیوسته از بردن نام ایران به عنوان مخاطب «بازی جنگی» اجتناب می کنند.
اما اگر واقع بین باشیم، هر دو کشور نمی توانند از «تهدید» دیگری در منطقه نام ببرند که برای مقابله با آن آماده شوند، البته اگر به متحدان عربشان برنخورد.
در حالیکه حق نام نبردن از ایران برای مقامات آمریکایی محفوظ است، مطرح کردن نام ایران به وظیفه رسانه ها تبدیل شده و سوی آنها طرح می شود.

بیش از ۱۴۰ هواپیمای نظامی و دوازده کشتی جنگی از هر دو طرف در مانور «جنیپر اوک ۲۳.۲» شرکت دارند.
نیروهای مسلح ایالات متحده همچنین چندین نمونه از سامانه راکت انداز هیمارس را که به اوکراین نیز تحویل داده شده و دارای برد ۴۸۰ کیلومتر است، مورد استفاده قرار خواهند داد.
در اطلاعیه سنتکام وظایف رزمایش جنگی متفاوت به نظر می رسد، اما در بیانیه اسرائیلی بر سوخت رسانی به هواپیماهای جنگی در هوا – به منظور امکان طی کردن مسیر طولانی به ایران و پرواز برگشت – و در رها کردن «مهمات» بر فراز صحرای نقب، به معنی تمرین برای استفاده از بمب و راکت متمرکز است.
بر اساس اعلامیه نیروهای مسلح اسرائیل، اقدامات «پرسنل امنیتی» در سراسر کشور رصد و پژواک انفجارها در جنوب به گوش خواهد رسید.
آخرین مانور دوجانبه، هرچند در مقیاس کوچکتر، در پایان نوامبر انجام شد.
اندکی قبل از آن، آویو کوچاوی، رئیس ستاد کل نیروهای دفاعی اسرائیل، ظاهراً در مذاکرات پنج روزه در واشنگتن به موفقیت هایی دست یافت، او خواستار این بود که هر دو کشور باید «ظرفیت‌های نظامی مشترک خود را با سرعتی سریع» در برابر «تهدیدهای فزاینده» در منطقه و به ویژه علیه رژیم ایران افزایش دهند.».