گابریله گیزی: اشتاین مایر باید همکاری با روسیه را بیاموزد

راهپیمایی صلح روز شنبه گذشته (دیروز) در برلین برگزار شد. شرکت کنندگان خواستار خروج آلمان از ناتو، بی طرفی و توقف تحویل تسلیحات به اوکراین شدند. تنها حدود ۱۰۰۰ نفر در این مراسم شرکت کردند، علیرغم مشارکت افراد معروف در آن، تعداد شرکت کنندگان کمتر از انتظاربود.

توسط آنتون جنتزن

گیزی سخنران اصلی است. البته نه گرگور، در ضمن گرگور تغییر جنسیت هم نداده است. او هنوز یک مرد است، اما در راهپیمایی های صلح، به ویژه در راهپیمایی های با روسیه روابطی منطقی و حسنه دارند مدت هاست آفتابی نشده است.
گابریله گیزی خواهر گرگور است. در زمینه دیدگاه‌های سیاسی دنیایی خواهر و برادر را از هم جدا میکند.

هوا رو به تاریکی بود که – با توجه به جدی بودن وضعیت – تظاهرات بسیار کوچک که شامل حدود ۱۰۰۰ نفر میشد به الکساندرپلاتز بازگشت.

قبل از آن، در اولین شنبه ماه نوامبر، دو ساعت در مرکز شهر برلین قدم زدیم.

به تظاهرکنندگان به طرز مشکوکی نگاه میشد. « آلمان از ناتو خارج شو»، «صلح با روسیه»، «توقف ارسال سلاح به اوکراین» – این خواسته‌ها در حال حاضر در آلمان به دلیل بمباران تبلیغاتی در روزنامه‌ها و رسانه‌ها محبوبیتی ندارند.
گابریله گیزی به آرامی صحبت می کند.
او در ابتدای سخنرانی خود از مخاطبان خواستار توجه و دقت میشود، زیرا توضیح پیچیدگی موقعیت کنونی در قالب کلمات برای او دشوار است.
این باعث می شود که او کوچکتر از آنچه هست به نظر برسد، زیرا گفتار او به وضوح ساختار یافته و از نظر سخنوری درخشان است.
گیزی چیزهای بدیهی را به دقت و روان به زبان می راند، اما با وجود بدیهی بودن و روانی کلام گابریله، تمام اینها توسط تبلیغات غربی انکار می شود، گویی تاریخ از قبل حکم غیرقابل استیضاح خود را بیان کرده است.

گابریله بیشتر از اینکه به اعصاب همفکران حاضر ضربه وارد کند، به روان روزگار خود ضربه می زند.

وقتی گابریله گیزی «ده فرمان تبلیغات جنگ» را برمی‌شمارد و آنچه را که روزانه از رسانه‌های جمعی آلمان بر سر ما می‌بارد – گاهی به طعنه، گاهی کنایه‌آمیز، گاهی با اظهارنظرهای جدی – جمع‌بندی می‌کند، دیگر شکی نیست:

«این پروپاگاندای جنگ است و حقیقت بار دیگر اولین قربانی جنگ است.»
سخنرانی گابریله گیزی ساعت دو نیم آغاز می شود. هنرمندی و سخنرانی دیتر دهم بلافاصله پس از آن صورت میگیرد.

او سوالات جالبی را سخنرانیش طرح میکند:

«چرا باید از روسیه و روس‌ها متنفر باشیم؟ زیرا آنها به ما گاز می‌دهند و به ما کمک می‌کنند تا اقتصاد جذاب آلمان را توسعه دهیم؟ چرا باید چین را به دلیل توسعه عظیمش تحقیر کنیم؟ زیرا با جاده ابریشم فرصت جدیدی برای همکاری فراهم کرد؟ چین بندری در لیبی ساخت – ناتو آن را بمباران کرد.»

گیزی به یاد می آورد که روسیه پس از سال ۱۹۸۹ ارتش خود را از اروپا خارج کرد.

چرا ارتش آمریکا هنوز اینجاست؟ (…) چرا آمریکایی‌ها دکترین هسته‌ای خود را تغییر داده‌اند و حمله هسته‌ای پیشگیرانه را هوا کردند؟

سپس او خطاب به رئیس جمهور آلمان، که از صبح تا شام از مردم درخواست برای راهپیمایی علیه دشمن جدید و قدیمی در شرق به خیابان بیایند می گوید:

«آقای اشتاین مایر اشتباه می کند: آلمان شرقی نباید یاد بگیرند که روسیه را به عنوان یک دشمن ببینند. او باید یاد بگیرد که با روسیه و دولت روسیه همکاری کند.»

گابریله گیزی همچنان به توصیه‌هایش ادامه می‌دهد و باز هم سخنان او به نظر می‌رسد که از یک کتاب درسی تاریخ آینده است:

«جنگ داخلی اوکراین روسیه را مجبور کرد که مسئولیت جمعیت روسیه اوکراین را بپذیرد – و بنابراین روسیه را مجبور به این جنگ کردند.
«تجاوز روسیه» پس از تلاش های طولانی برای یافتن راه حلی مسالمت آمیز برای مشکلات اوکراین رخ می دهد.
پس از انتخاب، رئیس جمهور اوکراین، آقای زلنسکی، بر خلاف اعلام خود، به جنگ داخلی پایان نداد، بلکه اجازه داد که به طرز وحشیانه ای ادامه یابد. »

این سخنرانی با تشویق شایسته ای از سوی حاضران روبرو شد. با این حال، گیزی باید یک سوال را بی پاسخ بگذارد:

«آیا دو جنگ جهانی کافی نبوده است؟»

حاضران پاسخ می‌دهند: «ما خلقیم!» اما آیا این به عنوان پاسخ کافی است؟

سپس دیتر دهم، ترانه‌سرا و نماینده چپ‌ها، با معرفی آهنگ جدید خود چغاز کرد. او بدون گروه اما با حمایت تماشاگران آهنگ جدید خود را با عنوان «آمی گو هوم» یا آمریکایی برو خانه‌ات اجرا کرد:

«از رامشتاین تا رم می خوانیم: آمی – برو خونه!»

با این حال، تنها از هزار صدا در وسط یک شهر چهار میلیونی، کافی نیست، صدای این اعتراض به سختی در این شهر شنیده می شود. اوضاع وخیم است، اما برلین خواب است…

ما یک روز بر … غلبه خواهیم کرد.