چینی آنچیزی است که ما میگوئیم.
ترجمه مجله هفته
بریتانیا: معلمان چینی را با کارکنان تایوانی در مدارس زبان جایگزین میکند.

درست مانند آلمان و بریتانیا، چین نیز در شهرهای متعددی در سرتاسر جهان مؤسسههایی دارد که برای ترویج یادگیری محلی زبان و فرهنگ چینی فعالیت میکنند.بر اساس یک گزارش رسانه ای، لندن اکنون خواهان نفوذ بیشتر تایوان بجای پکن در مدارس زبان است.
در حال حاضر صدها مؤسسه کنفوسیوس در سراسر جهان وجود دارد که به ترویج زبان و فرهنگ چینی اختصاص دارد.
اولین بار در سال ۲۰۰۴ در سئول، کره جنوبی افتتاح شد. تنها در آلمان، ۱۹ مرکز درهای خود را به روی علاقه مندان چینی باز کرده اند.
ماندارین نیز در انگلستان در ۳۰ شعبه این سازمان تدریس می شود.
اما اکنون سیاستمداران بریتانیایی می خواهند از نفوذ پکن در این موسسات آموزشی در این جزیره بکاهند.
روزنامه بریتانیایی گاردین گزارش می دهد که یک گروه فراحزبی از نمایندگان پارلمان بریتانیا قرار است با تایپه مذاکره کنند تا معلمان زبان چینی تحت حمایت پکن در بریتانیا را با کارکنان تایوانی جایگزین کنند.
مؤسسههای کنفوسیوس به طور مشترک توسط دانشگاه مربوطه بریتانیا، دانشگاه شریک چینی آن و بنیاد آموزش بینالمللی چین (CIEF) مستقر در پکن اداره میشوند.
بودجه این پروژه بین سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴ حدود ۲۷ میلیون پوند (حدود ۳۱ میلیون دلار) برآورد شده است.
این محاسبه بر اساس گزارش «گروه تحقیقاتی چین»، که توسط گروهی از نمایندگان محافظه کار بریتانیایی راه اندازی شده که بررسی می کنند بریتانیا چگونه باید به قدرت رو به رشد چین واکنش نشان دهد ارائه شده.
اما اکنون، طبق گزارش گاردین، لندن میخواهد این پول را به برنامههای جایگزین، از جمله برنامههای حامی تایوان، اختصاص دهد.
این روزنامه نوشت، آلیسیا کرنز، نماینده برجسته حزب محافظه کار، یکی از کارکنان سابق وزارت دفاع، در میان گروهی از نمایندگان پارلمان از همه احزاب بریتانیا بود که اکنون با تایپه درباره ارائه معلمان چینی گفتگو می کند.
خنده دار تر از همه این است که، همین چند وقت پیش در سال ۲۰۱۴ وزیر آموزش و پرورش وقت و اکنون نخست وزیر جدید بریتانیا، لیز تراس بی سواد، مؤسسه کنفوسیوس را بدیل کیفیت فرهنگی اش ستایش کرد.
در آن زمان، او گفت که این پروژه «پیشرفت های بزرگی» در بریتانیا داشته است و «زیرساخت قوی ماندارین» را در این کشور ایجاد خواهد کرد.
با توجه به سرد شدن اخیر در روابط بریتانیا و چین و حمایت گسترده لندن از جزیره خودگردان تایوان، که جزیی از جمهوری خلق چین است، برنامه های موسسات وابسته به جمهوری خلق چین مورد غزل کشورهای غربی قرار گرفته است.
«منتقدان»!! مؤسسه کنفوسیوس را به عدم آزادی بیان در کلاس درس، ترویج دستور کار پکن و حتی استفاده برای جاسوسی متهم کرده اند.
گزارشی که اخیرا در روزنامه بریتانیایی تایمز منتشر شد، حاکی از آن است که لیز تراس، نخست وزیر جدید، قصد دارد چین را «تهدیدی قریب الوقوع» برای بریتانیا معرفی کند.
این تصمیم جمهوری خلق را در رده روسیه قرار می دهد. تراس قبلا غول های فناوری چینی مانند هواوی را به عنوان یک خطر امنیتی معرفی کرده بود و خواستار ارسال سلاح های بیشتری به تایپه شده بود.
مقاله بسیار جالب و خواندنی بود. با تشکر از رفیق شیری و ترجمه دقیق و حرفه ای ایشان و سپاس…
دوست گرامی من عضوی از نویسندگان و مترجمان مجله هفته نیستم اما از همکاران آن هستم و گاهی مطالبی را…
مجله هفته حتی به اردوغان عضو ناتو هم نه نمی گوید! حتی به امارات هم نه نمی گوید! فقط کافی…
سلام، مقاله بسیار خوبی است، پیشرفت ها و دستاوردهای شوروی را بیان کرده است. اما مانند بیشتر مقاله هایی از…
مقاله بسیار خواندنی و جالبی بود. ای کاش بسیاری از افراد ناآگاه که از خدمات انقلاب اکتبر و اتحاد شوروی…