همکاری رقبای قدیمی با هم.

چین و هند با هم همکاری می کنند: صلح در منطقه هیمالیا، تلاش های مشترک برای یک “قرن آسیایی”

نوشته یورگ کروناور
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

اگر سازمان همکاری شانگهای (SCO) – و همچنین اتحاد بریکس – در حال حاضر در حال پیشرفت است، این فقط به این دلیل نیست که همه با هم کار میکنند، بلکه به این دلیل هم هست که روابط چین و هند اخیراً به طور قابل توجهی بهبود یافته است.

دو کشور عضو هر دو پیمان هستند – و اگر دو غول آسیایی با هم درگیر شوند، توسعه بیشتر آنها در خطر است. اما اتفاقا تا همین اواخر دقیقا همینطور بود.

روابط هند و چین در بهار ۲۰۲۰ به پایین ترین حد خود رسید، زمانی که درگیری بین نیروهای دو کشور در خط کنترل، خط مرزی در ارتفاعات هیمالیا، منجر به کشته و زخمی شدن بسیاری شد.

زمانی بود که دهلی نو شروع به پیوستن به سیاست تحریم های سخت غرب علیه پکن کرد، زمانی که پیمان چهارگانه – که شامل ایالات متحده، ژاپن، استرالیا و هند است – اولین مانورهای مشترک خود را انجام داد و حتی او به عنوان هسته اصلی آینده بود. «ناتوی آسیایی» یعنی پیمان نظامی آسیا و اقیانوسیه به رهبری آمریکا علیه چین. نشانه ها حاکی از طوفان بود.

اولین پیشرفت در روابط هند و چین در سال ۲۰۲۱ آشکار شد. با این حال، پیشرفت بیشتری تا امسال اتفاق نیفتاد.
یک نقطه عطف، سفر وانگ یی، وزیر امور خارجه چین به دهلی نو در ۲۵ مارس بود. در مطبوعات هند، وانگ یی به دلیل اختلافات مداوم در خط کنترل، تا حد زیادی به طور منفی مورد قضاوت قرار گرفت – اما وانگ و همتای هندی اش سوبرهمانیام جایشانکار مسیر را تغییر دادند.

فشار خارجی بر هر دو کشور به دلیل جنگ اوکراین به شدت افزایش یافته بود. هر دو از مخالفت با روسیه خودداری کردند، اما با یک کارزار گسترده از سوی دولت های غربی برای انجام این کار مواجه شدند. در نهایت، این امر دهلی نو و پکن را به همکاری نزدیک تر سوق داد. همه چیز بر اساس همکاری در هفته ها و ماه های بعد پیشرفت کرد. و مهم تر از همه یک چیز یعنی، خروج نیروها از هیمالیا باعث پیشرفت همکاری دو کشور شد.

اجماع در ۱۷ ژوئیه در شانزدهمین نشست سران نظامی دو طرف برای حل مناقشه حاصل شد. این تنش زدایی در ۸ سپتامبر آغاز شد و سرانجام در ۱۲ سپتامبر با موفقیت به پایان رسید.

در سطح دیپلماتیک و سیاسی نیز پیشرفت هایی حاصل شد. در ۲۳ ژوئن، شی جین پینگ، رئیس جمهور چین و نارندرا مودی، نخست وزیر هند، با هم در اجلاس بریکس گفتگو کردند – یک گام به جلو، حتی اگر این اجلاس فقط به صورت مجازی برگزار شد.

سرانجام، در اواسط ماه اوت، تبادل همکاری غیرمستقیم قابل توجهی انجام شد. در ۱۸ آگوست، جیشانکار، وزیر امور خارجه هند در سخنرانی در دانشگاه مشهور چولالانگکورن در بانکوک گفت که روابط هند و چین در حال حاضر “مرحله بسیار دشواری” را پشت سر می گذارد.

اما ذکر این نکته حائز اهمیت است که «قرن آسیایی» مورد انتظار تنها در صورتی به وجود خواهد آمد که چین و هند با هم متحد شوند. یعنی همکاری و همبستگی بیشتری لازم است. این بیانیه با استقبال بسیار خوبی در پکن مواجه شد.
در آنجا گفته شد که دنگ شیائوپینگ قبلاً در سال ۱۹۸۸ به راجیو گاندی نخست وزیر وقت هند همین را گفته بود.
وانگ ونبین، سخنگوی وزارت خارجه چین، در توضیح سخنان جیشانکار گفت که “اشتراک منافع دو کشور بی شک بیشتر از اختلافاتشان است.”