جهان خواستار صلح و غذا است؛

ناتو به دنبال تسلیحات و پایگاه‌های نظامی بیشتر

گرانما ۱۳ جولای ۲۰۲۲،

فرانسیسکو آریاز فرناندز

برگردان: شبگیر حسنی

دانش و امید شماره ۱۳، شهریور ۱۴۰۱

اخیراً آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، هشدار داد که جهان در حال ورود به یک «بحران گرسنگی جهانی بی‌سابقه» است که زندگی صدها میلیون نفر را تحت تأثیر قرار خواهد داد: فاجعه‌ای برآمده از کمبود مواد غذایی ناشی از تأثیرات تغییرات آب‌و‌هوایی، سال‌های شیوع ویروس کرونا، نابرابری، فقر، بحران جهانی، جنگ در اوکراین و سیاست‌های تحریمی. وی با تأکید بر اینکه هیچ کشوری از پیامدهای اجتماعی و اقتصادی این بحران مصون نخواهد ماند، گفت: «این وضعیت منجر به اعلام قحطی‌های متعدد در سال 2022 خواهد شد و وضعیت در سال 2023 می‌تواند وخیم‌تر نیز باشد.»

گوترش بر تلاش‌های سازمان ملل برای دستیابی به صلح در اوکراین و رفع انسداد مسیر صادرات مواد غذایی و کود از کشورهای درگیر، که یکی از دلایل اصلی افزایش غیرقابل کنترل قیمت مواد غذایی و سوخت بوده و بحران کنونی را عمیق‌تر کرده است، پافشاری کرد.

این مقام ارشد، خواستار کاهش بدهی‌های کشورهای فقیر شد تا بتوانند اقتصاد خود را سرپا نگه دارند و از بخش خصوصی نیز خواست تا به ثبات بازارهای مواد غذایی یاری رساند.

همچنین، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در گزارش اخیر خود دربارۀ چشم‌انداز غذایی فاش کرد که هزینه جهانی واردات مواد غذایی در مقایسه با سال 2021 به میزان 51 میلیارد دلار افزایش یافته است و این موضوع که بسیاری از کشورهای آسیب‌پذیر با وجود تحمل هزینۀ بیشتر، غذای کمتری دریافت می‌کنند، نگران‌کننده است.

غرب علی‌رغم، درخواست فزاینده برای صلح؛ کاهش بدهی‌های جهان سوم؛ ایجاد صندوق‌های مالی سازمان ملل برای مواجهه با لحظۀ بحران؛ توقف جنگ در اوکراین- به عنوان سرچشمه آشکار بی‌ثباتی در اروپا-؛ اتخاذ سیاست‌های مسئولانه در برابر تغییرات اقلیمی و مقابله با بی‌ثباتی جهانیِ ناشی از مهاجرت، تنها با تشدید تهدیدات و تقابل بیشتر، حمایت‌های نامعقول [از عوامل بحران‌زا] و قمار همه چیز بر سر جنگ، به این درخواست‌ها پاسخ می‌دهد.

بیانیه‌های دولت آمریکا، نزدیک‌ترین متحدان آن و نیز ناتو، مملو از گستاخی، مداخله و بی‌مسئولیتی در جهت دامن زدنِ بیشتر به درگیری در کی‌یف و ابراز خصومت پنهان، علیه مسکو و پکن است. این هدف سلطه‌جویانه، امپریالیستی، آمریکامحور و ستیزه‌جویانه در سخنرانی افتتاحیه ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در مراسم افتتاحیه اجلاس سران ناتو در مادرید، علناً‌به زبان آمد. وی دو قدرت روسیه و چین را با عباراتی «نظیر دشمنان کنونی» و «رژیم‌های استبدادی که آشکارا نظم بین‌المللی را به چالش می‌کشند» علناً مورد حمله و انتقاد خود قرار داد. 

به‌جای برگزاری نشستی برای رفع مشکلاتی که بشریت را تهدید می‌کنند، طرح‌های ناتو، عبارتند از: تسلیحات بیشتر؛ کمک نظامی چند میلیارد دلاری به اوکراین؛ تشدید محاصرۀ مسکو؛ افزایش هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری در صنعت جنگ؛ احداث پایگاه‌های نظامی جدیدِ ایالات متحده در اروپا؛ همکاری اطلاعاتی بیشتر از کمک‌های بشردوستانه برای متوقف کردن جریان‌های مهاجر از «جناح جنوبی »؛ تشدید جوّ ترس برای توجیه تحریم‌های هماهنگِ جدید علیه روس‌ها و چینی‌ها؛ گفتمان متکبرانۀ جنگ سرد در بُرهۀ خطرات هسته‌ای و به طور هم‌زمان اصرار رهبران آمریکایی و بریتانیایی به نشان دادن دندان‌های خود.

بر اساس ارقام مؤسسه کیل آلمان (Kiel Institute)، تنها بین ژانویه و ماه مه سال جاری، ایالات متحده بیش از 40میلیارد دلار در چارچوب جنگ به اوکراین کمک کرده است، در همان حال اتحادیه اروپا و بانک‌های آن نیز بیش از 27میلیارد یورو هزینه کرده‌اند. 

اما در مقابل، غرب برای اقتصاد جهانی در جهت مقابله با بحران غذایی کنونی، بیش از 5 میلیارد دلار به تلاش‌های سازمان ملل کمک نکرده است. 

اما گویی همین مقدار نیز کافی نبود؛ اولین اعلامیه صادر شده از سوی هیئتی به ریاست بایدن در اجلاس سران مادرید این بود که حضور نظامی خود را در لهستان، رومانی، اسپانیا، ایتالیا، بریتانیا و آلمان و همچنین در منطقه بالتیک تقویت خواهند کرد. وی همچنین اعلام کرد که استقرار چرخشی با نیروهای زرهی، هوانوردی، پدافند هوایی و نیروهای عملیات ویژه در بالتیک «افزایش خواهد یافت».

جهان خواهان صلح است و بدان نیاز دارد و همچنین نیازمند غذا، سوخت و کود با قیمت‌های پایین‌تر، اما، تحت رهبری جوزف بایدن، استولتنبرگ و نخست‌وزیر بریتانیا طبل جنگ به صدا درآمده است و با سوءاستفاده از بحرانی که خود آفریده‌اند می‌کوشند تا از جنگ در اوکراین برای تحکیم بیشتر توسعه‌طلبی ناتو و منافع ژئواستراتژیک واشنگتن بهره‌برداری نمایند .

کاخ سفید و غرب، به رغم احتمالاتی نظیر گرسنگی، مرگ یا سومین و آخرین جنگ جهانی (نابودی هسته‌ای) و حتی بی‌توجه به تعداد بالای قربانیان، هزینه‌ها، بحران‌هایی که پیش‌تر بر روی کره زمین پدید آمده‌اند، آسیب‌های ناشی از بیماری‌های همه‌گیر، خشکسالی، قحطی، مهاجرت‌های کنترل نشده و جنگ‌های غارت‌گرانه با هزینه پنتاگون، کماکان بر مخالفتِ خود با صلح پافشاری می‌کنند. 

اگرچه برخی از مفسران آمریکایی و اروپایی خطرات بالقوۀ نگرش جنگ‌طلبانۀ بایدن و متحدانش را به صورتی موقت ارزیابی می‌کنند، اما هیچ‌یک از آنان، در تمامی حوادثی که در حال وقوع است، اهمیتی را که منافع حزب دموکرات که بر جلوگیری از بازگشت ترامپ و جمهور‌ی‌خواهان متمرکز شده، پنهان نمی‌کنند، آنها (دموکرات‌ها) به یک درگیری شدید ناشی از تنشی بزرگ نیاز دارند تا با تحریک احساسات «میهن‌پرستانه» مردم، امکان پیروزی خود در انتخابات میان‌دوره‌ای نوامبر آینده را تحقق ببخشند.

یک مفسر اسپانیایی در مورد نتایج اجلاس سران مادرید به صراحت اشاره کرد: «ناتو که «مرگ مغزی» آن توسط رئیس‌جمهور مکرون، اعلام شده بود، یک تقویت‌کنندۀ معجزه‌آسای توسعه‌طلبانه دریافت کرده است (…) این که آیا چنین توسعه‌ای امنیت بیشتری را به همراه خواهد داشت یا نه، امری است که سرنوشت آن را ستارگان رقم خواهند زد، حتی اگر آن ستارگان، ستاره‌های پرچم آمریکا باشند. زیرا که دولت‌های آمریکا همواره بر اساس طرح‌ها یا منافع خود، به‌طور یک‌جانبه عمل کرده‌اند، همانطور که در افغانستان و درگیری‌های دیگر دیده‌ایم.»

دریافت مجله اینترنتی دانش و امید شماره ۱۳ از اینجا