ما در آستانه یک جنگ خودساخته با روسیه و چین هستیم.

کیسینجر: ما در آستانه یک جنگ خودساخته با روسیه و چین هستیم
هنری کیسینجر در مصاحبه با وال استریت ژورنال از بی هدفی سیاستمداران کنونی غربی انتقاد کرد که فقط به لحظه واکنش احساسی نشان می دهند.
آمریکا تا حدودی باعث بوجود آمدن خطر جنگ با روسیه یا با چین شده.
هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه ۹۹ ساله، سابق ایالات متحده، در ۱۲ اوت به مناسبت انتشار کتاب جدید خود، رهبری: شش مطالعه در استراتژی جهانی، با وال استریت ژورنال (WSJ) گفتگو کرد.
به گفته خودش، او در کتاب جدیدش دیدگاهها و دستاوردهای تاریخی یک «پانتئون خاص» سیاستمداران برجسته پس از جنگ جهانی دوم را تحلیل میکند:کنراد آدناور، شارل دوگل، ریچارد نیکسون، انور سادات، لی کوان یو و مارگارت تاچر.
به گفته کیسینجر، این سیاستمداران سابق دو روش کلاسیک رهبری را با هم ترکیب کردند: عمل گرایی دوراندیشانه دولتمرد و جسارت بصیرانه پیامبران.
او در حال حاضر رئیس دولت معاصری با این ترکیب از ویژگی ها را نمی شناسد.
به همین دلیل است که او از بی جهت و بی هدف بودن سیاست فعلی گلایه دارد: «فکر میکنم دوران کنونی در تعریف یک جهت مشکل زیادی دارد. به احساسات لحظهای بسیار عکسالعمل نشان میدهد.»
وزیر امور خارجه سابق آمریکا به عنوان یک متخصص در زمینه استراتژی هسته ای، دیپلماسی را به عنوان یک اقدام متعادل کننده بین قدرت های بزرگ که تحت الشعاع احتمال وقوع فاجعه هسته ای قرار دارد، درک کرده است.
با توجه به پتانسیل آخرالزمانی فناوری تسلیحات مدرن، او معتقد است که حفظ تعادل بین قدرت های متخاصم یک نیاز فوری برای روابط بین المللی است. او بیان کرد: «به نظر من تعادل دو جزء دارد. نوعی موازنه قوا و پذیرش مشروعیت ارزش های گاه متضاد. زیرا اگر بر این باورید که نتیجه نهایی تلاشهای شما باید بیان ارزشهای شما باشد، به نظر من تعادل ممکن نیست.»
یک مشکل خاص، امتناع آمریکایی ها از تفکیک اساسی دیپلماسی از «روابط شخصی با دشمن» است: «آنها (آمریکایی ها) بیشتر تمایل دارند که به مذاکرات به صورت دعوت مذهبی نگاه کنند تا روانشناختی. آنها با این کار سعی می کنند به جای نفوذ در تفکر طرف مقابل او را یا به مذهب خود درآورند یا محکومش کنند.»
کیسینجر در حال حاضر جهان را در آستانه یک عدم تعادل خطرناک می بیند: «ما در آستانه جنگ با روسیه و چین بر سر مسائلی هستیم که برخی از خودمان ساختهاند و نمیدانیم که این جنگ چگونه پایان خواهد یافت یا به چه چیزی منجر خواهد شد.»
به همین دلیل است که او از خود میپرسد که آیا ایالات متحده میتواند با میانجیگری بین دو دشمن، مانند سالهای نیکسون، با آنها مقابله کند. اما او یک دستور عمل ساده آماده برای آن ندارد.
کیسینجر توضیح داد: «شما نمی توانید فقط بگویید که ما آنها را از هم جدا می کنیم و آنها را به جان هم میاندازیم. تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که تنش ها را تسریع نکنید و گزینه هایی ایجاد نکنید و برای این کار باید یک هدف داشته باشید.»
با توجه به بحران اوکراین، به گفته وال استریت ژورنال کیسینجر قبلاً در ابتدای سال جاری اعلام کرده بود که «سیاستهای به دور از احتیاط از سوی ایالات متحده و ناتو میتوانست باعث ایجاد بحران در اوکراین شود». حالا او نتیجه را می بیند.
هیچ راهی جز جدی گرفتن نگرانی های امنیتی مطرح شده از سوی ولادیمیر پوتین وجود ندارد و معتقد است که این اشتباه بود که ناتو به اوکراین این پیام داد که می تواند به ائتلاف ناتو بپیوندد.
کارشناس سیاست خارجی آمریکا انتقاد خود از ناتو را توجیه کرد: «اوکراین مجموعه ای از مناطقی است که زمانی متعلق به روسیه بود. روسها اینها را متعلق به خود میدانستند، حتی اگر «بعضی اوکراینیها» این کارهت را نمیکردند.»
مقاله بسیار جالب و خواندنی بود. با تشکر از رفیق شیری و ترجمه دقیق و حرفه ای ایشان و سپاس…
دوست گرامی من عضوی از نویسندگان و مترجمان مجله هفته نیستم اما از همکاران آن هستم و گاهی مطالبی را…
مجله هفته حتی به اردوغان عضو ناتو هم نه نمی گوید! حتی به امارات هم نه نمی گوید! فقط کافی…
سلام، مقاله بسیار خوبی است، پیشرفت ها و دستاوردهای شوروی را بیان کرده است. اما مانند بیشتر مقاله هایی از…
مقاله بسیار خواندنی و جالبی بود. ای کاش بسیاری از افراد ناآگاه که از خدمات انقلاب اکتبر و اتحاد شوروی…