حمایت مالی سلسله های نفتی آمریکا از فعالان محیط زیستی.

ترجمه مینا صابری
مجله هفته

تیتر های دیلی میل:
جبران گناه: نوادگان بارون های نفتی میلیاردر به صدها فعال سالانه ۲۵۰۰۰ دلار برای اعتراض در سراسر جهان می پردازند زیرا آنها احساس می کنند «یک تعهد اخلاقی برای بازگرداندن جن در بطری» هستند.
آیلین گتی، ربکا راکفلر لمبرت، پیتر گیل کیس حقوق مجرمان محیط زیستی را از طریق سازمان های غیرانتفاعی پرداخت می کنند.
گتی که پدربزرگش گتی اویل را ایجاد کرده است، تاکنون یک میلیون دلار از طریق صندوق اضطراری آب و هوا خرج کرده است.
لمبرت و کیس، اعضای خانواده راکفلر، ۳۰ میلیون دلار در کمپین The Equation سرمایه گذاری کرده اند.
آنها فعالان محیط زیست را در لیست حقوق و دستمزد حدود ۲۵۰۰۰ دلار قرار داده اند و همچنین پول را به سازمان ها تزریق کرده اند.
این در حالی است که فعالان افراطی محیط زیست در ماه‌های اخیر با فعالیت های خود در سراسر جهان به خرابکاری ادامه داده‌اند.

بر اساس یک گزارش رسانه ای، وارثان سه خاندان نفتی ایالات متحده، فعالان اقلیمی و محیط زیستی و سازمان های غیردولتی را که اقدامات اعتراضی را برای جلو بردن تصمیمات محیط زیستی را ترویج می کنند، تامین مالی می کنند.

به گزارش رسانه بریتانیایی دیلی میل، نوادگان بارون های نفت گتی و راکفلر برای جلوگیری از «ویرانی» روی زمین احساس مسئولیت می کنند.
دیلی میل بریتانیا در ۱۰ اوت گزارش داد که نوادگان میلیاردرهای نفتی سالانه ۲۵۰۰۰ دلار به صدها فعال سبز (به هر کدام) برای جلوبردن اعتراضات خود در سراسر جهان بودجه پرداخت می کنند.
آیلین گتی، ربکا راکفلر لمبرت و پیتر گیل کیس از طریق سازمان های غیردولتی خود (NGO) چنین بودجه ای را تامین می کنند.
آیلین گتی، نوه بنیانگذار گتی اویل، اکنون بیش از یک میلیون دلار از طریق صندوق اضطراری آب و هوایی خود به فعالان محیط زیستی پرداخت کرده است.
وارثان ثروتمند خانواده راکفلر، ربکا راکفلر لمبرت و پیتر گیل کیس، که اجدادشان استاندارد اویل را در سال ۱۸۷۰ تأسیس کردند، بیش از ۳۰ میلیون دلار در کمپین Equation خرج کردند.

همه آنها به فعالانی که به گزارش دیلی میل، با اقدامات خود در سراسر جهان به ویژه در ماه های اخیر سر و صدا به پا کرده اند، پول می دهند و سازمان های غیردولتی مربوطه را تامین مالی می کنند.
به عنوان مثال، لمبرت و کیس، فعالان محیط زیستی از گروه هایی مانند نفت را متوقف کنید، هرکدام را به مبلغ ۲۵۰۰۰ دلار در لیست حقوق و دستمزد قرار دادند و همچنین بودجه این سازمان ها خودشان تامین کردند.
نوادگان بارون نفت جان دی راکفلر نیز صندوقی را برای حمایت از اعتراضات ضد سوخت فسیلی تأسیس کردند.
در ماه های اخیر هزاران فعال در سراسر جهان برای اعتراض به خیابان ها ریخته اند. حامیان محیط زیست نیز شورش کردند و خرابی هایی بوجود آوردند، از جمله در ایالات متحده، اروپا، بریتانیا و استرالیا.
لاستیک‌های خودروهای شاسی بلند در ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا پنچر شد و نقاشی‌های رنگ روغن معروف در کشورهای اتحادیه اروپا توسط همان فعالانی که در لیست حقوق و دستمزد سازمان‌های غیرانتفاعی وارثان نفتی هستند تخریب شد. دیلی میل از این بودجه انتقاد کرده و مینویسد: «سه غول نفتی آمریکایی باندی از متعصبان محیط زیست را که با لاستیک های بریده شده، اختلالات ترافیکی و حملات شرکتی جهان را به وحشت می اندازند، حمایت مالی می کنند. »
و یا «آیلین گتی، ربکا راکفلر لمبرت و پیتر گیل کیس، که ثروت هنگفت خانواده‌هایشان را به ارث برده‌اند، حقوق اراذل و اوباش را از طریق سازمان‌های خیریه‌شان پرداخت می‌کنند تا آنچه بستگان از خود به ارث گذاشته اند را جبران کنند.»
در سال ۲۰۱۹، آیلین گتی نیم میلیون دلار به فعالان اقلیم Extinction Rebellion اهدا کرد. او خود متقاعد شده است که «یک اختلال همه جانبه در زندگی روزمره» برای پیشبرد این اقدامات ضروری است.
او به نیویورک تایمز گفت که می خواهد از اثربخشی فعالانی که تلاش می کنند حمایت کند و تاکنون یک میلیون دلار از ثروت خود را به صندوق اضطراری آب و هوا اهدا کرده است. به نظر او، نافرمانی مدنی سازمان های مردمی فقط یک زنگ هشدار است و تخریب آن در مقایسه با آنچه در خطر است، ناچیز است. او به روزنامه گفت:
«بیایید فراموش نکنیم که ما در مورد انقراض صحبت می کنیم. آیا ما مسئولیتی نداریم که هر کاری که میتوانیم برای حفاظت از حیات روی زمین انجام دهیم؟»
دیلی میل همچنین اشاره کرد که اقدامات دانشمندان نیز توسط وارثان خاندان های نفتی تامین مالی می شود. در ایالات متحده، صندوق اضطراری آب و هوای سازمان غیردولتی Scientist Rebellion (شورش علمی) صد هزار دلار برای حقوق مشاوره و هزینه های سفر در دسترس آنها قرار داده است.
پژوهشگر آب و هوایو محیط زیستی ناسا، پیتر کالموس، که او نیز به این سازمان تعلق دارد، به حدود ۱۰۰۰ دانشمند در ۲۵ کشور مختلف پیوست که ترافیک را مسدود کردند و خود را به ساختمان های مهم زنجیر کردند.
به گزارش دیلی میل، این دانشمند مشارکت خود در مفهوم Scientist Rebellion مبنی بر مختل کردن زندگی روزمره شهروندان را اینگونه توجیه کرد:
«او ۱۶ سال را صرف یافتن راه هایی برای نجات سیاره کرد و به این نتیجه رسید که بهترین راه برای انجام این کار، ایجاد هرج و مرج در زندگی شهروندان است.»