اوکراین مین های ممنوعه ضد نفر را پراکنده می کند – غرب سکوت اختیار کرده.

غرب پس از اینکه اوکراین از مین های ممنوعه «پروانه» علیه غیرنظامیان در دونتسک استفاده کرد و موجب وحشت و مرگ مردم این منطقه سد، همچنان به سکوت خود ادامه میدهد. استفاده از مین‌های PFM-1 علیه غیرنظامیان توسط کنوانسیون‌های ژنو ممنوع شده است – اما به نظر نمی‌رسد که این امر مانع استفاده اوکراین از آنها نمی‌شود.

گزارشی از ایوا بارتلت
منتشر شده در روسیه امروز
ترجمه مینا صابر

درست پس از ساعت ۹ بعد از ظهر روز شنبه، ۳۰ ژوئیه، انفجارهای مهیب مرکز دونتسک را لرزاند. اندکی پس از آن، گزارش هایی مبنی بر رهگیری چند موشک شلیک شده توسط طرف اوکراینی توسط پدافند هوایی منتشر شد. این مین‌ها با مین‌های «پروانه‌ای» PFM-1 – که به مین‌های «گلبرگ» نیز معروف هستند – که به شکل مهمات خوشه‌ای در منطقه هدف توزیع می‌شد، بارگیری شده اند. با توجه به اینکه بیش از ۳۰۰ مین به اندازه کف دست در هر موشکی که توسط اوکراین پرتاب می شد قرار می گرفت، اگر همه موشک ها می توانستند با موفقیت به اهداف خود برسند، مرکز دونتسک به یک میدان مین واقعی تبدیل می شد.

هشدارها در رسانه‌های اجتماعی و کانال‌های تلگرام از ساکنان خواسته شد تا در خانه بمانند و منتظر اورژانس باشند تا خیابان‌ها و پیاده‌روها را پاکسازی کنند، که از همان شب کار خطرناکی را برای مین روبی آغاز کرد. اما حتی در سپیده دم، هنوز تعداد بی‌شماری از این مواد منفجره کوچک در سطح شهر پراکنده شده بود، که مقامات را وادار کرد تا هشدار دیگری صادر کنند و از مردم خواستند در خانه بمانند – دیر رسیدن به محل کار بهتر از از دست دادن یک پا بود. به ساکنانی که حتماً باید بیرون بروند توصیه می‌شود که چشمان خود را روی زمین بر ندارند و مراقب جایی که قدم می‌گذارند باشند، از رفت و آمد در مناطق که چمن‌زار اصل و دید کم است خودداری کنند و با احتیاط کامل در خیابان‌ها قدم بزنند.
پس از اینکه اوکراین ماه ها از این مین ها در دونباس استفاده می کند، در روزهای اخیر بمباران شدید مناطق مسکونی شهر دونتسک را آغاز کرده اند.
در ابتدا، مناطقی که بیشترین آسیب را دیدند، مناطق کیفسکی در شمال، کیروفسکی در جنوب غربی و کویبیشوکی در غرب بودند.
اما از عصر امروز شنبه در اواخر ژوئیه، اوکراین نیز پراکندگی این مین ها را در مرکز دونتسک آغاز کرده است.
از آن زمان، قدم زدن در مرکز شهر به کابوسی تبدیل شده است که مجبور بودم آن را تحمل کنم تا میزان پراکندگی این مین ها در اینجا را ثبت کنم. آنها همه جا هستند، در خیابان های مرکزی و پیاده روها، نزدیک خانه ها، در پارک ها و زمین های بازی.
دیدن آن دشوار است، راه اندازی آنها اما آسان!
همانطور که به نظر می رسد، نه تنها «گلبرگ ها» به طور گسترده پراکنده شده اند، بلکه تشخیص آنها اغلب بسیار دشوار است – حتی وقتی تابلوی اخطارها درست در کنار جایی که مین پیدا شده اند نصب شده باشند تشخیص آنان دشوار است.
اندازه مینیاتوری و رنگ‌آمیزی کسل‌کننده آن‌ها باعث می‌شود که تقریباً در محیط اطراف خود قابل مشاهده نباشند، و به راحتی می‌توان آنها را از ندید مگر اینکه مستقیماً به جایی که مین ها در آنجا واقع شده‌اند نگاه کنید.
هنگام قدم زدن در شهر، به سرعت یاد می‌گیرید که از هر چیزی که ممکن است به مین منجر شود، اجتناب کند و فقط روی آسفالت خالی و پیاده‌روهای تمیز قدم بگذارید.
مین‌های متعددی در نزدیکی برخی از بلوک‌های آپارتمانی پیدا شد که با هشدارهای فوری شهروندان مشخص شده بودند.

«خطر، مین» یکی از اخطارها را در کنار مین کوچک می خوانم که هر کدام با گچ روی آسفالت یا یک تکه لاستیک – یا هر چیزی که در دسترس است – برای هشدار به شهروندان مشخص شده بودند.
وقتی به یکی از محلی که در آن هشداری درباره مین وجود داشت نگاه دقیق‌تری انداختم، یک لحظه طول کشید تا بتوانم مین را با چشمانم ببینم.
اکنون وضعیتی را تصور کنید که در آن هیچ هشداری وجود ندارد – حمام خون برای غیرنظامیان و همچنین برای حیوانات، زیرا فشار کمی به یکی از این مین ها کافی تا منفجر شوند.
به گفته کارشناسان یک فشار ۵ کیلوگرم کافی است. اصول اولیه مین «پروانه». مین‌های «پروانه‌ای» – یا مین‌های «گلبرگ» – تقریباً به اندازه کف دست یک بزرگسال هستند، اما اثری بشدت ویرانگر دارند.

یک کلیپ به اشتراک گذاشته شده در فضای مجازی این را نشان می دهد: یک سرباز جمهوری خلق دونتسک (DPR) یک لاستیک ماشین را از فاصله دور به سمت یکی از این مین ها پرتاب کرد و در اثر انفجار حدود پنج متر به هوا پرتاب میشود.

بنابراین تخمین زدن اینکه اگر فردی با پای خود روی یکی از این مین‌ها قدم بگذارد چه اتفاقی می‌افتد نیازی به تخیل قوی ندارد.

این وسایل انفجاری از راه دور پخش می شوند – یعنی می توان آنها را با خمپاره، راکت یا توپخانه پراکنده کرد و از هلیکوپترها و هواپیماها پرتاب کرد.

به گفته سرویس های اضطراری DPR، اوکراین از موشک های شلیک شده از سامانه Hurricane MLRS برای پخش این مین ها استفاده می کند.
هر موشک شامل دوازده قوطی است که هر کدام حاوی ۲۶ مین است. بنابراین هر موشک ۳۱۲ مین را پراکنده می کند.
قوطی در هوا منفجر می شود و مین ها را به طور گسترده و تصادفی در همه جهات پخش می کند.
شکل پروانه مانند به مین‌ها اجازه می‌دهد بدون انفجار فوراً سر بخورند و روی زمین فرود بیایند – معمولاً حداقل – سپس به عنوان یک تهدید روی زمین کمین می‌کنند و منتظر کسانی هستند که به اندازه کافی بدشانس باشند روی آنها قدم بگذارد.
اکثر مین های ضد نفر دارای مکانیزم خود تخریبی هستند.
با این حال، برخی دیگر، از جمله آنهایی که از اوکراین به سمت دونتسک پرتاب شده‌اند، سال‌ها ماندگار خواهند بود.

آنها تقریباً هیچ آسیبی به خودروهای نظامی وارد نمی کنند، بنابراین استفاده از آنها در دونباس بسیار موذیانه است – هدف قرار دادن عمدی غیرنظامیان به منظور معلول کردن آنها.
در ۳۰ ژوئیه، من تعداد زیادی از این مین های موذی را در یک منطقه پرجمعیت کارگرنشین در غرب دونتسک، در مزرعه ای با باغ هایی برای ساکنان مجاور دیدم.
در ابتدا به طور گسترده در منطقه پراکنده شده بودند، آنها جمع آوری شده بودند و در انتظار تخریب توسط کارشناسان DPR بودند.
در حیاط بزرگ یک مجتمع مسکونی، من از فاصله ایمن نظاره گر مین زدایی ها بودم که هشت مین را که در محوطه پیدا کرده بودند، خنثی کردند.
روز قبل، آنها ۲۶ مورد دیگر را به صورت کنترل شده منفجر کردند، در حالی که ۱۵۰ مورد دیگر با یک مین روب کنترل از راه دور شناسایی و منهدم شدند. اما هنوز کارهای زیادی برای ایمن سازی مجدد خیابان ها و حیاط ها باید انجام شود.
پس از پراکنده شدن مین‌ها در این شنبه شب، DPR نقشه‌ای تعاملی را منتشر کرد که مناطقی را که به شدت آلوده شده‌اند توسط مین‌ها مشخص می‌کرد و به ساکنان هشدار اساسی در مورد اینکه کدام مناطق شهر در وضعیت بهتری هستند و از کدام مناطق باید اجتناب کرد میدهد.
در حالی که بسیاری از خودروها به اندازه کافی خوش شانس بودند که فقط یک لاستیک شان منفجر شده بودند، انفجار یکی از این مین ها در نزدیکی باک بنزین تمام خودرو را به آتش کشاند.

از آنجایی که این مین ها در سراسر دونتسک پراکنده شده اند، چندین غیرنظامی را کشته اند و هنوز مجروحان و معلولان را به بیمارستان های شهر می برند.

به گفته وادیم اونوپرینکو، معاون مرکز جراحی تروما، ده قطع عضو در هفته گذشته انجام شده است – از جمله قربانیان مین های شنبه گذشته و قربانیان مین هایی که شنبه گذشته پخش شده بودند، میتوان از یک پیر مرد ۸۳ ساله نام برد.

همه چیز به اوکراین نشانه گرفته است.

جای تعجب نیست که طرف طرفدار اوکراین بلافاصله روسیه را سرزنش کرد.
حتی روزنامه‌نگارانی که همیشه ادعا می‌کنند نگران رفاه غیرنظامیان هستند، بدون انتقاد از تبلیغات اوکراینی مدعی شدند که نیروهای مسکو این مین‌ها را بر فراز مناطق غیرنظامی کار گذاشته‌اند – بدون اینکه بپرسند چرا روسیه در یک منطقه مین‌گذاری کرده است. که بر آن کنترل دارد، ساکنان آن منطقه متحدانش هستند و برای آزادی آن در وهله اول جنگ علیه اوکراین را آغاز کرد.
در میان مبلغان طرفدار اوکراین، میتوان از مالکوم نانس، قهرمان مضحک جنگی مضحک نام برد که به طور موقت از شغل خود به عنوان تحلیلگر بدنام ضد روسیه در تلویزیون آمریکایی ام اس ان بی سی برای مبارزه با روس ها در اوکراین دست کشید.
این همان نوع فرافکنی از تبلیغات غربی است که من قبلاً در حین گزارش از سوریه از آن دچار تهوع تبلیغاتی شده ام.
ملی گرایان اوکراینی آشکارا اعتراف می کنند که مردم دونباس را مادون بشر می دانند و از کشتار و آزار آنها لذت می برند و استقبال می کنند.
اوکراین بیش از هشت سال است که غیرنظامیان را در جمهوری‌های مردمی دونتسک و لوگانسک از جمله با گلوله باران مراکز شهرها، بیمارستان‌ها، بازارها، مدارس و خیابان‌های شلوغ کشته و مجروح کرده است.
با توجه به همه اینها، تعجب آور نیست که آنها اکنون مین های «پروانه» را بر فراز دونتسک پراکنده کنند. این کار جنایت کارانه ای است، اما اصلا تعجب آور نیست.
یکی از استدلال‌های مفسران طرفدار اوکراین این است که کیف مدت‌هاست زرادخانه این مین‌ها را بر اساس کنوانسیون ۱۹۹۹ منع مین‌های ضدنفر نابود کرده است.
با این حال، از ۶ میلیون مورد از این مین ها که در ابتدا توسط اوکراین ادعا شده بود که نابود شده اند، اوکراین تنها دو میلیون مورد از مین های خود را تا سال ۲۰۱۸ تخریب کرده است.
با توجه به تمایل حامیان غربی و متحدان آنها به استفاده از سلاح های ممنوعه علیه غیرنظامیان آنهم بدون کمترین عواقبی، اوکراین هم دلایل زیادی برای این باور دارد که مجبور نیست برای استفاده از چنین مین هایی علیه غیرنظامیان پاسخگو باشد. بمباران های عظیم نارنجی در ویتنام، مهمات اورانیوم در عراق و سوریه و فسفر سفید و مهمات دارت نیزه ای در غزه سلام می رساند.

از انگلیسی ترجمه شده است

اوا بارتلت یک روزنامه نگار و فعال مستقل کانادایی است. او سال‌ها را در مناطق درگیری در خاورمیانه، به‌ویژه در سوریه و فلسطین (جایی که تقریباً چهار سال در آنجا زندگی کرد) فعالیت مطبوعاتی دارد.