چه در مناطق دریای سیاه یا قفقاز، چه در سیبری و چه در خاور دور روسیه: همه جا مبلغان آمریکایی و مقامات ایالات متحده ناگهان به کشف واژه ادعایی «استعمارزدایی» روسیه رسیده اند. واشنگتن در تلاش است تا روسیه را به کشورهای کوچک قابل کنترلی قابل کنترل توسط غرب، تجزیه کند.


توسط تیمور شفر
روسیه امروز
ترجمه م. میرفخرائی
مجله هفته

چندین سازمان که از بودجه ایالات متحده تأمین مالی می شوند، آشکارا شروع به بررسی سناریوهایی برای تقسیم روسیه به چند کشور کرده اند. اینها فقط فانتزی های دانشمندان علوم سیاسی روس ستیز نیست، بلکه دست های اعضای بانفوذ کنگره آمریکا نیز پشت این رویدادها هستند. این فعالیت ها در مورد چیست و روسیه باید چگونه به آن واکنش نشان دهد؟

یک آژانس دولتی ایالات متحده، کمیسیون امنیت و همکاری در اروپا (CSCE)، همچنین به عنوان کمیسیون ایالات متحده-هلسینکی، میزبان یک نشست توجیهی غیر رسمی با عنوان «استعمار زدایی از روسیه: یک الزام اخلاقی و استراتژیک» با حمایت مجلس نمایندگان ایالات متحده بود.

برگزاری و هدف این کمیسیون چه چیزی را نشان می دهد؟ این یک کمیسیون مستقل دولت ایالات متحده است که در سال ۱۹۷۶ تأسیس شد. در این زمینه، اصطلاح «مستقل» باید به طور مستقیم درک شود – مستقل از تمام قواعد و هنجارهای حقوق بین الملل و این کمیسیون فقط خود را موظف به گزارش دهی آنهم منحصراً به وزارت امور خارجه ایالات متحده میداند.
البته کمیسیون همچنین برای کارشناسان روسی دراین رابطه شناخته شده است، که او نقش اصلی را در تهیه قانون به اصطلاح ماگنیتسکی سال ۲۰۱۲ ایفا کرد.

تمام اطلاعات رسمی ارائه شده در وب سایت کمیسیون، پوششی است که بر اساس همان طرح و صدها توصیف دیگر از نهادهای دموکراتیک ایالات متحده بنا شده است.

وظیفه اصلی آن «تقویت امنیت، حقوق بشر و دموکراسی و همچنین همکاری های اقتصادی، زیست محیطی و نظامی در منطقه OSCE، که شامل ۵۷ کشور است» تعریف شده است.
شایان ذکر است که از میان لیست ۵۷ کشور ذکر شده در بخش در وب سایت کمیسیون تنها صفحه یک کشور یعنی روسیه کار میکند و قابل باز شدن است.
این شامل کاتالوگ کاملی از اتهامات سنتی علیه کشور ما برای همه انواع گناهانی است که تشکیلات ایالات متحده معتقد است روسیه آنها را مرتکب شده اند.
هنگام تلاش برای باز کردن صفحات سایر کشورها، از آلبانی تا ازبکستان، خطایی اینترنتی رخ می دهد!

رهبر این جلسه توجیهی، بختی نیشانوف، مشاور ارشد سیاست کمیسیون، سابقاً با مؤسسه بین المللی جمهوری خواه و خانه آزادی در ایالات متحده، در ابتدای این رویداد اظهار داشت:

«بحث امروز فقط یک بازی فکری نیست، بلکه مهمتر از همه یک موضوع باطنی است که به روح زمانه اختصاص داده شده است.»
علیرغم پیچیدگی اولیه، جلسه توجیهی بر یک موضوع بسیار خاص متمرکز شد – سناریوهای احتمالی برای تجزیه روسیه و حذف حاکمیت دولتی مرکزی آن.

این دقیقاً همان چیزی است که کارشناسان شرکت کننده در سراسر این رویداد از آن به عنوان «استعمارزدایی» یاد می کنند. سوال اینجاست که آنها چه کسانی هستند؟

در نگاه اول، شرکت کنندگان در این رویداد گروه استانداردی از دانشمندان علوم سیاسی داخلی و مبلغان متخصص در افشای «جنایت های قومی و استعماری روسیه» میباشند، «جنایت های قومی و استعماری» موضوعی که سخاوتمندانه توسط نهادهای غربی تبلیغ می شود. (اویغورها سلام می رساند!)

فاطیما تلیسوا، سردبیر سابق دفتر قفقاز شمالی خبرگزاری رگنوم، که در سال ۲۰۰۷ در ایالات متحده پناهندگی سیاسی دریافت کرد و اکنون برای ایستگاه رادیویی صدای آمریکا کار می کند. (رادیو فردا یا صدای آمریکای خودمان! مسیح علینژاد ها و تعداد کثیر دیگری از کارمندان آزادی و دمکراسی.)

بوتاکوز کاسیمبکوا، اهل قزاقستان، و اریکا مارات، اهل قرقیزستان – اتفاقاً هر دو در حال حاضر مدرس دانشکده امور امنیت بین‌الملل در دانشگاه دفاع ملی و استادان دانشگاه بازل، سوئیس هستند.

اشاره ای کوچک به سوابق علمی هر دو – دانشگاه دفاع ملی (NDU) یک موسسه آموزش عالی با بودجه وزارت دفاع ایالات متحده است که مستقیماً توسط رهبری ستاد مشترک (CJCS) نظارت می شود.

کیسی میشل، نویسنده و روزنامه‌نگار آمریکایی و نویسنده کتاب «نخبه سالاری آمریکایی» و آنا گوپکو، یکی از اعضای سابق مجلس اعلای اوکراین (ورخوفنا رادا) نیز حضور داشتند. – با این حال ، گوپکو در ارتباط با جلسه با مشکلاتی روبرو بود و نتوانست خود را به وضوح بیان کند.

شرکت کنندگان در مورد «اشغال» سرزمین های قفقاز شمالی توسط روسیه صحبت کردند. (آذربایجان جنوبی، کردستان شرقی و الاحواز و بلوچستان آزاد سلام می رساند!) آنها از سرنوشت کشورها، مردم و ملت های قربانی «استعمار روسیه» ابراز تاسف کردند. آنها متأسف بودند که در حالی که ایالات متحده به طور فعال در فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ مشارکت داشت، این موضوع را به پایان نرساند و بلافاصله با تجزیه فدراسیون روسیه این روند را تکمیل نکرد.

شرکت کنندگان باهم توافق کردند که اگر روزی روسیه به عنوان یک کشور مستقل در نقشه وجود نداشته باشد، دنیای با حال و دنج آنگلوساکسون بسیار از این اتفاق احساس رضایت خواهد کرد.
واژه‌های «امپریالیسم»، «غرب‌ستیزی» و البته «استعمارزدایی» بارها و بارها در سخنان آنها درباره روسیه مطرح شد.

چنین بحث‌هایی جدید نیستند و مرتباً در مکان‌های مختلف برگزار می‌شوند، از گردهمایی‌های شبه علمی دانشمندان علوم سیاسی غربی تا گردهمایی‌های بالتیک مهاجران سیاسی آشکارا به حاشیه رانده شده از روسیه.

به جز یک «اما» مهم. درست در ابتدای جلسه توجیهی، نکاتی مختصر در مورد اهمیت این رویداد توسط یکی از شرکت کنندگان بیان شد که به دلیل «برخی مشکلات فنی» هرگز چهره او روی صفحه ظاهر نشد.

ظاهراً به دلیل همین مشکلات، نام این شرکت کننده بر خلاف دیگران مستعار و مخفف آن هم بسیار متواضعانه و ساده فقط «استیو» انتخاب شد.

این مرد متواضع که با توجه به پیشرفت های تکنولوژیک در چنین شرایط حساسی مشغول دست و پنجه نرم کردن برای- بحث در مورد طرح های اولیه برای تجزیه یک کشور دیگر است – کسی به جز رئیس مشترک کمیسیون و شرکت کننده فعال در تعدادی از رویدادها و کنفرانس های دیگر با موضوع «استعمارزدایی روسیه» یعنی استفان کوهن، نبود.
او یکی از اعضای حزب دموکرات و عضو فعلی مجلس نمایندگان برای منطقه نهم کنگره ایالت تنسی است. کوهن به غیر از مبارزه فعال خود علیه «امپریالیسم روسیه» به دلیل هنرهای دیگری هم که دارد در ایالات متحده معروف است:
چند سال پیش، او درگیر ماجرای عجیبی شد که خبرنگاران مچ او را در حال ارسال پیام های تحریک کننده جنسی به یک دختر جوان و جذاب در میانه سخنرانی سالانه رئیس جمهور (SOTU) گرفتند.

برای مدت طولانی اظهارات او در مورد پیام های غیر اخلاقی اش متناقض بود. در ابتدا کوهن از دختر (ویکتوریا برینک) به عنوان دخترش یاد کرد که تنها سه سال قبل با او آشنا شده بود، سپس انتخاب کنندگان این قهرمان مبارزه ضد امپریالیستی از نتیجه آزمایش «دی ان ای» او دچار سرخوردگی شدند که نشان می داد ایشان کلا دروغ تحویلشان داده است. اتفاقاً این بر عهده شهروندان آمریکایی و رای دهندگان تنسی است که به اخلاق و خلوص شخصی رزمندگان آمریکایی بپردازند.

برای شهروندان روسیه و سایر کشورهای عضو سازمان ملل متحد، فقط نقض فاحش اعلامیه سازمان ملل در مورد غیرقابل قبول بودن مداخله در امور داخلی کشورها و حمایت از استقلال و حاکمیت آنها است. قطعنامه ۲۱۳۱ (XX) مصوب ۲۱ دسامبر ۱۹۶۵ در مجمع عمومی یک نگرانی مهم خواهد بود نه دروغگوئی سناتور تنسی.

صرفاً یک جلسه توجیهی توسط یک نهاد دولتی ایالات متحده در مورد چنین موضوعی با هدف صریح بحث و توسعه بیشتر آن برگزار شد. آنهم با مشارکت نماینده یکی از سه سازمان فدرال عالی ایالات متحده، که آشکارا اصول اساسی عدم مداخله مندرج در ماده ۲(۷) منشور ملل متحد را نقض می کرد. و در حالی که مشتاقان باطنی و مقامات نظامی ایالات متحده هیچ مسئولیتی در قبال عملی سازی چنین کمیسیون ها و ایده هایی به عهده نمی گیرند، اما مقامات دولت ایالات متحده باید از عواقب احتمالی چنین جلسات توجیهی آگاه باشند.

آیا ممکن است ترتیب و محتوای دستور جلسه توجیهی، رئیس کمیسیون را از دچار گیجی و بی توجهی کرده باشد و او متوجه مسئولیتش در قبال این نوع جلسات نشده باشد؟
این بسیار بعید است – چرا که این مرد شخصیتی بسیار بدنام تر از خود کوهن است.

ریاست این کمیسیون بر عهده سناتور دموکرات بنجامین لوئیس کاردین از مریلند است. او اولین بار در سال ۲۰۰۶ به عضویت پارلمان انتخاب شد، سه بار نیز مجدداً انتخاب شد و دوره نمایندگی او در سال ۲۰۲۵ به پایان می رسد.

در روسیه، او به دلیل پیشنهادش به هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه وقت، در باره ممنوعیت سفر ۶۰ مقام روسی از طریق فهرست موسوم به ماگنیتسکی، مدت ها قبل از تحریم های گسترده سال ۲۰۲۲ بر سر زبان ها بود.

کاردین همچنین به شدت با لغو اصلاحیه افسانه ای جکسون وانیک مخالفت کرد.

در آوریل سال گذشته، نام این سناتور و دیدگاه او در مورد لزوم تشدید تحریم ها علیه روسیه به لطف تلفن ساختگی و طنز آمیز ووان و لکسوس که خود را بجای ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه وقت فرانسه و الکساندر مرشکو، معاون رئیس پارلمان اوکراین جازدند و سناتور را سرکار گذاشتند و دست انداختند بر سر زبان ها افتاد، گفتگوی آنها بسیار جالب و فرحبخش بود.

در طول سال‌های اخیر، این سناتور در رسانه‌های آمریکا و بریتانیا نیز با اظهاراتی ظاهر شده است که شدت و حدت آنها متفاوت است، اما همه به یک معنا هستند:
منزوی کردن و تضعیف روسیه به عنوان یک تهدید کلیدی برای Pax Americana.

به این ترتیب، اکنون بک موضوع تازه دیگری در نقشه گسترده سازمان هایی که با موضوع حذف حاکمیت دولتی فدراسیون روسیه سروکار دارند، ظاهر شده است، و آن کمیسیون امنیت و همکاری ایالات متحده در اروپا.

ارجاع به قانون هلسینکی و اصول سازمان امنیت و همکاری اروپا، اعلام اولویت حمایت از حقوق بشر و استفاده از اصطلاحات «ضد امپریالیسم» و «آزادی» نباید ما را گمراه کند که هدف تنها تجزیه روسیه است.

فعالیت های عملی سازمان هایی با هدف تجزیه و از بین بردن فدراسیون روسیه باید طبق قوانین فدراسیون روسیه به عنوان افراط گرا و تروریستی طبقه بندی شود.

به هر حال، در اول جولای، کمیسیون میزگردی را با متحدان کلیدی منطقه ای و شرکای امنیتی ایالات متحده در دریای سیاه برگزار کرد.

شرکت کنندگان، از جمله وزرای دفاع اوکراین و رومانی، وزرای خارجه گرجستان و ترکیه، میرچا جوآنا معاون دبیرکل ناتو و بسیاری از نمایندگان سیاسی و نظامی دیگر از ایالات متحده و منطقه دریای سیاه، چگونگی مقابله با تجاوز ادعایی روسیه و اهمیت حوزه دریای سیاه برای جهان یورو-آتلانتیک را مورد بحث قرار داد.

به گفته آقایان کاردین، کوهن و همکارانشان، استعمارزدایی روسیه احتمالاً باید از منطقه دریای سیاه آغاز شود.