سیاست منطقه ای اسرائیل

معرکه شیطان سازی از ایران 

اتحاد جنگ با کشورهای عربی: اسرائیل می خواهد یک اتحاد نظامی علیه تهران ایجاد کند

نوشته کنوت ملنتین

یونگه ولت

م. میر فخرايي

چندین ماه است که صحبت از تشکیل «ناتو برای خاورمیانه» بگوش میرسد. در واقع، تمام مباحثات در مورد یک اتحاد نظامی عمدتاً تحت هدایت اسرائیل است که تنها دشمن قابل تشخیص آن فقط ایران است. 

هدف از پروژه پدافند هوایی یکپارچه فراملی، مشارکت هرچه بیشتر کشورهای عربی – در ابتدا با درجات مختلف است. همانطور که طرف اسرائیلی مدام تاکید می کند، رهبری رسمی باید با ایالات متحده باشد. 

برای موفقیت در این امر مفید است که اسرائیل از سپتامبر سال گذشته به منطقه فرماندهی مرکزی نیروهای مسلح ایالات متحده (US-Centcom) تعلق دارد، مسئول خاور نزدیک، خاورمیانه از جمله پاکستان و آسیای مرکزی باشد.

تا همین چند وقت پیش به علت اینکه تقریباً بسیاری از کشورهای عربی متهم به به همکاری با رژیم صهیونیستی نشوند حاضر به همکاری با اسرائیل نبودند و به همین دلیل اسرائیل به مرکز فرماندهی اروپای آمریکا منصوب شد.

اکنون که روابط با اسرائيل به طور کلی بهبود یافته است و اسرائیل به طور رسمی روابط خود را با چهار کشور – امارات متحده عربی، بحرین، سودان و مراکش – در سال ۲۰۲۰ «عادی» کرده است، این دیگر دلیل مهمی برای عدم همکاری به حساب نمی آید. 

البته این نکته را هم باید یادآوری کرد که ادعای دولت های مختلف اسرائیل که با سرعت هم تغییر می کنند مبنی بر گسترش سریع گروه همکاری اسرائیل و عربی در زمینه نظامی تاکنون محقق نشده است.

اسرائیل از اساس به دنبال برقراری همکاری نظامی بوده و هست که مبتنی بر فناوری تسلیحات برتر آن کشور است، این اتحاد می تواند منجر به کسب درآمدهای صادراتی بالا، در کنار موارد دیگر برای این کشور شود.

«تهدید ایران» که دائماً مورد استناد قرار می‌گیرد، «برچسب» این اتحاد است که همچنان بی محتوا به نظر می‌رسد. 

کلمه «کیت» در متن ۷۴ صفحه ای است که در ماه مه توسط سرلشکر ایل ضمیر، یکی از سه نامزد برای پست فرماندهی نیروهای مسلح اسرائیل منتشر شد. قبل از آن، او یک سال به عنوان استاد مهمان در موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک (WINEP)، شاخه ای از لابی اسرائیل که بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ مداخله نظامی ایالات متحده در عراق است، گذراند.

در واقع، اکثر کشورها جمع شده حول این اتحاد سعی کرده اند اسراییل را ابزاری کرده و عملاً بدینوسیله در خصومت علیه ایران مشارکت کنند – مانند مصر، اردن، سودان یا حتی مراکش – اینها حتی مشغول یک درگیری جدی هم با ایران نیستند. 

آنها مطمئناً از سوی ایران تهدید سیاسی هم نمی شوند. با توجه به اینکه این کشورها توسط ایران هیچ تهدیدی نمی شوند این یک سوال جالب است که چرا آنها خود را به گاری اسرائیل بسته اند و به آن خدمت می کنند.

اولین گام به سوی اتحاد نظامی منطقه ای که اسرائیل آرزوی آن را دارد، نشست نقف بود که در ۲۷ تا ۲۸ مارس در سعد بوکر برگزار شد. 

وزرای امور خارجه اسرائیل، ایالات متحده آمریکا، امارات، مصر، مراکش و بحرین در آن شرکت داشتند. 

نتیجه اصلی این نشست تشکیل کمیته راهبری دائمی و تشکیل شش کارگروه انرژی های پاک، آموزش و همزیستی، امنیت آب و غذا، سلامت، امنیت منطقه ای و گردشگری بود. 

کمیته راهبری برای اولین بار در ۲۷ ژوئن در منامه، پایتخت بحرین تشکیل جلسه داد. بیانیه رسمی این نشست نشان می‌دهد که کارگروه‌ها باید به‌طور منظم با یکدیگر ملاقات کنند و وزرای خارجه می‌خواهند حداقل سالی یک بار و در ابتدا امسال در اسرائیل ملاقات کنند.

علاوه بر این، بر اساس گزارش وال استریت ژورنال در ۲۶ ژوئن، نشست محرمانه رهبران نظامی اسرائیل، ایالات متحده آمریکا، عربستان سعودی، قطر، بحرین، امارات، کویت، مصر و اردن در شرم‌الشیخ مصر در ماه مارس صورت گرفته است. طبق گزارش ها، ژنرال فرانکلین مکنزی، رئیس وقت سنتکام، نماینده ایالات متحده بود. 

بر این اساس، در مورد چگونگی مقابله با «تهدید منطقه‌ای» ایران با یکدیگر بحث شد.  در این گزارش که منحصراً بر اساس خبرچینان ناشناس تهیه شده است، مشارکت ادعایی رئیس ستاد ارتش عربستان سعودی غیرقابل قبول به نظر می رسد.  گزارش این روزنامه نه تایید و نه تکذیب شد.

همچنین برخی از ادعاهای مطرح شده توسط وزیر دفاع بنجامین گانتز در ۲۰ ژوئن در کمیته دفاع و روابط خارجی کنست نیز مشکوک بنظر می آید:

او مدعی است که چندین سال است که با پنتاگون و سنتکام بر روی یک برنامه بزرگ برای تقویت همکاری نظامی با کشورهای منطقه کار می کند. 

بخشی از این چشم انداز، دفاع هوایی خاورمیانه در برابر موشک های کروز و پهپادهای ایران است. 

این پروژه – و این هیجان‌انگیزترین نکته ادعایی در آن است – «از مدت‌ها قبل به کار گرفته شده است و از این طریق آنها توانسته اند و مانع چالش های موشکی ایران علیه اسرائیل و سایر کشورهای خاورمیانه شوند»