زمانی که حقیقت در لانهٔ ناتو به جرم تبدیل می شود

سرنوشت ِ

سه روزنامه نگار

( جولیان آسانژ، آلینا لیپ و آن لور بونل)

از :کریستل نئانت

برگردان :م. مسعود

جولیان آسانژ، آلینا لیپ و آن لور بونل سه روزنامه نگاری هستند که برای بیان حقیقت در غرب بهای گزافی می پردازند: تلاش برای خفه کردن آنها از نظر مالی، به دنبال آن سانسور، تهدید به زندان یا حبس ابد، و حتی شکنجه جسمی و روانی. در مورد آسانژ این سه مورد کاملاً واقعیت «دموکراسی» در کنام ناتو را نشان می‌دهد.

سرنوشت جولیان آسانژ، که استرداد او به آمریکا، تازگی توسط مقامات بریتانیا تایید شده است، پر بیننده ترین و  فاش کننده ترین اتفاقی است که ممکن است برای هر روزنامه نگاری در  غرب روی دهد که جرأت  کند حقیقت را بگوید.

در سال 2006، جولیان آسانژ ویکی‌لیکس را راه انداخت، یک سازمان غیردولتی و غیرانتفاعی که ارائهٔ  اسناد طبقه بندی شده  توسط افشاگران را در وب سایت خود منتشر می کند. این سایت از آن زمان تاکنون میلیون ها سند در مورد نقض حقوق بشر، رسوایی های فساد و مهمتر از همه جنایات جنگی منتشر کرده است.

در سال 2010، همزمان با   انتشار اسناد جنگ در عراق ، درخواست جولیان آسانژ برای اجازه کار و اقامت توسط سوئد رد شد. او سوئد را به دلیل قوانین سختگیرانه در مورد حمایت از منابع روزنامه نگاری انتخاب کرده بود. اما افشای جنایات جنگی ایالات متحده در عراق و افغانستان، واشنگتن و مجتمع نظامی-صنعتی آمریکا  را چنان به خشم آورد که موجب آغاز  فرود به جهنم برای جولیان آسانژ شد.

در سال 2011 فرمان برای خفه کردن مالی وب سایت ویکی لیکس صادر شد. ویزا، مسترکارت، بانک آمریکا، پی پال و وسترن یونیون محاصره مالی ویکی لیکس را سازماندهی کردند و درآمد این سازمان را تا 95 درصد کاهش دادند که آسانژ مجبور شد برای فرار از خفقان مالی به ارزهای دیجیتال روی آورد.

از سال 2012 به بعد، سانسور از طریق هجوم گستردهٔ رایانه ای علیه سایت آغاز شد. آماج همهٔ این تلاشها برای جلوگیری از دسترسی مردم به میلیون ها سند منتشر شده در سایت است. با همهٔ اینها، این ویکی لیکس بود که به ادوارد اسنودن کمک کرد تا از هنگ کنگ خارج شود و در روسیه پناهندگی سیاسی بگیرد.

به موازات آن، از سال 2010 تا 2012، جولیان آسانژ در پی اتهام تجاوز جنسی در سوئد در سال 2010 تحت نظر و کنترلِ پلیس  بریتانیا قرار گرفت. آسانژ این را به عنوان اتهامی ساختگی، که تنها هدف آن فرستادن او به سوئد بود، محکوم کرد. جایی که او می تواند به ایالات متحده مسترد شود. پس از رد دادگاه عالی بریتانیا از رد درخواست استرداد به سوئد، جولیان آسانژ در 19 ژوئن 2012 به سفارت اکوادور در لندن پناه برد، جایی که به مدت هفت سال در انزوا و تحت نظارت اسکاتلند یارد و سیا زندگی کرد.

در سال 2017، سیا نقشهٔ ترور بی دردسر و ساده جولیان آسانژ را در سفارت اکوادور کشید . اما با توجه به خطر رسوایی بین‌المللی که از این امر به وجود می‌آمد، سیا تسلیم شد و طرحی محتاطانه‌تر و گول زننده تری را برگزید.

در 11 آوریل 2019، جولیان آسانژ تابعیت اکوادوری خود را که دو سال پیش از آن به دست آورده بود، و همچنین حق پناهندگی خود را در سفارت اکوادور از دست داد، که توسط افسران پلیس بریتانیا به زور از آنجا خارج شد. او سپس به زندان بلمارش فرستاده شد و پرونده «جرم جنسی» توسط سوئد به دلیل کمبود شواهد چند ماه پس از دستگیری بسته شد، که همین ناکافی بودن  شواهد و نقص پرونده ثابت کرد که  این جنجال، فقط یک بهانه بوده است.

جولیان آسانژ و وکلایش به مدت سه سال برای جلوگیری از استرداد او به آمریکا مبارزه کردند، جایی که او با 175 سال زندان روبروست! همه تلاش ها به جایی نرسید ،در تمام این مدت، جولیان آسانژ تحت شرایط بازداشتی معادل شکنجه قرار گرفته است: انزوای کامل، سلول ناکافی گرم شده در زمستان، عدم مراقبت. وضعیت جولیان آسانژ در این شرایط به سرعت رو به وخامت رفت و تعدادی از کارشناسان و پزشکان خشمگین شدند و آنچه را که در زندان بلمارش به او وارد شد را شکنجه توصیف کردند.

جولیان آسانژ اگر به ایالات متحده فرستاده شود، می تواند به گوانتانامو یا جاهای دیگر گسیل  شود و مانند بسیاری از زندانیان دیگرتحت شکنجه قرار گیرد. گویا پرونده او باید  عبرتی شود برای دیگر روزنامه نگاران غربی تا  از افشای حقایق ناخوشایند بپرهیزند!

اکنون شاهدیم که سرنوشت آسانژ به زودی ممکن است دیگر یک استثنا نباشد. دو روزنامه‌نگار مستقل، آلینا لیپ آلمانی و آن‌لور بونل فرانسوی، که آشکارا در مورد آنچه در دونباس اتفاق می‌افتد صحبت می‌کنند، اکنون می‌بینند که هیولای سانسور غربی به سمت آنها می‌چرخد.

آلینا لیپ که در سال 2022 شش ماه را در دونباس به سر برد و حقیقت را در مورد جنایات جنگی ارتش اوکراین از جمله در ماریوپل گفت، اکنون زیر تیغ  سانسور است.

مصاحبه دو قسمتی او را به زبان انگلیسی در تلگرام ببینید:

https://t.me/ukr_leaks_

https://t.me/ukr_leaks_eng

پس از اولین دیدار در سال 2021، او از جنایات جنگی ارتش اوکراین علیه غیرنظامیان دونباس شوکه شد. او در آغاز سال  2022 دوباره به دونباس برگشت  و شش ماه را در آنجا ماند. او صریح و بی پروا جنایات جنگی سربازان اوکراینی علیه غیرنظامیان ماریوپل را بازگو می کند و گزارش می دهد.

حقایقی که خوشایند سران  برلین نیست. بنابراین حساب پی پال آلینا لیپ مسدود شد. سپس حساب بانکی او و همچنین پدرش بسته شد. دولت آلمان بدون هیچ توجیهی حدود 1600 یورو را که هنوز در حساب او بود برداشت. همانطور که در مورد آسانژ، از تکنیک فشار مالی برای خفه کردن صداهای مخالف استفاده می شود. سپس با بسته شدن حساب یوتیوب او، جایی که گزارش های خود را منتشر کرد، سانسور تمام قد اعمال می شود.و همانطور که در مورد جولیان آسانژروی داد، به زودی گرز  قانون  آلینا لیپ را نیز تهدید می کند. پرونده جنایی برای این روزنامه نگار به اتهام حمایت از جرایم تشکیل شد. زیرا او جرات کرد که بگوید آنچه اوکراین در دونباس انجام می‌دهد نسل‌کشی است، می‌داند چرا روسیه مداخله کرد، چرا عملیات نظامی ویژه خود را آغاز کرد، و مردمی که او در دونتسک می‌شناسد خوشحال از مداخلهٔ مسکو و پایان آن جنایات هستند. فقط به همین دلیل، آلینا لیپ به دلیل همین اظهار نظر و گفتن حقیقت، با سه سال زندان روبرو می شود . حتی هذیان آورتر، در پایان سند کیفرخواست، نوشته شده است که آلینا لیپ به جلسه (برای دفاع از خود) دعوت نمی شود زیرا این امر روند تحقیقات را مختل می کند ! جای تعجب نیست که آلینا لیپ به آلمان باز نخواهد گشت تا او نیز به سرنوشت جولیان آسانژ دچار نشود.

واگر برخی بر این باورند که آنچه برای آلینا لیپ اتفاق می افتد نمی تواند در فرانسه اتفاق بیفتد، باید به اتفاقاتی که برای آن لور بونل می افتد نگاه کنند.زیرا این روزنامه‌نگار مستقل فرانسوی نیز، که در سال‌های 2015 و 2022 به دونباس رفت، آشکارا درباره جنایات جنگی ارتش اوکراین در دونباس دهان گشوده است.

جای تعجب نیست که او خود را در کنار من و آلینا لیپ در «مقاله»ای در روزنامه لوموند در مورد «پرطرفداران ِ خطرناکِ جانبدار روسیه» یافت. در واقع، این مقاله تنها یکی از چندین مورد حمله هماهنگ شده توسط ISD است،[ آی  اس دی سازمانی برای دفاع از سیاهان در آلمان است. م] این  سازمان  که مدعی مبارزه با اطلاعات نادرست در چندین کشور غربی است،  درعمل  سانسور را توجیه می کند. اتهامات مطرح شده علیه «تأثیرگذاران طرفدار روسیه» توسط ISD در واقع توسط چندین رسانه، در فرانسه، آلمان، ایالات متحده،ومطمئناً در جاهای دیگر مورد توجه قرار گرفته است (من ابزاری برای بررسی کل مطبوعات جهانی ندارم.)آن لور بونل نیز مستقیماً و شخصاً توسط چندین رسانه فرانسوی مورد حمله قرار گرفته است که به سادگی او را تحقیر و حتی بدنام کرده اند. و مانند مورد جولیان آسانژ یا آلینا لیپ، مقامات از خفقان مالی برای ساکت کردن او استفاده می کنند. همانطورکه در مورد آلینا لیپ، حساب بانکی آنا لور بونل به طور موقت توسط بانک او، Société Générale مسدود شد و قرارداد او با دانشگاه سوربن تمدید نشد.

روشی که علیه گزارشگران دنباس بکار گرفته میشود و تمام  حسابهای آنها اعم از  حساب تریپه( حساب ویژه هنرمندان ) و حساب مشترکین آنها  مسدود می شود  تلاشی است برای ساکت کردن ما. اگر چه چه آلینا لیپ و آن لور بونل هنوز در وضعیت وحشتناک جولیان آسانژ قرار ندارند، اما پرونده آسانژ باید به همه بفهماند که کشورهای غربی فقط اسمشان دموکراتیک است و آنچه که امروز برای این روزنامه‌نگار اتفاق می‌افتد

هر آن که آنها یک حقیقت ناخوشایند را بگویند ممکن است برای آنها نیز روی دهد. به همین دلیل است که ما باید برای جلوگیری از استرداد آسانژ به ایالات متحده مبارزه کنیم. برای اینکه دیگر گفتن حقیقت جرم تلقی نشود!

زیرا همانطور که مارتین نیمولر به درستی بیان کرد

إنها ابتدا برای سوسیالیست ها آمدند، و من چیزی نگفتم، چون سوسیالیست نبودم،
سپس آنها بر اتحادیه کارگرها تاختند، و من چیزی نگفتم، زیرا من دریک اتحادیه کارگری نبودم،سپس آنها برای یهودیان آمدند، و من چیزی نگفتم چون یهودی
نبودم.سرانجام آنها به دنبال من آمدند اما دیگر کسی نبود که از من دفاع کند.

امروز آنها برای جولیان آسانژ، آلینا لیپ، آن لور بونل یا من آمده اند. اما یک روز آنها به دنبال شما خواهند آمد. پس همین الان  برای لغو استرداد جولیان آسانژ به آمریکا تلاش کن ! بگذارید بدانند که شما جامعه ای را نمی خواهید که در آن حقیقت جرم باشد!

برگرفته از :