راشا تودی

آمریکا به دنبال سوء استفاده از عملیات روسیه در اوکراین به عنوان یک آزمایشگاه واقعی است، جایی که «موش ها» سربازان روسی و اوکراینی هستند.

آمریکا در حالی قصد دارد پهپاد‌های ام کیو (عقاب خاکستری) را به اوکراین بفروشد که به نظر می‌رسد نیت اصلی واشنگتن آزمایش، تحقیق و توسعه این پهپادهاست و جنگ اوکراین به آزمایشگاه تجهیزات آمریکایی تبدیل شده است.

طبق گزارش رویترز، دولت آمریکا قصد دارد پهپاد‌های ام کیو (عقاب خاکستری) خود را که قادرند موشک‌های هلفایر را شلیک کنند به اوکراین بفروشد تا علیه نیرو‌های روس در عملیات منطقه دنباس استفاده شود.

اگر این گزارش درست باشد، فروش چنین پهپاد‌هایی به مجوز ویژه وزارت خارجه و کنگره آمریکا نیاز دارد، زیرا قانون آمریکا فروش پهپاد‌های جنگی را به همه به جز نزدیکترین متحدان این کشور منع می‌کند. اگر مجوز داده شود، اپراتور‌های اوکراینی یک دوره آموزشی سریع چند هفته‌ای (دوره آموزشی این پهپاد‌ها چند ماه طول می‌کشد) خواهند داشت و این بدان معناست که سریعترین زمانی که پهپاد‌های ام کیو در اوکراین وارد عملیات می‌شوند ژوئیه امسال خواهد بود.

پهپاد‌های ام کیو از نسل پرنده‌های بدون سرنشین تاکتیکی هانتر RQ/MQ-۵ است که به طور مشترک توسط ارتش و واحد تفنگداران دریایی آمریکا توسعه یافته است. در حالی که برنامه توسعه در سال ۱۹۸۹ آغاز شد، در سال‌های پس از حملات ۱۱ سپتامبر تکمیل شد، به این معنی که پهپاد هانتر یک سیستم تسلیحاتی بود که به عنوان مثال برای زنده ماندن در یک درگیری با تهدید بالا علیه اتحاد جماهیر شوروی طراحی نشده بود بلکه برای استفاده در یک محیط نرمتر مثل جنگ جهانی علیه ترور طراحی شد.

در جریان آزمایش در سال ۲۰۰۲، هانتر برای انتقال مهمات ضد تانک با هدف نابود کردن خودرو‌های زرهی روسیه استفاده شد. تا سال ۲۰۰۵ که این پهپاد عملیاتی شد با هدف انتقال بمب‌های لیزری علیه شورشیان در عراق اصلاح شد. ماهیت تهدید تکامل یافت: از حمله به یک هدف متحرک در یک محیط غیرمجاز تا پرسه زدن در میدان نبرد بدون اینکه مورد تهدید واقع شود، و انجام حملات دقیق هدایت شونده علیه یک دشمن غیرمتحرک.

تقاضا در جنگ با ترور بر مشخصه‌های عملکرد پهپاد هانتر پیشی گرفت و از اوایل ۲۰۰۲ ارتش امریکا به دنبال جایگزین کردن نمونه‌هایی رفت که می‌توانستند مقادیر متفاوت مهمات حمل کنند و این قابلیت شناسایی، تجسس، هدف گیری، فرماندهی و کنترل، رله ارتباطی، اطلاعات سیگنال (SIGINT)، جنگ الکترونیک و همچنین حمله، شناسایی را در بر داشت.

عامل اصلی در طراحی‌های بعدی هانتر، یک محیط عاری از تهدید بود که انجام بسیاری از پروفایل‌های ماموریت تعیین شده را ممکن می‌کرد. تا سال ۲۰۱۰، MQ-۱C در عراق و افغانستان در میدان جنگ شرکت کرده بود و سیستم تسلیحاتی ترجیحی آن موشک هلفایر هدایت لیزری بود.

اگرچه پهپاد ام کیو موسوم به عقاب خاکستری علیه شورشیان عراقی، طالبان افغان و تروریست‌های داعش موثر بود، ارتش آمریکا به این نتیجه رسیده بود که مطابق با نیاز یک عملیات همه جانبه مشترک نیست: مبارزه آینده علیه دشمن هم سطح مانند روسیه. سنسور‌هایی که در مأموریت‌های ضد شورش بسیار کشنده بودند، دیگر کاربرد نداشتند – اگرشما بتوانید دشمن را ببینید، دشمن نیز می‌تواند شما را ببیند و شما را بکشد.

اگر پهپاد عقاب خاکستری بخواهد در میدان نبرد مدرن زنده بماند، به حسگر‌های جدیدی نیاز دارد که شناسایی هدف را ممکن می‌کند، که می‌تواند آتش‌های دقیق دوربرد ارتش را پشتیبانی کند. طبق درخواست ارتش آمریکا پهپاد‌های جدید باید در برابر یک سیستم دفاع هوایی قوی و یکپارچه زنده بمانند.

این قابلیت در حال حاضر در ارتش آمریکا وجود ندارد، به این معنی که عقاب‌های خاکستری که ایالات متحده قصد دارد به اوکراین ارائه کند، برای جنگیدن و زنده ماندن در میدان نبرد مدرن، یعنی نبرد روسیه و اوکراین، پیکربندی نشده اند. اندازه MQ-۱C دو برابر پهپاد اوکراینی ساخت ترکیه TB۲ است. در حالی که TB۲ موفقیت‌هایی در لیبی، سوریه و قره باغ داشت و در مراحل اولیه عملیات در برابر روسیه عملکرد خوبی داشت، روسیه توانست دفاع هوایی خود را تقویت کند و در نهایت ۳۵ فروند از ۳۶ فروند پهپاد TB۲ را سرنگون کرد. به احتمال زیاد MQ-۱C نیز به سرنوشت مشابهی دچار خواهد شد. البته ممکن است آمریکا چنین قصدی داشته باشد.

تعداد پهپاد عقاب‌های خاکستری که قرار است به اوکراین تحویل داده شوند – چهار فروند – کم است و حتی اگر بتوانند در میدان نبرد زنده بمانند، تأثیر قابل‌توجهی بر روند درگیری نخواهند داشت. اما اگر عملیات عقاب خاکستری علیه نیرو‌های روسی در اوکراین به عنوان یک آزمایشگاه واقعی برای توسعه تاکتیک‌هایی باشد که قادر به شکست دادن سامانه هوایی روسیه است، در آن صورت با قیمت چهار فروند پهپاد MQ-۱C، ایالات متحده می‌تواند صد‌ها میلیون دلار هزینه تحقیق و توسعه برای این پهپاد را صرفه جویی کند.

اوکراین در حال شکست در جنگ با روسیه است و تجهیزات نظامی که آمریکا و سایر کشور‌های غربی به ارتش اوکراین داده است قادر به تغییر این نتیجه نخواهد بود. ایالات متحده این را می‌داند، و بنابراین باید سودمندی ارائه یک سیستم پیشرفته مانند MQ-۱C در تعداد محدود و در این مرحله از درگیری را زیر سوال برد. تنها پاسخ منطقی این است که آمریکا به دنبال سوء استفاده از عملیات روسیه در اوکراین به عنوان یک آزمایشگاه واقعی است، جایی که «موش ها» سربازان روسی و اوکراینی هستند. بدبینی درباره چنین تلاشی حیرت‌انگیز است، چیزی که اوکراینی‌ها باید هنگام محاسبه هزینه نهایی این درگیری نشات گرفته از ناتو به خاطر بسپارند، و روسیه نیز به هنگام تعامل با آمریکا در آینده هرگز نباید فراموش کند