تحریم ها میکشند!

قحطی در آفریقا

نوشته یورگ کرونائر
منتشر شده در یونگه ولت
مترجم م. میرفخرائی

قحطی در شرق آفریقا تشدید می شود. ۸۲ میلیون نفر دیگر در آنجا غذای کافی ندارند:

این خبر را برنامه جهانی غذای سازمان ملل گزارش داده است. مناطق جنگی و جنگ داخلی به شدت آسیب دیده در سومالی و اتیوپی تحت تأثیر مستقیم قحطی قرار گرفته اند، اما نه فقط آنها:

بخش‌های بزرگی از این منطقه، مانند بخش‌هایی از کنیا، اوگاندا و سودان جنوبی، تحت شدیدترین خشکسالی در دهه‌های اخیر قرار دارند.

علت این فاجعه: تغییرات آب و هوا. و گویی همه اینها به اندازه کافی برای مردم مصیبت زده شرق آفریقا کافی نبودند: صادرات غلات از اوکراین و روسیه، که اخیراً تقریباً ۳۰ درصد از صادرات جهانی گندم را تشکیل می دادند، در حال حاضر به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

دلیل این فاجعه؟ حتما! «جنگ پوتین» است.
هفته ها در رسانه های غربی شنیده و خوانده می شود. البته این کاملاً اشتباه نیست زیرا استقرار نیروی دریایی روسیه در دریای سیاه مانع از صادرات از آن بنادر اوکراینی می شود که هنوز توسط نیروهای روسی اشغال نشده اند. اما این تنها بخشی از حقیقت است. واقعیت این است که اوکراین منطقه دریایی تحت کنترل خود را در سواحل خود مین گذاری کرده و در نتیجه آن را برای کشتی هائی گه می‌خواهند غلات را حمل کنند غیر قابل عبور کرده است.
علاوه بر این، جنگ تحریم‌های غرب علیه روسیه، که بر لجستیک و بخش مالی تأثیر می‌گذارد، مانع از صادرات روسیه – نه فقط گندم، بلکه کودهای شیمیایی نیز می‌شود که بدون آن، برداشت بعدی در بسیاری از کشورها به طور چشمگیری از بین خواهد رفت.

بنابراین، سازمان ملل هفته‌ها برای انجام هر دوی این موارد فشار می‌آورد: صادرات غلات اوکراینی باید دوباره آغاز شود و حداقل فشار تحریم‌ها بر صادرات مواد غذایی و کود روسیه کاهش یابد.

اتحادیه آفریقا – بر خلاف پروپاگاندیست های عربده کش غربی – موضع سازمان ملل متحد را به عنوان موضع خود پذیرفته است. هنگامی که رهبر کنونی آن، رئیس جمهور سنگال، مکی سال، روز جمعه با همتای روس خود ولادیمیر پوتین دیدار کرد، او قول داد که مانعی بر سر راه صادرات غلات اوکراین ایجاد نکند، اما در عین حال خواستار پایان تحریم های غرب علیه کشورش شد. این رویکرد جامع امیدی را برای بازگرداندن عرضه جهانی غلات به تعادل و حداقل کاهش کمی قحطی در شرق آفریقا ایجاد می کند. اکنون نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد ایالات متحده محتاطانه در تحریم ها تخفیف می دهد.

اگر مشکل کمبود صادرات غلات و کود از اوکراین و روسیه از روی میز برداشته شود، در نهایت فرصتی به وجود خواهد آمد که بتوان به طور کامل خود را وقف مبارزه با عامل اصلی قحطی در شرق آفریقا – یعنی تغییرات آب و هوائی – کرد. و به هر حال: اتحادیه اروپا و ایالات متحده در نهایت می توانند بخش مالی خود را مهار کنند، که با شرط بندی های مالی در بازارهای کالا اساسی باعث افزایش قیمت گندم و سایر مواد غذایی میشوند – به همین دلیل است که فقیرترین افراد، برای تنازع بقای خود، باید مبالغ بیشتری را به جیب متمولین بپردازند، البته، این ما را به مبارزه به آنچه شرایط عادی در سرمایه داری نامیده میشود میکشاند.