مصونیت اوکراینی ها در برابر پروپاگاندا
پروپاگاندا برای غرب

اوکراینی ها توجه کمی به «جنایات» گزارش شده توسط سربازان روسی نشان می دهند. انتقاد از کیف منجر به حبس افراد می شود
نوشته دیمیتری کووالویچ، کیف
دیمیتری کووالویچ روزنامه نگار اوکراینی و عضو سازمان مارکسیستی بوروتبا است

منتشر شده در دنیای جوان

مترجم مینا معظمی

اواسط ماه آوریل، بوی شکوفه‌های زردآلو در کیف به مشام می‌رسد. اما برخلاف سال‌های گذشته، شرایط ناآرامی در شهر حاکم است، ترس را می‌توان در چشمان افراد مسن خواند، اما زوج‌های جوان با وجود بارانی بودن هوا روی نیمکت‌های پارک با هم قرار ملاقات دارند. مردم به طور قابل توجهی کمتر در خیابان‌ها دیده میشوند چرا که بسیاری از آنها شهر را ترک کرده اند. در نتیجه، کیف با کمبود شدید کارگران برای رسیدگی و مرمت زیرساخت‌های شهر مواجه است. گاهی اوقات به نظر می‌رسد که زندگی مثل همیشه ادامه دارد، تا زمانی که یک نفر به نرده های محافظ وسایل نقلیه زرهی و مردان مسلح بر می‌خورد آنها به عابران به چشم بی اعتمادی و مشکوک نگاه می‌کنند . از برخی غیرنظامیان میخواهند تا تلفن های همراه خود را به نظامیان نشان دهند. مردان مسلح مشغول کنترل تماس های آنها می شود تا ببینند آیا آنها با روسیه تماس دارند یا خیر و اینکه آیا این شخص جزو مشترکین خدمات شبکه های اجتماعی است که «طرفدار روسیه» تلقی می شود یا خیر.

همه رسانه های اوکراینی درباره فاجعه بوچا می نویسند و خبرنگاران غربی متعددی به آنجا دعوت شده اند. این در حالیست که، دربین مردم عادی و جامعه اوکراین، تراژدی عملا اهمیتی ندارد و مورد بحث قرار نمی گیرد. نظامیان و غیرنظامیان هر روز جان خود را از دست میدهند که متأسفانه به یک روال پیش پا افتاده تبدیل شده است. اوکراینی‌ها روزانه با داستان‌های ترسناک باورنکردنی زیادی بمباران می‌شوند که بسیاری از آنها برایشان مانعی ذهنی در جریان اطلاعات ایجاد می‌کنند. تنها هدف از ارائه اینگونه «اخبار» در دوران جنگ اطلاعاتی ایجاد یک اثر ناپسند و منفی در این لحظه و مکان معین است. برای ما قصه های روایت می شود که گویا روس ها دست به غارت مردم غیرنظامیان میزنند و حتی تی شرت و اسباب بازی های کودکان را با خود می برند. پروپاگاندای اوکراینی ادعا می کند که این اتفاق به این خاطر رخ میدهد زیرا همه روس ها ظاهراً بسیار فقیر هستند. این در حالیست است که اوکراین پس از مولداوی فقیرترین کشور قاره اروپا است.

تبلیغات ما می گوید که گویا روس ها همه اسرا را تیرباران می کنند. و سپس گزارش شده است که آنها گاردهای ملی اسیر شده را از حومه کیف با خود برده‌اند. سرویس امنیتی اوکراین (SBU) دست به انتشار این اطلاعات منتشر می زنند که گویا روس ها به همه زنان و کودکان تجاوز می کنند. به ادعای SBU، همسران نظامیان روسی از شوهران خود در تجاوز به زنان و کودکان اوکراینی حمایت کرده و آنها تشویق می کنند. ما هر روز با چنین ادعاهایی بمباران می شویم، زیرا در پروپاگاندا کیفیت مهم نیست، کمیت مهم است. مهمتر از همه، از ساکنان روسیه یا دشمن باید یک تصویر شیطانی ساخته شود.

گفته می شود SBU مکالمات تلفنی شنود شده بین سربازان روسی و بستگان آنها را منتشر کرده است. که بر همین اساس بین سربازان و بستگان بر سر سایز لباس یا کفش بچه ها بحث و گفتگو میشود تا چه سایزی را از اوکراینی بدزدند. اما کسی به این نکته توجه نمی کند، از سال ۲۰۱۹، پرسنل نظامی روسیه از حمل تلفن همراه در حین انجام وظیفه منع شده اند – این ممنوعیت به دلایل امنیتی صورت میگیرد. علاوه بر این، اپراتورهای تلفن همراه اوکراین در آغاز ماه مارس ارتباطات تلفنی با روسیه را بطور کامل قطع کردند. اکنون حتی اوکراینی ها نمی توانند با بستگان خود که در آنجا زندگی می کنند تماس بگیرند.
شبکه های تلویزیونی اوکراین داستان باورنکردنی را گزارش می دهند که سرباز اوکراینی ولادیمیر گوردینکو مورد اصابت گلوله روس ها قرار گرفت، گلوله ای مستقیم به قلب او اصابت کرد، اما او نمرد و دو روز دیگر در جنگل قدم زد تا اینکه پیدا شد. پس از برداشتن گلوله از قلبش، فردای آن روز برخاست. تعداد کمی از اوکراینی‌هایی هستند که چنین جعل‌های آشکاری را باور میکنند، اما این اطلاعات برای اندازه مخاطبان غربی که از واقعیت‌های اوکراین و روابط نزدیک اوکراینی‌ها با روس‌ها اطلاع کمی دارند، جالب است و آنها را هدف گرفته است. رسانه‌های غربی به‌طور غیرانتقادی، جعل‌های SBU را می‌پذیرند و روس‌ها را موجوداتی غیرانسانی جلوه میدهند، همانطور که در گذشته رسانه های غربی این رفتار را با هر مردم یا گروهی از مردمی که با کشورهای غربی در می افتادند انجام داده‌اند.

اگر رسانه‌های اوکراینی هم وجود داشته باشند که مخالف تهاجم روسیه باشند، و به خود حتی اجازه اظهار نظرهای انتقادی درباره دولت کی‌یف را بدهند، در فهرست تازه ایجاد شده خائنان دولتی گنجانده می شوند، که اکنون میزبان بسیاری از روزنامه‌نگاران منتقد است. دیمیتری مارونیچ، کارشناس اقتصاد و انرژی اخیرا دستگیر شد. او متهم به مصاحبه با رسانه های روسی آنهم قبل از حمله روسیه به اوکراین در مورد بحران انرژی است. روزنامه نگار گلب لیاشچنکو به ظن انتشار پست هایی در فیس بوک که در آن رهبری اوکراین را نیز مسئول جنگ جاری می داند، دستگیر شد. این دستگیری ها زیر پوشش انتشار «روایت های طرفدار کرملین» صورت میگیرد و این جرم معادل خیانت به کشور ارزیابی می شود.

هدف همه این اقدامات و پروپاگاندای نظامی، استانداردسازی اطلاعات است. با این حال، باید این واقعیت به رسمیت شناخته شود که اکثر اوکراینی ها از قبل در برابر این «اطلاعات» مصونیت پیدا کرده اند. تقریباً در هیچ کجای کیف نمی توانید بشنوید که مردم عادی در مورد فیلم های گسترده ای از جنایاتی که گفته می شود توسط روس ها مرتکب شده اند صحبت کنند. کسانی که در شهر ماندند هنوز نگران مشکلات اقتصادی خود هستند و زوج های عاشق با وجود هشدار حمله هوایی هنوز در پارک ها و کوچه ها ملاقات می کنند.