دست در دست فاشیست ها
منتشر شده در «زمان ما» مجله هفتگی حزب کمونیست آلمان.
رناته کوپه
خرسند از حمایت فاشیست ها: رئیس جمهور اوکراین، ولادیمیر زلنسکی، اینجا در مراسم اعطای عنوان قهرمان اوکراین به دیمیترو کوزیوبایلو، فرمانده سازمان فاشیست «بخش راست»، در اول دسامبر سال گذشته در کیف. (عکس: دفتر ریاست جمهوری اوکراین)
در آستانه و در جریان کودتای ملی‌گرایانه ۲۰۱۴ در اوکراین، با حمایت الیگارش‌ها و مقامات اوکراینی، گروه‌های مسلح راست‌گرای افراطی از نیروهای رزمی در مایدان تشکیل شدند. آنها نهادهای دولتی را اشغال کردند و با مخالفان کودتا و پلیس اوکراین به مقابله پرداختند.
در میان گردان هی فاشیستی هنگ های “آزوف” و “آژدار” (آیدار) و همچنین “بخش راست” شهرت خاصی دارند. با این حال، تعداد بیشتری از این گروه ها وجود دارند، به عنوان مثال، واحدهای “شاختیرسک”، “دنیپر” و “دونباس”. همه آنها از آوریل ۲۰۱۴ که جنگ علیه دونباس آغاز شد در آنجا مستقر شدند، به استثنای چند مورد از آنها بقیه به عنوان واحدهای مستقل در نیروهای مسلح و گارد ملی اوکراین ادغام شدند. آنها هنوز هم در آنجا می‌جنگند و از جمله از آنها به‌عنوان یگان‌های مانع فرار نیروهای نظامی عادی از عملیات جنگی استفاده می‌شود.
از نظر ایدئولوژیک، آنها خود را جانشین فاشیست های اوکراینی و همکاران ورماخت (ارتش آلمان نازی) مانند استپان باندرا می دانند. وجود این گردان ها و ایدئولوژی آنها به هیچ وجه توسط دولت آلمان فدرال و مطبوعات غربی انکار نمی شود. گزارش های متعددی در رسانه ها وجود دارد (نمونه زیر را ببینید). در پاسخ به یک تحقیق کوچک از جناح چپ در بوندستاگ در فوریه ۲۰۲۱، دولت المان نیز همکاری بین “آزوف” و احزاب فاشیست “راه سوم” و «حزب ناسیونالیست آلمان»را تایید کرد. با این حال، هیچ یک از اینها مانع از آن نمی شود که دولت آلمان فدرال و ناتو اوکراین نظر خود را در مورد دموکراتیک بودن اوکراین تغییر دهند.
“هنگ آزوف” در می ۲۰۱۴ در ماریوپل، شهری تحت اشغال اوکراین در جمهوری خلق دونتسک و از داوطلبان به عنوان گردان پلیس تأسیس شد. این کار با همکاری آرسن آواکوف، وزیر کشور وقت اوکراین “به صورت غیرنظامی” انجام شد. از نوامبر ۲۰۱۴ “آزوف” بخشی از گارد ملی اوکراین است.
اعضای آزوف نماینده یک ایدئولوژی ناسیونالیستی و نئونازی راست افراطی هستند. در میان بنیان‌گذاران و رهبران، نئونازی‌های صریح مانند اولگ لیاشکو و آندری بیلتسکی از مجمع اجتماعی-ملی هستند که بعداً در «بخش راست» ادغام شدند.
“آزوف” در ابتدا توسط الیگارشی ایگور کولوموژسکی تامین مالی می شد، اما خیلی زود تحت پوشش مالی وزارت کشور اوکراین قرار گرفت. در صفوف این تشکل فاشیستی نیز داوطلبان خارجی از سوئد، ایتالیا، روسیه، فرانسه، بلاروس و کانادا و غیره حضور دارند.
این هنگ بخشی از “حمله ماریوپل” در ماه مه ۲۰۱۴ بود و از آن زمان به عنوان بخشی از گارد ملی در جنگ علیه دونباس شرکت داشته است. مانند سایر گردان های ملی گرا، انها در غارتگری ها و شورش های متعددی علیه غیرنظامیان در مناطق تحت اشغال اوکراین در دونباس شرکت داشته اند.
با حمایت مقامات اوکراینی، “آزوف” اردوگاه های آموزشی را برای کودکان و جوانان سازماندهی می کند، جایی که آنها نه تنها تحت تاثیر ایدئولوژی ناسیونالیستی و فاشیستی هستند، بلکه در مورد سلاح نیز آموزش می بینند.
“بخش راست” در سال ۲۰۱۳ تأسیس شد، در آستانه وقایع مایدان ظهور کرد و در آنجا مشارکت داشت. رئیس موسس آن دیمیتری جاروش بود که بعداً در سایر سازمان های افراطی راست فعال شد. “بخش راست” متشکل از یک سازمان سیاسی و نظامی (سپاه داوطلبان اوکراین) است. دومی از ژوئیه ۲۰۱۴ وجود داشته است و از آن زمان در جنگ علیه دونباس شرکت داشته است. برخلاف اکثر واحدهای نظامی ناسیونالیست و فاشیست، “بخش راست” بخشی از نیروهای مسلح نیست، اما تحت فرمان “عملیات ضد تروریستی” ارتش اوکراین قرار ذارد. اگرچه آنها در بهار ۲۰۱۵ رسماً از جبهه جنگ دونباس خارج شدند، اما بارها و بارها یگان هایی از آنها آنجا بودند و هستند. پرسنل جزئی نیز به واحدهای دیگری مانند واحد ویژه “آلفا” سرویس امنیتی اوکراین منتقل شده اند، همه این اتفاقات و تغییر و تحول ها زیر نظارت دولت و علیرغم مخالفت فاشیست ها با دولت که متشکل از “لیبرال ها” است صورت گرفت.
«گردان اژدار» در اردیبهشت ۲۰۱۴ توسط رزمندگان «دفاع مدنی مایدان» تشکیل شد. تامین مالی در ابتدا توسط الیگارش ایگور کولوموژسکی، الیگارشی و دیگران، تامین شد. این گردان در “عملیات ضد تروریستی” علیه دونباس شرکت کرد و در نیروهای مسلح اوکراین ادغام شد. به گفته سازمان امنیت و همکاری سازمان ملل متحد و سازمان ملل، “گردان اژدار” یا آیدار در بسیاری از جنایات علیه غیرنظامیان، آدم ربایی، قتل و تجاوز جنسی دست داشته است.
در جریان آزادسازی روستای پولووینکینو در منطقه استاروبلسک جمهوری خلق لوگانسک، یک زندان غیررسمی گردان “آیدار” کشف شد که به گفته شبه نظامیان جمهوری خلق لوهانسک، هم غیرنظامیان و هم اعضای شبه نظامیان مردمی در آن نگهداری مورد بدرفتاری، آزار و شکنجه قرار میگرفتند.