نوشته سوتلانا گومتسیکووا – مطالب توسط الکساندر لومانوف توضیح داده شده است
منبع: اسوبوپنایاپرس

آمریکا از پکن می‌خواهد به تحریم‌های «جهنمی» روسیه بپیوندد

واشنگتن که جنگ تحریمی را علیه روسیه اعلام کرده است، اکنون فعالانه در تلاش است تا پکن را متقاعد کند که موضع خود را در قبال بحران اوکراین را تغییر دهد و به تحریم های غرب علیه روسیه بپیوندد. علاوه بر این، اظهارات مقامات آمریکایی در این زمینه بیشتر مانند یک اولتیماتوم علیه جمهوری خلق چین به نظر می رسد.

جینا ریموندو، وزیر بازرگانی آمریکا در مصاحبه با نیویورک تایمز مستقیماً شرکت‌های چینی را در صورت امتناع از تبعیت از تحریم‌های اعمال شده توسط غرب علیه روسیه، به شدت تهدید کرد. اگر آنها تحریم ها را نقض کنند، ایالات متحده مانع ارسال تجهیزات و نرم افزارهای لازم آمریکایی مورد نیاز برای تولید به چین خواهد شد. وزیرآمریکائی به طور خاص به شرکت SMIC شرکت نیمه هادی مستقر در شانگهای اشاره کرد و قول داد در صورت صادرات محصولات خود به روسیه، آن را تعطیل کند.

ویکتوریا نولند، مقام عالیرتبه وزارت امور خارجه آمریکا، در جلسه استماع کمیته روابط خارجی سنا، از چین خواست که بی طرفی خود را در وضعیت پیرامون اوکراین کنار بگذارد و در راه حل دیپلماتیک برای مناقشه مشارکت کند. واشنگتن تصور می کند که پکن می تواند مسکو را برای پایان دادن به عملیات ویژه متقاعد کند.

رسماً مشخص شده است که چین در تلاش است موضعی بی طرف در مناقشه روسیه و اوکراین اتخاذ کند. با این حال، روز سه‌شنبه، شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین برای اولین بار در گفتگوهای سطح بالا درباره اوکراین شرکت کرد و وضعیت این کشور را از طریق ویدئو کنفرانس با امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه و اولاف شولز، صدراعظم آلمان مورد بحث قرار داد.

به گزارش شبکه تلویزیونی دولتی CCTV چین، رهبر چین «نگرانی و ناراحتی عمیق خود را از جنگ ابراز کرد و از هر دو طرف خواست تا به طور مسالمت آمیز مذاکره کنند» و تاکید کرد که چین آماده ایفای نقش خود است.

هم زمان، شی جین پینگ نیز به صراحت اعلام کرد که با تحریم روسیه مخالف است. و او به رهبران غربی هشدار داد که اینکار می توانند اقتصاد جهانی را «ویران کنند» زیرا برای همه طرف ها مضر هستند.

پیش از این، وزارت امور خارجه جمهوری خلق چین گفته بود که نگرانی های امنیتی مشروع مسکو را درک می کند و از دور شدن از ذهنیت جنگ سرد حمایت می کند. اما این همان چیزی است که به آن دیپلماسی بزرگ می گویند. و واکنش چین در واقع به اولتیماتوم های ایالات متحده و اتحادیه اروپا چگونه خواهد بود؟

اسوبودنایاپرس از الکساندر لومانوف، معاون مدیر E.M. موسسه روابط بین‌الملل پریماکوف و مدیر مرکز مطالعات آسیا و اقیانوسیه برای اظهار نظر در مورد این وضعیت به گفتگو نشسته است:

– اگر این اتفاق مثلاً در سال ۲۰۱۲ می افتاد، ، در زمان اوباما، چین نگران بود. اما اکنون سال ۲۰۲۲ است و چین به وضوح از تجربه رژیم ترامپ درس گرفته است. درس اصلی این است که آمریکا هر کاری که لازم باشد انجام خواهد داد تا از تبدیل شدن چین به یک قدرت علمی و فناوری پیشرفته که می تواند با ایالات متحده رقابت کند جلوگیری کند.

به عبارت دیگر، این شوک که آمریکایی ها با ظهور چین همه جا مقابله خواهند کرد، چهار پنج سال است که که برای چینی ها تمام شده است. این چیز جدیدی برای چین نیست. و آنها به خوبی می دانند که آمریکایی ها علاقه زیادی به جدا نگه داشتن و ایجاد اختلاف بین پکن و مسکو دارند. اما چین آگاه است که از این موضوع سودی حاصلش نخواهد شد.

سیاست مهار چین در دوران ترامپ همراه با آغاز جنگ تجاری که در سال ۲۰۱۸ آغاز شد و هیچ ربطی به اوکراین یا روسیه نداشت. این ابزاری است که توسط ایالات متحده برای متوقف کردن توسعه چین و تأثیرگذاری بر سیاست های آن استفاده می شود. و اگر در آن زمان چین – خارج از بحث روسیه و اوکراین – در آنزمان اعلام کرد که در برابر فشارهای آمریکا سر تعظیم فرود نمی‌آورد، که این تصمیم مطابق با منافع ملی اش می باشد، من اساسا هیچ چیز جدیدی در این رابطه نمی‌بینم که بتواند استراتژی توسعه چین را تحت تأثیر قرار دهد. .

اسوبودنایاپرس: مطمئناً باید درک کنید که اولتیماتوم و تهدید در اینجا بی فایده است؟

– تلاش برای ترساندن جمهوری خلق چین مبنی بر از دست دادن دسترسی به ریزتراشه های مدرن، حداقل قانع کننده به نظر نمی رسد … اظهارات وزیر بازرگانی ایالات متحده – ممنوعیت ورود قطعات مدرن، ممنوعیت عرضه این قطعات از تایوان، ممنوعیت صدور قطعات مدرن برای بکارگیری آنها در تأسیسات تولیدی چین، ویا خارج کردن کارخانه های تولید قطعات مدرن از چین- این تهدید ها چندین سال است که بدون هیچ ارتباطی با روسیه و اوکراین تکرار میشود.

پکن اکنون تلاش های قابل توجهی برای جایگزینی پایه قطعات وارداتی و رد نرم افزارهای غربی، عمدتاً ایالات متحده، انجام می دهد. شاید ایالات متحده بتواند مشکلات دیگری را برای چین ایجاد کند. اما برای چین کاملاً پوشیده نیست که این سیاست بدون ارتباط با اوکراین و از قبل آغاز شده است.

و مطمئناً این سیاست توسط آمریکایی ها ادامه خواهد یافت، حتی اگر چین به نحوی طرف کشورهای غربی را در این مناقشه بگیرد. زیرا هر کاری که چین انجام می‌دهد، نه به سیاست خارجی‌اش مربوط می‌شود، نه به سیستم سیاسی‌اش، بلکه به این موضوع مربوط می‌شود که برای غرب غیرقابل قبول است که کشوری داشته باشد که اقتصاد بزرگ‌تری نسبت به آمریکا و صنعتی مشابه آن ویا پتانسیل علمی و فناوری قابل رقابت با آمریکا داشته باشد.

«اسوبودنایاپرس: – اما بیست سال پیش، رهبری چین چنین ترسی نداشت…

– در نیم قرن اخیر، از زمان آشتی آمریکا و چین، نخبگان تجاری و سیاسی چین به توسعه موفقیت آمیز همکاری با غرب عادت کرده اند. این یک پیروزی بزرگ برای چین است. و قبل از شروع جنگ تجاری، امید می رفت که دیر یا زود ترامپ متوجه شود که شرکت های آمریکایی به شدت از بازار چین سود می برند. و این میل به منفعت بر اوغالب خواهد شد.

چین اکنون به مهمترین چیز پی برده است: مهم نیست که چه کسی در واشنگتن قدرت را در دست دارد، مهم نیست کدام حزب، سیاست مهار ادامه خواهد داشت. بایدن هیچ یک از اقدامات مهار اقتصادی ارائه شده توسط ترامپ را لغو نکرده است. علاوه بر این، با تشکیل گروه نظامی AUKUS، پکن در مورد استدلال های روسیه علیه گسترش ناتو بسیار واضح تر شده است.

چین به طور فزاینده ای نگران است که همتایان شرقی جدید بلوک اقیانوس اطلس شمالی در مرزهای این کشور ظاهر شوند. آنها از نظر منافع ژئوپلیتیکی و منافع توسعه ای خود به خوبی می دانند که غرب علیه آنها کار می کند. بنابراین چین انگیزه ای برای حمایت از موضع غرب در برابر منافع خود ندارد.

اما این یکی از مواردی است که من فکر می کنم چین می تواند از درس های روسیه بهره مند شود.

«اسوبودنایاپرس: توضیح دهید.

– در دهه ۱۹۵۰ یک ضرب المثل رایج در چین وجود داشت: «اتحاد جماهیر شوروی امروز چین فردا است.» این عبارت معنای بسیار مثبت و سازنده ای داشت، زیرا در آن سال ها چین عقب مانده بود و اتحاد جماهیر شوروی الگوی انسجام، رفاه و توسعه علمی و فناوری بود.

اکنون کارشناسان نسل قدیم می‌گویند: «باید فرض کنیم که روسیه امروز می‌تواند چین فردا باشد. این درک وجود دارد که مجموعه کامل تحریم هایی که غرب اکنون علیه روسیه استفاده می کند، می تواند علیه چین نیز برای ایجاد مشکلات اقتصادی حساس برای این کشور استفاده شود.

به طور متعارف، پس از اتفاقی که برای ما افتاده است، چین حتی تمایل کمتری به اعتماد به وعده های مثبت غرب خواهد داشت. و البته، برای سال‌های آینده، در صورتی که آمریکا مجموعه‌ای از تحریم‌های مشابه را علیه آنها اعمال کند، آنها تمام تلاش خود را برای محافظت از خود خواهند کرد. یعنی چین سعی خواهد کرد در همه زمینه ها از خود محافظت کند – در بخش بانکی، در پرداخت بین بانک ها، در استقلال از فناوری غربی در هوانوردی غیرنظامی.

اسوبودنایاپرس: – در عین حال، این تحریم‌ها به چین این فرصت را می‌دهد تا جای شرکت‌های غربی را بگیرد که تصمیم به ترک بازار روسیه گرفته‌اند.

– این در واقع یک فرصت منحصر به فرد است. چنین وضعیتی بیست سال پیش غیرقابل تصور بود. اما از آن زمان، جمهوری خلق از نظر اقتصادی رشد کرده و در بسیاری از زمینه ها رقابتی شده است، به عنوان مثال در مهندسی مخابرات و خودرو. و من فکر می‌کنم آدمهای عاقل در چین به خوبی می‌دانند که امروز فرصتی نادر برای آنهاست تا آن جایگاه‌های سودآوری را که توسط شرکت‌های غربی در روسیه خالی شده است را پر کنند.

چین به دلیل حضور در اقتصاد روسیه، در حوزه اقتصادی اوراسیا نیز حضور دارد. این بهترین فرصت برای ورود پکن به بخش سوخت و انرژی روسیه است. اینکار این امکان را به چین می دهد که به ثبات طولانی در بخش انرژی بویژه در بخش منابع هیدروکربنی برسد. به ویژه در زمینه گاز، چین به دنبال جایگزینی زغال سنگ با گاز میباشد.