عملیات نظامی در اوکراین 

اثر آرنولد شولزل

منتشر شده در دنیای جوان

در مارس ۱۹۹۹ دولت روسیه بیهوده تا آخرین لحظه تلاش کرد تا از حمله ناتو به یوگسلاوی جلوگیری کند. ایالات متحده در آنزمان خود را در اوج قدرت جهانی میدید، روسیه در حال زوال  و نقش زمین شده بود، دست نشاندگان اروپایی نیز تفاوتی نداشتند. 

واشنگتن در تماسی تلفنی با یوگنی پریماکوف نخست وزیر وقت روسیه که در راه سفر دولتی به ایالات متحده بود، گفت که بمباران بلگراد در زمان اقامت وی ​​در آمریکا آغاز خواهد شد.  پریماکوف وسط اقیانوس اطلس به خلبان هواپیما دستور داد دور زده و به روسی بازگردد.  در جریان جنگ تهاجمی به یوگسلاوی، رویارویی سریعی بین نیروهای ناتو و روسیه رخ داد، آنهم فقط به طور تصادفی اما هیچ تبادل آتشی انجام نشد.

 جنگ یوگسلاوی یک نقطه عطف تاریخی بود.  تا آن موقع، ناتو برای براندازی فدراسیون سوسیالیستی کمک های مسلحانه به مخالفان میکرد- مسکو به درستی این را به عنوان الگویی می دید که برای روسیه نیز قابل بکار بردن بود.  با این حال، در سال ۱۹۹۹ یک چیز روشن شد: «جامعه ارزشمدار» نشان داد آماده است که هر زمانی که لازم باشد که یک کشور سرکش – در این مورد صربستان را به زانو درآورد، حاضر است قوانین بین‌الملل و قوانین اساسی خود را – زیر پا بگذارد.  

در سال‌های بعد، ناتو تروریست های جهادی  را در جنوب روسیه مجبور کرد تا جنگ‌های غیرقانونی علیه روسیه را یکی پس از دیگری به راه اندازند.  گروه های تروریستی در سوریه نیز به تهدیدی برای روسیه تبدیل شدند که این کشور را مجبور کرد در سال ۲۰۱۵ علیه آنها وارد عمل شود و اولین شکست را به غرب تحمیل کند.  

وقتی اولاف شولز در طول سفرش به مسکو ادعا کرد که جنگ در اروپا برای نسل او «غیرقابل تصور» شده است، این بدان معنا بود: برای او، دروغگوئی دقیقا بخشی از سیاست میباشد. همین امر در مورد وزیر خارجه آلمان نیز صدق می کند که روز پنجشنبه عملیات نظامی روسیه در اوکراین را «بی سابقه» خواند.

 مناسبت های جنگ و دلایل جنگ دو چیز متفاوت هستند.  اما آنها در مورد اقدام نظامی روسیه هم عرض میشوند: در ۱۷ فوریه، توپخانه اوکراینی که به مدت هشت سال مناطق مسکونی در دونباس را گلوله باران می کرد، شروع به گسترش برد توپخانه به مناطق بسیار دورتر کرد.  این گسترش در واقع بدون حمایت و تائید ایالات متحده و ناتو غیرقابل تصور بود.  از آن زمان، شولز به یکی دیگر از اعضای وفادار آن باند خونریز تبدیل شد.  ناتو و اتحادیه اروپا با سیاست ضد روسی خود زمینه کلی این اقدام مسکو را از سال ۱۹۹۹ فراهم کردند. آنها باد کاشتند و اکنون طوفان درو می کنند.

جنگ هرگز واقعه خوبی نیست. اما مقابله با کشتار جمعی نه تنها یک وظیفه ابتدائی و ضروری است، بلکه قانون نیز کنار شماست و موظف است از شما در اجرای این مهم حمایت کند.  علاوه بر این نباید این را از قلم انداخت، کی‌یف، از باندرای همکار نازی‌ها به عنوان یک قهرمان ملی تجلیل می‌کند، و با سلاح‌ها و موشک‌های هسته‌ای روسیه را تهدید می‌کند – و دانش لازم برای انجام این کار را هم دارد.  

از نظر دامنه و وسعت عملیات روسیه تمام اوکراین را هدف قرار نمی دهد.  اگر آنها رهبری نظامی آنها را فلج کنند، ممکن است همه چیز برای صلح در اروپا فراهم شود.  در غیر اینصورت جایگزین آن جنگ علیه قدرت هسته ای روسیه خواهد بود.