بسیاری از چهره‌های شناخته شده سیاسی آلمان در یک فراخوان مشترک خواستار بازنگری فوری و جدی در مورد نحوه برخورد با روسیه شدند آنها در این فراخوان بر این نکته تاکید می‌کنند که غرب می‌بایست نگرانی های امنیتی روسیه را جدی گرفته و برای همکاری در اروپا برای ایجاد یک سیستم امنیتی جمعی تلاش کند.

به گزارش روسیه امروز، شخصیت ها و نیروهای سیاسی مختلف با گرایش های سیاسی گوناگون در یک فراخوان مشترک خواستار حل دیپلماتیک بحران اوکراین شده.
این درخواست ها توسط سیاستمداران حزب چپ آلمان از جمله سارا واگن کنشت، گئگور گیزی، سویم داگدلن، اسکار لافونتین و همچنین فعالان جنبش صلح آلمان یوگن دروورمن و راینر براون امضا شده است، آنها در این طرح بر این نکته تاکید کردند که «مقصر شناختن یک طرفه روسیه» در این بحران که توسط بسیاری از کشورهای غربی مطرح می شود را کاملا مردود می دانند.
در بخش دیگری از این فراخوان گفته شده در حال حاضر «این نوع اظهارنظرها به طور فزاینده جنبه تبلیغات و پروپاگاندای جنگ افروزانه به خود گرفته است».
امضا کنندگان در این فراخوان به وضوح نشان می‌دهند که فدراسیون روسیه هیچ علاقه‌ای برای حمله به اوکراین و راه‌اندازی جنگ ندارد، چنین جنگی عواقب فاجعه باری برای همه طرف‌های درگیر خواهد داشت اما حتی بدون جنگ هم می تواند وضعیت در منطقه به شکل تهدید آمیزی تشدید شود:

«باید بر این نکته تاکید کرد حتی بدون نیات جنگی، با توجه به اینکه شرایط بسیار متشنج است، این خطر وجود دارد که یک اقدام تحریک آمیز کوچک مانند جرقه ای در انبار باروت عمل کند»

در این فراخوان بر مشروعیت خواسته های روسیه برای تضمین های امنیتی الزام آور قانونی از سوی کشورهای ناتو تاکید می شود:

«این یک درخواست مشروع از سوی مسکو است که گسترش ناتو که از سال ۱۹۹۹ به سمت شرق و مرزهای روسیه آغاز شده است متوقف شود، نباید اوکراین نیز به این پیمان به پیوندد، پیوستن اوکراین به پیمان آتلانتیک شمالی منجر به این واقعیت می شود که در صورت حمله ناتو به این کشور، مسکو تنها کمتر از ۵ دقیقه زمان برای پاسخ دادن به حملات موشکی در اختیار خواهد داشت.»

با توجه به این وضعیت خطرناک، زمان آن فرا رسیده است که دوباره «اصل امنیت مشترک و تقسیم ناپذیر» را بپذیریم:

«این دیگر یک واقعیت است که در عصر هسته ای، هیچ یک از طرفین نمی تواند درجه امنیت خود را به قیمت ایجاد عدم امنیت برای دیگری افزایش دهد. امنیت تنها با هم قابل دستیابی است. بنابراین صلح پایدار با روسیه مستلزم نظم صلح پاناروپایی است.»

فراخوان مشترک به عنوان اولین گام برای رسیدن به این هدف، غیرنظامی کردن مرز اوکراین و روسیه و در امتداد مرز بین روسیه و ناتو را پیشنهاد می‌کند. علاوه بر این، توافقنامه مینسک ۲ باید اجرا شود:

توافق نامه مینسک دوم بدلیل تایید آن از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد دارای وضعیت قضایی حقوق بین‌الملل بوده و اجرای آن از سوی طرفین الزام‌آور است.
این توافق نامه«آتش‌بس، گفت‌وگو بین طرف‌های درگیر و وضعیت ویژه برای مناطق دونتسک و لوگانسک در اوکراین را فراهم می‌کند. با این حال، این توافق توسط اوکراین اجرا نشده و مسدود شده است.»

تحریم های روسیه به حل و فصل مناقشه کمکی نمی کند:

آنها به طور کلی بی معنی بوده و هم به روسیه و هم به دیگر کشورهای اروپایی آسیب می زنند.

عقب راندن نیروهای افراطی متجاوز، ناسیونالیست و انتقامجو از هر طرف ضروری است:
« پروپاگاندای جنگ افروزانه، شاخ و شانه کشیدن، تحریم ها و تسلیح مجدد باید متوقف شود.»
در عوض باید بر تنش زدایی و دیپلماسی تاکید کرد.