متجاوز کیست و خطر جنگ چگونه در اوکراین کاهش یافت.
یونگه ولت – ترجمه رضا نافعی
آینده ما

بدنبال نامه اتمام حجت بوتین به امریکا و اروپا درباره پیشروی ناتو در شرق و بویژه استقرار در اکراین و همچنین گفتگوی تلفنی نسبتا طولانی پوتین و بایدن، فعلا مصالحه ای ممکن شد و قرار است قطعی شدن آن در دیدار پوتین و بایدن تائید شود. پس از آن نامه و آن گفتگوی تلفنی و تعهداتی که دو طرف پذیرفتند، از روی گذشته 10 هزار نیروی نظامی روسیه از مرزهای مشترک روسیه و اکراین عقب نشینی کرد. بموجب این توافق اولیه، خطر حمله ارتش اکرائین به مناطق شرقی این کشور که در آن جمهوری خلق دونتس اعلام شده فعلا منتفی است. بیم و هراس امریکا و اروپا تاکنون این بود که روسیه جمهوری خلق دونتس را به رسمیت شناخته و در پاسخ به ناتو که سلاح های پیشرفته را در لهستان مستقر ساخته و برای استقرار در اوکراین نیز در تدارک بود، نه تنها پیشرفته ترین سلاح های دفاعی را در جمهوری دونتس مستقر سازد بلکه بنا بر خواست آن جمهور واحدهای نظامی روسیه در شرق اوکراین مستقر شوند. با این مقدمه، سایه روشن های مطلبی که ترجمه آن را میخوانید روشن تر می شود. م)
نتیجه تقریباً 30 سال گسترش ناتو به سمت شرق: با سربازان و سلاح های پیشرفته، این است که این پیمان صدها کیلومتر به مسکو نزدیکتر شده است.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در چند روز گذشته چندین بار معنای این را توضیح داده است. او روز سهشنبه پنج مرحله یا «پنج موج» از گسترش بلوک را در مقابل ارتشیان روسیه برشمرد و یادآور شد که همه چیز با اعضای ارتش ایالات متحده و سرویسهای اطلاعاتی ایالات متحده شروع شد که در اوایل دهه 1990 در کشورش کار میکردند. آنها از جدایی طلبی و گروه های تروریستی در قفقاز شمالی حمایت کردند و در سال 2002 ایالات متحده از معاهده 1972 در مورد محدودیت سیستم های دفاع موشکی ضد بالستیک – «سرخوش از پیروزی در به اصطلاح جنگ سرد» خارج شد. پوتین این امر را که «اجزای سیستم دفاعی جهانی ایالات متحده امروز در نزدیکی روسیه مستقر گردند» بسیار نگران کننده خواند. این مربوط است به سیستمهای دفاع موشکی در رومانی و به زودی در لهستان، که میتواند به موشکهای تهاجمی کروز تاماهاوک مجهز شوند. اگر ایالات متحده و ناتو چیزی مشابه را به اوکراین بیاورند، «زمان پرواز به مسکو تنها هفت تا ده دقیقه خواهد بود، برای سیستم های مافوق صوت حتی فقط پنج دقیقه. » اگر غرب به مسیر تهاجمی خود ادامه دهد، روسیه «اقدامات متقابل فنی نظامی مناسب انجام خواهد داد و به اقدامات غیردوستانه علیه خود پاسخ سختی خواهد داد.»
رئیس جمهور روسیه در کنفرانس مطبوعاتی سالانه خود در روز پنجشنبه، تاکید کرد که ناتو بارها روسیه را در مورد گسترش خود به سمت شرق فریب داده است. با این حال، کشور او می خواهد از یک درگیری جلوگیری کند و به همین دلیل خواستار تعهدات مناسب از سوی پیمان نظامی ناتو است. . مذاکرات در مورد تضمین های امنیتی باید در اوایل سال آینده در ژنو آغاز شود. پیشنهادهای روسیه در این مورد که در 15 دسامبر به یک دیپلمات آمریکایی ارائه شد، تا حد زیادی با واکنش مثبت در ایالات متحده مواجه شد. پوتین گفت: «امیدوارم شرایط در این راستا توسعه یابد.» اینجا نباید ترفندی وجود داشته باشد. با این حال، پیشنهادات مسکو باعث واکنشهای تند در غرب شد.
در غرب. کریستین لامبرشت، وزیر دفاع جدید آلمان فدرال (SPD) روز یکشنبه اعلام کرد: «به وضوح: متجاوز روسیه است.» او در مقابل روزنامه بیلد، هنگام بازدید از نیروهای نظامی در لیتوانی، استقرار سربازان آلمانی در اوکراین را رد نکرد. پس از گفتگوی تلفنی بین پوتین و صدراعظم آلمان اولاف شولز (SPD) در روز سه شنبه، ابتدا لحن سخن معتدل بود. روز پنجشنبه رسانه ها همچنین گزارش دادند که گروه موسوم به تماس سه جانبه متشکل از سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE)، روسیه و اوکراین و نمایندگان «جمهوری های مردمی» دونتسک و لوگانسک که در سطح بین المللی به رسمیت شناخته نشده اند، بر سر بازگرداندن آتش بس به شرق اوکراین به توافق رسیده اند. میکو کینونن، میانجی سازمان امنیت و همکاری اروپا، شامگاه چهارشنبه اعلام کرد که همه طرفها «عزم قوی» خود را برای «اجرای کامل اقدامات برای تقویت توافق آتشبس 22 ژوئیه 2020» اعلام کردهاند. با این حال، ناتو نمی خواهد از استقرار خود در برابر روسیه دست بکشد. جهتهای اصلی آن از ورماخت در سال 1941 پیروی میکنند. 80 سال پیش در آن روزها، ارتش سرخ اولین شکست استراتژیک را به اشغالگران فاشیست در مقابل مسکو وارد کرد، اما این هرگز در آلمان فدرال درک نشد. در اول نوامبر سال جاری، روزنامه ولت از کنسرن اسپرینگر این عنوان را منتشر کرد: «78 لشکر ورماخت باید مسکو را میگرفتند. که گِل و لای آمد». آنها هیچ چیز نیآموختند و هیچ چیز را فراموش نکردند.