در واژه نامه ها قهرمان را چنین تعریف می کند : “انسانی که با شجاعت با مشکلات روبرو می شود و برای غلبه بر مشکلات به کاری غیر عادی و خارج از توان انسانی دست میزند” آیا بر طبق این تعریف ارنست تلمن یک قهرمان است ؟
بی شک ارنست تلمن یک قهرمان است، او که ریاست حزب کمونیست آلمان را به عهده داشت و عضو پارلمان آلمان رایشتاگ بود در سوم مارس ۱۹۳۳ توسط فاشیست های هیتلری دستگیر شد. نازی ها پس از دستگیری او برای محاکمه اش یک برنامه ریزی مفصل کرده بودند آنها می خواستند او را در یک محاکمه بزرگ و علنی محکوم کنند .
اما محاکمات ساختگی آنها قبلا در سطح بین المللی به شدت رسوا شده و شکست خورده بود و اعتبار خود را از دست داده بود در نتیجه آنها تصمیم گرفتند از محاکمه علنی و بزرگ و پر سر و صدای ارنست تلمن چشم‌پوشی کنند.
به همین دلیل نازی ها او را تا سال ۱۹۴۴ بدون محاکمه در زندان نگاه داشتند برای رژیم هیتلر هیچ زندانی به اندازه تلمن اهمیت نداشت.
آنها برای تسلیم کردن و شکستن وی از هر امکانی استفاده کردند، از شکنجه های غیرقابل تحمل، آزار روحی، گرسنگی دادن تا رشوه و تشویق اما آنها هرگز نتوانستند قهرمان ضد فاشیست و کمونیست برجسته آلمانی را تسلیم کنند.
سرانجام در تابستان ۱۹۴۴ در حالیکه شیپور شکست آلمان نواخته می‌شد رژیم فاشیستی هیتلر ارنست تلمن را در بوخن والد به گلوله بست.
«به دستور فرماندهی اس اس زندانی در بعد از ظهر هفدهم آگوست ۱۹۴۴ از زندان باوتزن تحویل گرفت.
لیموزین سیاه رنگی حوالی نیمه شب به اردوگاه کار اجباری بوخنوالد رسید.
زندانی را مجبور کردند که از اتومبیل سیاهرنگ پیاده شود.
آخرین راهی که زندانی طی کرد از میان صف جنایتکاران سازمان اس اس می‌گذشت.
صدای سه گروه پشت سر هم شنیده شد.
پس از آنکه پیکر زندانی به زمین افتاد صدای گلوله چهارم نیز شنیده شد.
مردی که چنین ناجوانمردانه از پشت سر به قتل رسید پیکرش همان شب سوزانده شد.
تنها اثری که از وی در میان خاکستر پیکرش باقی ماند ساعت جیبی اش بود.
روی آن نام پر افتخار «ارنست تلمن» حکاکی شده بود.»
در واقع دیگر نیاز بیشتری برای درک اهمیت ارنست تلمن وجود ندارد، اگر کمی در مورد روش های شکنجه و آزار زندانیان در دوران آلمانی نازی بدانیم می توانیم حدس بزنیم که چه بلایی بر سر ارنست تلمن آوردند تا وی را تسلیم کند و نتوانستند، این مقاومت و ایستادگی در برابر شکنجه های فاشیستهای هیتلری به خودی او را به سمبل مقاومت ضد فاشیستی تبدیل کرد.
جمهوری دمکراتیک آلمان که بر اساس سنت کمونیستی ارنست تلمن بنیان نهاده شد، برای بزرگداشت این مبارز ضد فاشیست و کمونیست تلاش بسیاری کرد و در کتب درسی و تاریخی اهمیت این قهرمان آلمانی را یادآوری کرد، مجسمه ها و یادبودهای فراوانی برای هشدار و مبارزه با فراموشی تاریخی و یادآوری جنایات فاشیست ها بر پا شد، یادبود ارنست تلمن در پانکو نیز یکی از این بناها است.
در بخش غربی یعنی جمهوری فدرال آلمان که توسط امپریالیست های غربی و کارگزارانشان که عقبه شان به قیصر و حزب نازی باز میگردد نشانه‌ای از تلمن نبود، نشانه ای از هیچ مبارز ضد فاشیستی دیده نمی شد.
تبلیغات و تهمت به ارنست تلمن اما در همه جا مشاهده می شد، گسترش فرهنگ فراموش کردن و یا کمرنگ کردن نقش کمونیست ها در مبارزه صد فاشیستی علیه رژیم نازی گسترشی سیستماتیک یافت.
با توجه به اینکه تلمن در سال ۱۹۴۴ بدست افسران ارتش اس اس و ورماخت آلمان ناجوانمردانه به قتل رسید، می توان به جرات استدلال کرد تلمن بر خلاف سران احزاب آلمانی از سوسیال دمکرات، سبز، لیبرال تا دموکرات مسیحی هرگز پست و مقام اجرائی را اشغال نکرده و فرمان هیچ جنگ و تجاوزی را صادر نکرده است.
اکنون جنایتکاران سوسیال دمکرات که پس از جنگ دوم جهانی در کنار آمریکا در هر جرم جنایتی دستی داشته اند به بهانه «دمکرات» نبودن تلمن بدنبال خراب کردن سمبل مقاومت ضد فاشیستی در پانکو هستند!
حالا با این مقدمه بازگردیم به اصل مطلب،این طور به نظر می رسد که حزب سوسیال دموکرات آلمان منطقه پانکو در برلین با مجسمه یادبود ارنست تلمن در این منطقه سر ستیز دارد آنها چنین میگویند: «برای بسیاری از ساکنان منطقه پانکو این مجسمه یادبود یک الگوی ضد فاشیستی است برای بخش دیگری از ساکنان این منطقه این یادبود استالینیسم و دشمنی با دمکراسی است بخش دیگری از ساکنان این منطقه اصلاً از او چیزی به گوششان نخورده است».
حزب سوسیال دموکرات آلمان در نظر دارد که با این مباحث، زمینه برچیدن مجسمه یادبود قهرمان ضد فاشیست و کمونیست آلمان را فراهم آورد. حزب سوسیال دموکرات آلمان درکی بسیار سطحی از تاریخ آلمان دارد ولی آیا بهتر نبود حزب سوسیال دموکرات آلمان به این موضوع فکر میکرد که چرا در آلمان غربی هیچ یادبودی از این مبارز ضد فاشیست وجود ندارد؟
سوسیال دموکرات ها نیازی به دانستن ندارند، اما در دهه ۱۹۳۰ تظاهراتی در سراسر جهان برای آزادی تلمن برگزار شد. این خود یکی از دلایلی بود که نازی ها دوست داشتند تلمن را تسلیم کرده و به زانو درآورند. برای همه این افراد که در خارج از آلمان به خیابان‌ها آمدند، او نمادی بود که آلمان دیگری غیر از آلمان هیتلری وجود دارد. ارتباط تلمن با این واقعیت غیر قابل نکار و ناگسستنی است. او نماد مقاومت برای تمام مبارزان کمونیست در آلمان نازی بود. او سمبلی برای مبارزان تیپ های بین المللی در اسپانیا و مقاومت در فرانسه بود.
از سال ۲۰۱۳ حزب سوسیال دموکرات در این منطقه در کنار دیگر احزاب دست راستی تلاش میکند با مباحثاتی مانند این که «این یادبود زیادی بزرگ است و یا ارنست تلمن یک استالینیست است» خاک به چشم مدافعان این یادبود ضد فاشیستی بپاشد.
کارنامه نوادگان برنشتاین و کائوتسکی نیازی به روشنگری ندارد اما وقتی «سورن بن» از حزب «چپ» آلمان آنهم در مقام شهردار منطقه پانکو اعلام میکند که «باید این بنای تاریخی را که مانند هیولائی اینجا قرار دارد از پایه هایش جدا کنیم و در برابر همگان خردش کنیم» به کجا پناه ببریم؟
آیا چپ های آلمان که چنین سخن می‌رانند، اهمیت مقاومت و پایداری ارنست تلمن را برای جهان داشت را فراموش کرده اند و آیا آنها از درک اهمیت ۱۱ سال مقاومت قهرمانانه در جهنم هیتلری بی درک کرده‌اند؟ آیا آنها حافظه تاریخی و وجدانشان را به آبنبات دموکراسی نفروخته‌‌اند؟ آیا آنها که خواستار شکستن و خرد کردن یادبود ارنست تلمن هستند در صف آنهائی که می خواستند تلمن را خرد کنند، یعنی فاشیست ها قرار ندارند؟
با یاری گرفتن از روسیه امروز و نشریه حزب کمونیست آلمان