منتشر شده در شمارۀ سوم مجلۀ دانش و اميد

«در اوضاع و احوال فعلی، پیش بینی های «سوسیالیستهای ناب» بی خاصیت از آب درآمده اند. آنها هیچ توضیحی ندارند که در یک جامعۀ انقلابی، عملکردهای گوناگون چگونه سازمان می یابند؛ چگونه حملات خارجی و خرابکاریهای داخلی خنثی میشوند؛ چگونه باید از بوروکراسی پرهیز کرد؛ منابع کمیاب چگونه تخصیص می یابند؛ اولویت ها چیستند؛ اختلافات سیاسی چگونه حل میشوند؛ و تولید و توزیع چگونه هدایت میشود. در عوض، آنها بیانات مبهمی دارند در بارۀ اینکه چگونه کارگران خودشان مستقیماً ابزار تولید را به تملک درمیآورند و از درون یک مبارزۀ خلاقانه، راه حلهای خود را مییابند. هیچ تعجبی ندارد که سوسیالیستهای ناب، از همۀ انقلاب ها حمایت میکنند، به جز آنها که پیروز شده اند». عبارات بالا را مایکل پرنتی در سال ۱۹۹۷ در کتاب «سرخها و پیراهن سیاه ها» نوشت. او، نیم دهه پس از فروپاشی سوسیالیسم در شوروی و اروپای شرقی، ارتباط ایدئولوژیهای ارتجاعی -بویژه فاشیسم- و سرمایه داری را بررسی کرد. در این مسیر، او به بحث ……