منبع: گرانما

۱۲ اکتبر ۲۰۲۰

 تارنگاشت عدالت

در این روزها به مناسبت یادآوری ۵۳–مین سالگرد قتل چریک قهرمان ارنستو چه‌گوارا در بولیوی، نشانه‌های فراوانی در جهان وجود داشت.

چه، روز به روز بزرگتر شده و مصداق او  برای میلیون‌ها نفر که این شخصیت بزرگ، این انسان مبارز و این فرد انقلابی را ارج می‌نهند، رشد می‌یابد.

حتی کسانی که او را به قتل رساندند و بیشتر آنانی که فرمان دستگیری و قتل او را صادر کرده بودند این را می‌دانند. آنها هنوز از سرمشق بودن او نگرانند و لذا تصمیم گرفتند نام او را لکه‌دار کنند و کوشش می‌کنند با دروغ‌های بدوی و کریه مانع از این شوند که بذر فکری او جوانه زند و کشورها و قاره‌ها را درنوردد.

در بولیوی، جایی که او یک گروه پارتیزانی را سازمان داده بود و رهبری می‌کرد تا نقشی در احراز استقلال  این خلق ایفأ کرده باشد، در مبارزه کشته شد ولی نمونه او و همرزمانش برقرار ماند.

امروز در آن بولیوی دیگر، بولیوی کودتا علیه اوو مورالس، رئیس جمهور بومی کشور که این تواناییی را داشت سرنوشت خلق خود را به شیوه‌ای هدایت کند که در طول ریاست جمهوری‌اش کشور را به سطح کشورهایی ارتقأ دهد که در دهه اخیر بیشترین رشد اقتصادی و اجتماعی را تجربه کرده بود، در بولیوی که خانم رئیس جمهور وقیح، «ژانین آنیِس» که از نظر سیاسی فقط سرهم‌بندی می‌کند  و بیشتر نگران رنگ کفشش است تا  هزاران هزار کسانی که بیمار می‌شوند و یا در اثر کووید ۱۹ جان خود را از دست می‌دهند، جرات کرد و یا شاید از وزارت امور خارجه آمریکا دستور گرفت در  قدردانی از نظامیانی که روز ۹ اکتبر ۱۹۶۷ در «لاهیگوِرا» چه را به قتل رساندند، ضیافتی ترتیب دهد.

او در سخنرانی خود در منطقه سانتاکروز نظامیانی را که در آن زمان  ماشه تفنگ را کشیدند تا چریک مبارز و انقلابی را به قتل رسانند، «قهرمان» نامید.

هنگامی‌که به او دیکته می‌شد که چه بگوید، ظاهراً چیزی فراموش شده بود زیرا او بعداً در توئیت خود ادامه داد: «بهترین احترام و بهترین تقدیری که می‌توان به  آن بخش از مردم بولیوی که برای متوقف ساختن تهاجم کمونیستی و بزهکارانه «چه» جان خود را از دست دادند، ادا کرد این است که اکنون به اتفاق آزادی و دمکراسی را که تمام بولیوی خواستار آن است گسترش بخشیم.»

خانم رئیس جمهور فراموش کرد بگوید، که طی کودتایی که او را بر سریر قدرت نشاند، سرکوب مردم توسط نیروهای نظامی باعث مرگ ۳۲ شهروند، ۷۷۰ مجروح و ۱۳۶۴ زندانی شد، بگذریم از این‌که همزمان با سخنرانی سخیف وی در مورد «چه» تعداد قربانیان همه‌گیری کووید ۱۹ در کشورش، که او نسبت به آن مسئولیت سنگینی به عهده دارد، از مرز ۸۲۶۲ نفر گذشته بود.

نمی‌توان تصور کرد که این همان دمکراسی است که مردم بولیوی خواهان آنند که علاوه برآن شرکت‌ها و منابع طبیعی خصوصی‌سازی می‌شود و استقلالی را که کشور با مساعی دولت مورالس به دست آورده بود قربانی تضییقات دولت ایالات متحده آمریکا و سازمان کشورهای آمریکایی OAS می‌گردد.

(…)

در برزیل «ژائیر بولسونارو» حماقتش را در توئیت خود به نمایش گذارد و نوشت: «۹. اکتبر. جنایت‌کار کمونیست چه‌گوارا که میراثش  اکنون فقط انسان‌های به حاشیه رانده شده، معتادین و  تفاله نیروهای چپ را الهام می‌بخشد، در بولیوی کشته شد. با پایان گرفتن حیات او کمونیسم در آمریکای لاتین قدرت خود را از دست داد ولی می تواند بار دیگر با فوروم سائوپائولو که ما علیه‌اش مبارزه می‌کنیم، بازگردد.»

در هردو مورد به خاطر رفتار شرم‌آور این دو فقط ارزش این را دارد که یاد آور شویم ، نه آندو و نه هیچ فردی دیگری قادر نخواهد بود آمالی را که «چه» نشان داده بود، خدشه‌دار کند و از رشد بذری که او در بین مردم آمریکای لاتین ما کاشت، جلوگیری به عمل آورد.

رئیس جمهور سابق اکوادور، «رافائل کوره‌آ» در شبکه ونزوئلایی vtv نیات واقعی که در پس این اظهارات کثیف و وحشیانه این دو دولت دست راستی نهفته است را محکوم کرد و از جامعه بین‌المللی خواست «بر بی تفاوتی  غلبه کرده  و ببیند که در آمریکای لاتین چه می‌گذرد. ما اکنون با به اصطلاح طرح «کوندور ۲» رو به رو هستیم که در نظر دارد کلیه دولت‌های مترقی  در آمریکای لاتین را نابود کند و خود را جایگزین آن‌ها نماید.»

همان‌طور که «کوره‌آ» اشاره کرد، ایالات متحده آمریکا در این قرن کودتاهایی در برزیل، هندوراس، پاراگوئه، اکوادور و بولیوی  سازماندهی و حمایت کرد. او گفت: «تصادفی نیست که هرجا که بوی پیشرفت و عدالت اجتماعی به مشام می‌رسید، دمکراسی زیر چکمه سربازان لگد می‌شود.»