مبارز ضد فاشیسم، انقلابی کمونیست و آهنگساز برجسته میکیس تئودوراکیس، در بیانیه ای خواستار گشودن باب گفتگو با دولت ترکیه در مورد استفاده عادلانه از منابع دریایی از جمله منابع نفتی و گازی تازه کشف شده در دریای مدیترانه شده است.
میکیس تئودوراکیس با اشاره به یک خاطره خود از «کنستانتینوس کارامانلیس» تاکید کرد که او زمانی از وی شنیده است که گفته، «تصور کن چند تا از این جزایر یونان که در نزدیکی سواحل ترکیه قرار دارند در مالکیت ترکیه بودند ما چه احساسی پیدا می‌کردیم احساس خفگی»، تئودوراکیس با تاکید بر این نکته که ترکیه در شرایط فعلی به دلیل تعداد زیاد و انتشار جزایر کوچک یونانی در منطقه و بویژه در نزدیکی مرزهای آبی‌اش همین احساس را دارد یعنی احساس خفگی می کند و او معتقد است که نباید در تقسیم منابع طبیعی و ثروت‌های تازه کشف شده به ترکیه ظلمی شود، ما می بایست با آنها وارد گفتگو شده و سعی کنیم که این منابع کشف شده را عادلانه ما بین دو کشور تقسیم کنیم و اجازه ندهیم که بخاطر این ثروت‌ها جنگی در منطقه رخ دهد که بازنده واقعی این. مصیبت تنها مردم این کشورها و به ویژه زحمت‌کشان می باشند.
میکیس تئودوراکیس مبارزه ضد فاشیست و از بزرگترین هنرمندان کمونیست جهان در بیانیه‌ای در این مورد منتشر کرده است می نویسد:
«احساس من این است که ترکیه خواستار سهیم بودن در استفاده از منابع طبیعی آبهائی است که محاصره‌اش کرده‌اند. اما انتشار و وسعت جزایر ما این احساس را در در این کشور به وجود آورده است که در حال خفه شدن میباشد. ما باید با ترکیه وارد گفتگو شویم تا به یک توافقی که عادلانه و قابل دسترس است دست یابیم، ترکیه احساس می‌کند که زیر فشار شدید قرار دارد و با آنها ناعادلانه رفتار شده است گفتگوی ما با ترکیه می‌تواند این احساس را در آنها از بین برده و اعتماد سازی کند و به یک توافق واقعی و عادلانه منجر شود»
میکیس تئودوراکیس در ادامه می‌نویسد:
«ثروت‌های تازه کشف شده بهرحال آنقدر وسیع و بزر‌گند که بی تردید ملت‌های دو کشور می‌توانند از مواهب آن بهره‌مند شوند، ما میتوانیم از این فرصت استفاده کنیم و ترکیه را از یک رقیب به یک شریک تبدیل کنیم.
آنچه مربوط به تقسیم منابع و سهم بری دو کشور میشود می‌بایستی بر اساس قوانین بین‌المللی و با نگاهی عاقلانه و مبتنی بر شعور انسانی و بر اساس عدالت مورد بررسی قرار بگیرد»
«ما نباید به فریاد های جنگ طلبانه گوش فرا دهید و تنها به خاطر این که آمریکا و اروپا در حال ساختن یک جبهه مشترک با یونان علیه دولت ترکیه هستند احساس کنیم که وقت آن رسیده است تا از امتیازاتی برخوردار شویم که عادلانه نیستند، فقط تصور این نکته را بکنید که اردوغان و یا یک رئیس جمهوری دیگر ترک تصمیم بگیرد که ترکیه را به وضعیت سابق یعنی به یک پایگاه نظامی کامل آمریکا تبدیل کند، در این زمان است که آمریکا و اروپا از ما رو برمی گرداند و ما را در مقابل ترکیه تنها خواهند گذاشت.»
«من مطمئنم که سود بردن از این ثروت‌ها و منابع طبیعی(نفت و گاز) آخرین فرصتی است که ما به دست آورده ایم تا به مردم زجر کشیده مان این امکان را بدهیم تا با استفاده از ثروت‌های ملی یک تغییر اساسی در زمینه اقتصادی و فرهنگی در زندگی خود بوجود آورده و کشورمان بتواند با استفاده از از این منابع با تکیه بر خود روی پای خود بایستد و استقلال واقعی اش را بدست آورد.»
کشف منابع طبیعی گاز و نفت در سواحل ترکیه و یونان موجب به وجود آمدن تنش‌ها و درگیری‌های نظامی کوچک بین دو کشور گشته و در این میان اروپا و آمریکا مستقیما حمایت خود را از یونان در مقابل ترکیه اعلام کرده‌اند.
میکیس تئودوراکیس آهنگساز توانا،هنرمند، مبارز ضد فاشیست و کمونیست برجسته با این بیانیه آغوش خود را برای دوستی دو ملت گشوده و خواستار پرهیز از هرگونه درگیری نظامی در منطقه میباشد.
تئودوراکیس خواستار استفاده مشترک و عادلانه از منابع طبیعی موجود که به مقدار کافی برای تمامی ملت‌های منطقه موجود است شده است.
موضع فراملی و منصفانۀ تئودوراکیس قابل تقدیر است، اما ایشان دربارۀ رژیم ترکیه به شدت اشتباه می کنند. تئودوراکیس حضور ترکیه در سوریه را چگونه توضیح می دهد؟ آیا در سوریه و عراق هم وجود تعداد زیادی جزایر یونانی (یا شاید هم کُردی) باعث شده ترکیه احساس خفگی کند؟! در مناقشۀ آذربایجان و ارمنستان چطور؟ آیا وجود تعدادی جزیرۀ ارمنی باعث شده ترکیه به فکر ایجاد درگیری در قفقاز بیفتد؟! بهتر نیست به این فکر کنیم که چرا ترکیه همیشه از وجود هویت های دیگر (هر چیزی به جز خودش!) احساس خفگی یم کند؟! آیا این بدین سبب نیست که شونیسم حاکم در این کشور همیشه از وجود «دیگری» احساس خطر و خفگی می کند؟! محاسبۀ رفیق تئودوراکیس البته درست است: ترکیه توانسته به عنوان عضو ناتو هم با آمریکا تعامل داشته باشد، و هم در برابر سیاست های آمریکا (ظاهراً) بایستد و حمایت روسیه را هم جلب کند. اما آیا این امر باد سبب مماشات با این حکومت شونیست زیاده خواه بشود؟ آیا نباید این سوال را کرد که تا کی جهان می خواهد با فاشیسم نژادی-مذهبی ترکیه مماشات کند؟! آیا کار درستی است که به بهانۀ انترناسیونالیسم و دوستی دو ملت، یونان هزینه های جنگ افروزی ترکیه را تأمین کند؟! آیا رفیق تئودوراکیس نمی داند که گاز مدیترانه ماشین جنگی ترکیه را برای حداقل دو دهۀ دیگر روشن نگاه خواهد داشت؟!
لایکلایک