یونگه ولت – ترجمه رضا نافعی
آینده ما
غرب علیه چین خرناسه می کشد اما برایش دُم هم تکان میدهد!
حتی در طی بحران کرونا هم، تناقضاتی که بر روابط میان قدرتهای دیرین ترانس اتلانتیک حاکم بودند تغییر نکرده اند. گرچه این روزها تحریکات علیه چین به اتفاق آرا در بین قدرتهای اصلی سرمایه داری افزایش یابد ، باز هم علایق انها به جمهوری خلق چین چنان متفاوت است که در برخی موارد حتی منجر به درگیری های سخت بین محافل حاکم برکشورهای اروپایی می شود.علاوه بر این ، یک نزاع بی وقفه داخلی بین غربی ها و حتی بین اروپائی ها وجود دارد. اوضاع گیج کننده تر از آن است که در نگاه اول به چشم می خورد.
بحران کرونا هنگامی دامان اروپا و امریکا را گرفته که آنها نه تنها بر قله قدرت جای ندارند بلکه گرفتار نوعی ضعف استراتژیک نیز هستند.از آنجا که برتری اقتصادی و سیاسی امریکا بر چین سالهاست که رو به کاهش مستمراست، امریکا جنگ اقتصادی بی رحمانه ای را علیه جمهوری خلق چین آغاز کرده است، جنگی که البته برای دست یازیدن به آن و تداوم آن باید بر توان و قدرتی ویژه متکی بود.
با تمام این احوال ظاهرا چنین بنظر می رسد آسیبی که کرونا توانسته به چین وارآورد بمراتب کمتر از آسیب وارد آمده به امریکاست، یعنی کاهش برتری امریکا بر چین باز هم بیشتر می شود، این روند سبب می گردد تا پرزیدنت دونالد ترامپ بر فشار خود بر پکن بیافزاید.
اتحادیه اروپا، بدلیل اختلافاتی که کشورهای عضو آن با یکدیگر دارند، بگونه ای فزاینده تضعیف می گردد، در حالی که قدرت های بزرگ اروپائی در حقیقت تلاش می کنند تا از لحاظ قدرت سیاسی با ایالات متحده در یک سطح قرار گیرند. بحران کرونا این روند را تشدید می کند – کافیست بیاد آوریم فقدان حمایت متقابل کشورهای عضو اتحادیه اروپا را و دعوا بر سر اوراق بهادار » یوروبوند» را – در حالی که چند کشور عضو اتحادیه اروپا ، مثلا ایتالیا، به تحکیم مناسبات خود با چین روی می آورند زیرا از آنجا کمک دریافت می کنند. برلین و پاریس که دعوی رهبری اتحادیه اروپا را دارند مشاهده می کنند که موقعیت آنها در برابر سوال قرار گرفته است. بنا بر این آنها هم برفشار خود بر پکن می افزایند.
نتیجه این تحولات در دو سوی اقیانوس اطلس همین کمپین اخیر اروپای کهن علیه چین است که اینک می خواهد گناه گسترش ویروس را به گردن جمهوری خلق چین بیاندازد.
ترامپ در آخرهفته گفت پکن باید به کارشناسان امریکائی امکان دهد که در ووهان در باره منشاء بیماری همه گیر کووید-19 تحقیق کنند.
شایعاتی هدفمند پراکنده می گردد مبنی بر این که گویا ویروس در یک آزمایشگاه چینی تولید شده است. ترامپ تهدید می کند که عواقبی خواهد داشت اگر پکن » آگاهانه مسئول» این بیماری همه گیر باشد.
برلین از دولت چین خواستار » علنیت تمام عیار» است. هایکو ماس وزیر خارجه آلمان خواستار شفافیت بیشتر است. امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه که تعداد قربانین کووید -19درکشورش اکنون به چهاربرابر قربانیان این ویروس در چین رسیده است، گفت کسی که معتقد باشد پکن نسبت به پاریس با موفقیت بیشتری به بیماری پاسخ داده است» ساده لوح» است.
وزیر امور خارجه انگلیس ، دومینیک راب ، سخن از «سؤالات سخت» به میان آورد که چرا پکن نتوانسته است به تنهایی مانع از انتشار ویروس شود.
قدرت های فرا اتلانتیک که به ضعف اقتصادی و سیاسی مبتلاهستند ، در کارزاری نو علیه رقیب چینی خود بیکدیگر پیوسته اند. در حالی که در عرصه اقتصادی علائق این کشورها در برابر جمهوری خلق چین گوناگون، متفاوت و بشدت دور از هم است. با این همه ایالات متحده هنوز هم مهمترین بازار فروش و تا کنون مهمترین محل برای سرمایه گذاری موسسات آلمانی است.
بعنوان مثال، در همین اواخر Telekom T-Mobile USکه شعبه تلکوم آلمان در امریکاست و تقریبا نیمی از کل فروش کنسرن را در دست دارد همجوشی یا فوزیون با رقیب خود Sprint را با موفقیت به انجام رسانید و اینک می خواهد به عالی ترین مرحله دست یابد و دربازار امریکا شماره یک شود. تنها عاملی که هنوز ناروشن است این است که رکود اقتصادی در امریکا تا چه اندازه خشونت آمیز خواهد بود و تا چه میزان بر تجارت شرکت های آلمانی در ایالات متحده تاثیر خواهد داشت. از سوی دیگر چنین به نظر می رسد- حداقل با توجه به وضعیت فعلی – که جمهوری خلق چین به سلامت از این مرحله میگذرد و تجارت با چین خواهد توانست به حل مشکلات شرکت های آلمانی کمک کند. آیا می توان مناسبات سیاسی با چین را بکلی خراب کرد؟ از یاد نباید برد که این کشور تا وقتی که هنوز بحران کرونا پیش نیامده بود بزرگترین شریک بده بستان های بازرگانی و سومین کشور برای سرمایه گذاری های صنایع آلمان بود.
آنچه بر همه این ها افزوده می شود چالش های بزرگ غرب در درون خود است. اختلافات بین اتحادیه اروپا و ایالات متحده در طول بحران نه تنها کاهش نیافته بلکه بیشتر هم شده است.
این واقعیت که دولت آمریکا بدون مشاوره قبلی ، در تاریخ 13 مارس وروداتباع اتحادیه اروپا را به امریکا متوقف کرده است ، در اتحادیه به طور گسترده ای به عنوان یک توهین تلقی می شود..بنا به اظهارات ژان روتنر ، پزشک و سیاستمدار فرانسوی برخورد بی ملاحظه آژانس های امریکائی با متحدین اروپائی ، وخرید تجهیزات محافظتی Covid-19 با شیوه های نامتعارف موجب رنجش کشورهای اتحادیه اروپا شده است. سناتور ، آندریاس گیزل از حزب سوسیال دموکرات آلمان نیز از روش های زننده امریکا علننا و بشدت شکایت کرد.
تلاش واشنگتن برای دستیابی انحصاری به واکسن Covid-19 ساخت شرکت آلمانی Tübingen Curevac نیز موجب خشم چشمگیری شد.
هفته گذشته ، راینهارد پلو مدیرعامل موسسه Infineon ، اظهار داشت كه «اروپا» باید در بحران کرونا مانع از آن گردد که «صنایع مهم خود را از دست بدهد». آن هم نه فقط به سرمایه گزاران بالقوه چینی : تعدادی ازموسسات امریکائی نیز هستند که جیب های شلوارشان ازکثرت پولی نقدی که با خود حمل می کنند متورم شده است»او «تفاوت بزرگی» بین آرزوهای رقبای چینی و کسانی از ایالات متحده نمی بیند.ممکن است تلاش اتحادیه ترانس اتلانتیک برای پس زدن نفوذ چین روی غلتک باشد ولی به هیچ وجه خالی از اختلال نخواهد بود.
