منبع: نیوز کلیک
تارنگاشت عدالت
کرونا و دفاع جنبش‌ها و سازمان‌ها از حق داشتن زندگی شایسته
گسترش سریع همه‌گیری کووید–۱۹ زندگی روزانه مردم را در سراسر جهان واژگون کرده است. میلیاردها نفر در مراحل گوناگون «قرنطینه» قرار دارند و «فاصله اجتماعی» یک اصطلاح جهانی شده است. حماقت و بی‌کفایتی رهبران جهان – از ترامپ و بوریس جانسون تا نارندرا موودی و سیریل رامافوسا و بسیاری دیگر [مانند روحانی] کاملاً برملا شده است. ما آشکارا در میان یک بحران جهانی قرار داریم.
بحران ممکن است بی‌نظیر باشد، اما تازه نیست. فراموش نکنیم که فقط دو ماه پیش، پس از ترور بی‌شرمانه ژنرال ایرانی، قاسم سلیمانی به وسیله ایالات متحده، ما با امکان یک جنگ فاجعه‌بار رو‌به‌رو بودیم. کودتا در بولیوی و تلاش‌های مکرر برای کودتا در ونزوئلا ضربه دیگری بر حاکمیت مردم در آمریکای لاتین بوده است.
در سراسر جهان، میلیون‌ها نفر هم‌چنان از فقر مطلق، بی‌خانمانی و خشونت ساختاری رنج می‌برند. همه این‌ها پیش از بحران، يک زندگی «عادی» محسوب می‌شد.
گسترش همه‌گیری فقط بسیاری از این تضادها را برجسته و آشکار ساخته است. مانند همیشه، آسیب‌پذیرترین‌ها فقرا، مهاجرین، آوارگان و اقلیت‌ها هستند. در عین‌حال، روشن است که در این دوره بحران، کارگران اساسی نه بانکداران و مدیران مالی، بلکه پرستاران، نظافت‌کاران، کارگران فروشگاه‌های خواربار، و کارگران سیستم جمع‌آوری زباله و فاضلاب– یعنی طبقه کارگر– هستند. ما هم‌چنین اولویت‌های رهبران سرمایه‌داری و امپریالیسم را می‌بینیم.
رهبران راست‌گرا مانند دونالد ترامپ و ژائیر بولسونارو آماده اند برای باز نگه داشتن بازارها جان مردم خود را به خطر بیاندازند.
همه‌گیری هم‌چنین خطرات عدم سرمایه‌گذاری لازم در بهداشت همگانی و زیرساخت‌ها را که تحت رژیم اقتصادی نولیبرالی شتاب گرفته و عامل مهمی در رکود اقتصادی است که مدت‌ها پیش از این‌که کووید–۱۹ جهان را فلج کند در جریان بود، برجسته می‌نماید.
این بحران سیستماتیک ژرف‌تر، که چپ‌ها و ترقی‌خواهان طی سال‌ها توجه را به آن جلب کرده اند، یک نتیجه مستقیم نظم جهانی نولیبرالی امپریالیستی است که سود و انباشت بی‌سابقه ثروت را مقدم بر حمایت از مردم و تضمین حقوق اساسی آن‌ها قرار می‌دهد.
در این بستر، نیروهای ترقی‌خواه سراسر جهان مشترکاً در نیمه دوم سال ۲۰۲۰ «هفته بین‌المللی مبارزه ضدامپریالیستی» را برای محکوم نمودن اقدامات امپریالیستی که بر خلق‌های جهان و بر خود سیاره زمین تأثیر می‌گذارد، برگزار خواهند کرد. سازمان‌ها تأکید می‌کنند که «امپریالیسم با سیاست‌های نظامی‌گری مداخله و تجاوز و تخریب فاجعه‌بار محیط زیست، ادامه حیات بر روی زمین را به خطر می‌اندازد.»
کووید–۱۹
در بستر همه‌گیری ویروس کرونا، این سازمان‌ها خواهان مبارزه علیه سعی بخش سرمایه‌دار برای قرار دادن بار هزینه‌های این بحران– همان‌طور که پس از بحران مالی ۲۰۰۸ رخ داد– بر دوش طبقه کارگر و توده‌ها شده اند.
با توجه به این بحران، سازمان‌ها شماری از مطالبات را مطرح نموده اند. این مطالبات شامل به کار گرفتن همه منابع عمومی و خصوصی برای مقابله با این همه‌گیری، و در عین‌حال، توجه به نیازهای اکثریت آسیب‌پذیر می‌شود. آن‌ها هم‌چنین خواهان کاهش فوری در هزینه نظامی و به کار گرفتن منابع حاصل از آن برای «نظام امنیت انسانی جهت سرمایه‌گذاری همه منابع سیاره زمین برای ایجاد زندگی مناسب برای مردم» شده اند.
تقویت نظام‌های تأمین اجتماعی و پایان نهادن بر تحریم‌های یک‌جانبه جنایتکارانه تحمیل شده از سوی ایالات متحده، دیگر مطالبات کلیدی می‌باشند. سازمان‌ها خواهان همبستگی با همه کارگران بهداشتی و میان خلق‌ها به مثابه یک کل در زمان بحران انسانی بین‌المللی شده اند.
مطالبات به ماهیت به هم‌تنیدۀ مبارزات علیه همه‌گیری و علیه امپریالیسم اشاره می‌کنند. تحریم‌های ایالات متحده علیه ۵۰ کشور و نظامی‌گری آن (یعنی ۸۰۰ پایگاه نظامی خارجی) نه تنها سدی در برابر صلح جهانی هستند، بلکه مانع سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های حیاتی می‌شوند که می‌توانند به مقابله با بحران‌هایی مانند همه‌گیری کووید–۱۹ کمک کنند.
کنترل ایالات متحده و اتحادیۀ اروپایی بر اهرم‌های مالی بین‌المللی و حمایت آن‌ها از سیاست‌های ریاضتی سختی که بخش‌های بسیاری از جهان را برای مقابله با چنین بحران‌های کاملاً غیرآماده رها کرده است، بر این می‌افزاید.
ظهور دولت‌های راست افراطی و به قدرت رسیدن آن‌ها در بسیاری از کشورها به انحراف توجه توده‌ها خدمت نموده و خشم و استیصال آن‌ها را از مشکلات ساختاری سرمایه‌داری به سوی محروم‌ترین بخش‌های جمعیت هدایت کرده است. در عین‌حال، این دولت‌ها با دنبال کردن سیاست‌های اقتصادی راست، بینوایی و شرایط پر مخاطره طبقه کارگر و گروه‌های محروم را تشدید می‌کنند.
اتحاد مردم علیه راست
در پاسخ به وخیم‌تر شدن بيش‌تر شرایط برای طبقه کارگر در سراسر جهان است که جنبش‌های مردم، سازمان‌ها، احزاب سیاسی، سندیکاها، جنبش‌های صلح و شبکه‌های روشنفکری فراخوان برگزاری «هفته بین‌المللی مبارزه ضدامپریاليستی» را برای نیمه دوم سال ۲۰۲۰ مطرح نموده اند.
طی هفته، با هدف برحسته نمودن خطرات امپریالیسم برای خلق‌ها، فعالیت‌های فرهنگی، سمینارها، فعالیت‌های آموزش سیاسی، و بسیج‌های توده‌ای برای غالب آمدن بر این لحظه بلاتکليفی و بی‌ثباتی برگزار خواهد شد. بیانیه می‌گوید: «ما می‌دانیم که قدرت ما در بسیح ماست.»
از جمله سازمان‌ها و پلاتفرم‌های شرکت‌کننده در «هفته بین‌المللی مبارزه علیه امپریالیسم»، می‌توان به «در راه دهقانان»، «مارش جهانی زنان»، «جنبش‌های اجتماعی به سوی آلبا»، «مجلس بین‌المللی خلق‌ها»، «جنبش کارگران روستایی بدون زمین برزیل»، «راه دمکراتیک مراکش»، «حزب کمونیست نپال»، «حزب کارگران تونس»، «حزب سوسیالیست زامبیا»، «حزب کمونیست اسپانیا»، «حزب چپ اروپایی»، «حزب کمونیست پرتغال»، «اتحادیه ملی فلزکاران آفریقای جنوبی» و «جبهه بزرگ میهنی آرژانتین» اشاره نمود.
