استعلای اکثریت
نویسنده: مهدی گرایلو
در همه‌جای جهان، بورژوازی یک تزاحُمِ اخلاقی را از طریق قاعده‌ی اَهَمّ و مهم رفع می‌کند که خودش گذشته از آن‌که مورد تأیید عقل ابزاریست، راهکاری اخلاقی یا شاید یک مِتا‍ـ‌اخلاق هم هست؛ در وضعیتِ مشابه، کمونیست‌هایی که با مسائل واقعی و جدی درگیرَند، راه‌حل خیلی‌ساده‌تری را پی می‌گیرند: آنها بی‌سروصدا مشکل را با پرداخت پول حل می‌کنند. مارکس به بشریت آموخت که نبرد طبقاتی مأموریتِ پایان‌ناپذیرِ یک گروه خودخواهِ فوق‌العاده کوچک است، اما به‌سبب شکنندگیِ رویداد کلیت و استعدادِ انحطاط فوریِ آن در یک زمانمندیِ تقویمی، همیشه به‌شکلِ کاذب امرِ اکثریت پدیدار می‌شود. همچنین این نوشته در ادامه‌ی اخلاقمندیِ انحلال صنف است …
