منبع: نویه راینیشه تسایتونگ

تارنگاشت عدالت

سخنرانی فیدل کاسترو  در روز ۱۲ ژوئن ۱۹۹۲ در ریودوژانیرو در کنفرانس سازمان ملل متحد

در مورد محیط‌ زیست و پیشرفت و ترقی

رئیس جمهور محترم برزیل، جناب فرناندو کولور دِ مه‌لو!

دبیرکل محترم سازمان ملل متحد  جناب پطرس غالی!

عالیجنابان!

وجود یک تیره مهم زیست‌شناسی  که انسان نام دارد به دنبال ویران سازی سریع و شتابنده  شرایط طبیعی زندگی ‌اش به خطر افتاده است.

هنگامی این معضل مورد توجه ما قرار می‌گیرد که دیگر ممانعت از آن تقریباً دیر شده است.

باید اشاره کرد که جوامع مصرفی مسبب اصلی نابودی هولناک محیط زیست هستند. این کشورها از بطن متروپول‌های سابق استعماری و به دنبال سیاست‌های امپریالیستی پدید آمدند ، که به نوبه خود عقب‌افتادگی و فقر ایجاد می‌کنند و امروز اکثریت عظیم بشریت را به گروگان گرفته‌اند. آنها دوسوم فلزات و سه‌چهارم انرژی که در جهان تولید می‌شود را مصرف می‌کنند، در حالی‌که تنها ۲۰ درصد جمعیت کره زمین را تشکیل می‌دهند. آنها رودخانه‌ها و دریاها را مسموم ساختند، و هوارا آلوده کردند، قشر اوزون را ضعیف و سوراخ‌هایی در آن به وجود آوردند. آنها اتمسفر را با گازهایی اشباع کردند که شرایط اقلیمی را تغییر داده و پیامدهای فاجعه‌باری به همراه داشته و ما امروز رفته رفته این فاجعه‌ها را احساس می‌کنیم.

جنگل‌ها ناپدید می‌شود، کویرها گسترش می‌یابد. چندین میلیارد تن زمین بارور سالانه به دریاها می‌ریزد. بسیار از تیره‌ها منقرض می‌شوند. فشار ناشی از رشد جمعیت و فقر باعث می‌شود کوشش‌های نومیدانه‌ای به ضرر طبیعت برای ادامه بقأ صورت گیرد. نمی‌توان به این خاطر کشورهای جهان سوم را که دیروز مستعمره بوده و امروز به دلیل نظم ناعادلانه اقتصاد جهانی ملل استثمار زده و تاراج شده هستند، مورد عتاب قرار داد.

راه حل این نیست که راه ترقی و تکامل آنها که بیش از همه به آن نیاز دارند، مسدود گردد. حقیقت این است که هر آن‌چه امروز عقب‌افتادگی و فقر را تقویت می‌کند، عملاً سوءقصدی به اکولوژی و بوم شناسی است. میلیون‌ها مرد و زن و بچه به دنبال آن جان خود را سالانه در جهان سوم از دست می‌دهند، بیشتر از کشته‌‌شدگان جنگ اول و دوم. تبادلا نابرابر، حمایت‌گرایی وبدهی‌های خارجی بوم شناسی را هدف قرار می‌دهند و مروج ویرانی محیط زیست هستند.

اگر بخواهیم بشریت را از این خودکشی نجات دهیم باید ثروت‌ها و فنآوری‌های موجود سیاره ما بهتر تقسیم شود. اجناس لوکسِ کمتر و افراط و تفریط کمتر در برخی از کشورها، کمک خواهد کرد تا از فقر و گرسنگی که در بخش‌های وسیع کره زمین  حاکم است، کاسته شود. باید به انتقال شیوه زندگی ویران کننده محیط زیست و به عادت‌های مصرفی در جهان سوم پایان داد . زندگی بشر باید منطقی‌تر شود. باید یک نظم اقتصادی بین‌المللی عادلانه‌تری برقرار گردد. باید کلیه تحقیقات علمی لازم بدون آلوده‌کردن محیط زیست در خدمت رشد و تکامل پایدار  قرار گیرد. باید بدهی‌های محیط‌زیستی و نه بدهی‌های خارجی بازپرداخت گردد. باید گرسنگی از بین برود و نه انسان.

اکنون که دیگر  تهدید مفروض کمونیسم دیگر وجود ندارد و بهانه‌ای برای جنگ سرد موجود نیست با این‌حال مسابقه تسلیحاتی  و رشد بودجه‌های نظامی کماکان برقرار است. چه چیز مانع از این خواهد بود که این امکانات  فوراً برای رشد و تکامل جهان سوم به کار گرفته شود و خطر ویرانی محیط زیست سیاره به چالش کشیده شود؟

باید به خودپرستی پایان داد. باید به کوشش برای برقراری سلطه پایان بخشید. باید به بی‌احساسی و بی‌مسئولیتی و تقلب و کلاهبرداری پایان داد. فردا برای انجام آن‌چه که ما از مدتها پیش میبایست انجام داده بودیم،  دیر خواهد بود.

متشکرم (کف زدن حضار)