چنین به نظر می‌رسد که پل تیندیتاس با وجود اینکه سه سال پیش تکمیل شد، به علت اختلاف بین کلمبیا و ونزوئلا هرگز باز نشد. و «حصار زنگ‌زده» آشنا در همه این مدت در آنجا بوده است. گفتن اینکه مادورو این هفته پل را «بست»، پل باید «دوباره باز شود»، یا اینکه ونزوئلا «حصار موقت» را این هفته نصب کرد، کاملاً دروغ است. دولت ونزوئلا تحت رهبری نیکولاس مادورو رییس‌جمهور منتخب، نگران است که این پوششی برای ارسال اسلحه به کشور برای به راه انداختن جنگ داخی باشد. با توجه به تاریخ مداخله‌گری ایالات متحده این نگرانی غیرمنطقی نیست.
منبع: رسانه
نویسنده: جاستین اِمری
تارنگاشت عدالت
«بستن» پل تیندیتاس؛
یا چگونه در حمایت از کودتای خود یک پل بازنشده را به یک داستان خبری بین‌المللی مبدل نمایید!
شما طی چند روز گذشته ممکن است تصویری شبیه این را در خبرها دیده باشيد:
این پل بین‌المللی تیندیتاس در مرز ونزوئلا و کلمبیا است. من احساس می‌کنم در روزهای آینده در اخبار در بارۀ این پل بیش‌تر خواهیم دید.
ونزوئلا کشوری است که در بحران، به طور مشخص‌تر در یک بحران ریاست جمهوری قرار دارد. نیکولاس مادورو که از سال ۲۰۱۳ رییس‌جمهور بوده است، در سال ۲۰۱۸ دوباره انتخاب شد، اما اپوزیسیون این را قبول ندارد. در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۹ یک سیاستمدار مخالف به نام خوان گوایدو (با وجود اینکه در انتخابات ۲۰۱۸ نامزد نبود) خود را رییس‌جمهور موقت اعلام کرد. ایالات متحده و متحدین آن (از جمله کشور من، بریتانیا) گودیدو را به عنوان رییس‌جمهور به رسمیت شناختند. دیگر کشورها هم‌چنان مادورو را به عنوان رییس‌جمهور به رسمیت می‌شناسند. به نظر می‌رسد مادورو در داخل کشور قدرت بیش‌تری دارد، به ویژه اینکه نیروهای مسلح هنوز از او حمایت می‌کنند.
بحران ریاست جمهوری یک عارضه از مشکلات اقتصادی و سیاسی جاری در داخل ونزوئلا است. من پیرامون اینکه حق با کدام طرف است یا مقصر وضعیت کیست، اظهارنظر نمی‌کنم، اما می‌دانم که مردم زیادی رنج می‌برند.
آن‌چه که من در اینجا می‌خواهم به آن بپردازم نه وضعیت در خود ونزوئلا، بلکه چندوچون گزارش‌دهی در رسانه‌ها و فقدان هر گونه کنترل بر تبلیغات آمريکايی پیرامون ونزوئلا است.
آن‌چه که من در اینجا می‌خواهم به آن بپردازم نه وضعیت در خود ونزوئلا، بلکه چندوچون گزارش‌دهی در رسانه‌ها و فقدان هر گونه کنترل بر تبلیغات آمريکايی پیرامون ونزوئلا است.
اجازه بدهید به پل تیندیتاس بازگردیم.
در روز چهارشنبه، مایک پومپئو وزیر امور خارجه ایالات متحده در توئیتر نوشت: «مردم ونزوئلا شدیداً به کمک بشردوستانه نیاز دارند. ایالات متحده و دیگر کشورها سعی دارند کمک نمایند، اما ارتش ونزوئلا به فرمان مادورو با کامیون و تانکر حمل ونقل راه کمک را سد کرده است. رژیم مادورو باید بگذارد کمک به مردم گرسنه برسد.»
تصویر پل بین‌المللی تیندیتاس را نشان می‌دهد، که با یک حصار، چند بلوک سیمانی، دو کانتینر و یک تانکر نفت مسدود شده اشت. این تصویر در کنار کلمات پومپئو از مادورو یک دیکتاتور دیوانه را ترسیم می‌کند که به مردم کشور خود اهمیت نمی‌دهد، و آماده است برای گرسنگی دادن به آن‌ها یک بزرگراه شش خط را مسدود ببند.
در روزهای پس از پیام پومپئو، همه خبررسانی‌ها درباره این داستان گزارشاتی مخابره کردند، اما به نظر می‌رسد هیچ‌کدام از آن‌ها به خود زحمت ندادند روایتی را که مایک پومپئو عنوان نمود، زیر سؤال ببرند.
در روزهای پس از پیام پومپئو، همه خبررسانی‌ها درباره این داستان گزارشاتی مخابره کردند، اما به نظر می‌رسد هیچ‌کدام از آن‌ها به خود زحمت ندادند روایتی را که مایک پومپئو عنوان نمود، زیر سؤال ببرند. همان‌طور که نشان خواهم داد، اکثر گزارش‌ها نادرست و عاری از فاکت‌های کلیدی بودند.
در اینجا چند گزارش ذکر می‌شود. من نادرستی‌ها را برجسته کرده ام.
بی. بی. سی گزارش داد:
«مایک پمپئو وزیر امور خارجه ایالات متحده از ونزوئلا خواسته است پل در مرز کلمبیا را برای محموله کمکی که اپوزیسیون سازماندهی نموده، دوباره بازکند.»
ایندیپندنت گزاش داد:
«رژیم نیکولاس مادورو پل بین‌المللی تیندیتاس را با یک تانکر بزرگ نارنجی رنگ، دو کانتینر بزرگ آبی رنگ و حصار موقت، مسدودکرد.»
سی. ان. ان گزارش داد:
«به گفته مقامات کلمبیایی و یک عکاس-گزارشگر سی. ان. ان در صحنه، دولت ونزوئلا، تحت رهبری نیکولاس مادورو رییس‌جمهور زیر فشار، پلی که ونزوئلا را به کلمبیا مرتبط می‌سازد، مسدود نمود.»
اشکال این گزارش‌ها چیست؟ این‌ها چه چیز را از قلم انداخته اند؟
اجازه بدهید با کمی بدبینی دوباره به تصویر نگاه کنیم…
فرض کنیم ونزوئلا در واقع کانتینرها را در آنجا قرار داده است. تصویر از کلمبیا، با نگاه به ونزوئلا گرفته شده است.
در تصویر چیزی هست که با عقل جور درنمی‌آید. به نظر می‌رسد که حصار در برابر کانتینرها را کلمبیا نصب کرده است. ستون‌های نگه دارنده حصار در سمت کلمبیا قرار دارند، و چهار بلوک سیمانی نیز در سمت کلمبیا در جوار حصار واقع شده اند. خوب، پل واقعاً به وسيلۀ ونزوئلا مسدود شده، یا واقعاً کلمبیا آن را بسته است؟
در تصویر چیزی هست که با عقل جور درنمی‌آید. به نظر می‌رسد که حصار در برابر کانتینرها را کلمبیا نصب کرده است. ستون‌های نگه دارنده حصار در سمت کلمبیا قرار دارند، و چهار بلوک سیمانی نیز در سمت کلمبیا در جوار حصار واقع شده اند. خوب، پل واقعاً به وسيلۀ ونزوئلا مسدود شده، یا واقعاً کلمبیا آن را بسته است؟
خوشبختانه، ما می‌توانیم پل تیندیتاس را در «نقشه‌های گوگول» ببینیم:
آیا تصویر آشنا به نظر می‌رسد؟ یک حصار با بلوک‌های سیمانی که پل را بسته اند.
اجازه بدهید از نزدیک به تصویر نگاه کنیم:
عکس در ژوئن ۲۰۱۷ بر روی «نقشه‌های گوگول» قرار گرفته است.
پل تیندیتاس که همه رسانه‌ها گزارش دادند این هفته به وسيلۀ ونزوئلا بسته شد، در واقع طی ۱۸ ماه گذشته بسته بوده است!
پل تیندیتاس که همه رسانه‌ها گزارش دادند این هفته به وسيلۀ ونزوئلا بسته شد، در واقع طی ۱۸ ماه گذشته بسته بوده است!
در «ویکی‌پدیا» نیز مقاله‌ای درباره پل تیندیتاس وجود دارد. آن مقاله می‌گوید: «پل در اوايل سال ۲۰۱۶ ساخته شد، اما به علت بحران سال ۲۰۱۵ بین ونزوئلا و کلمبیا و بسته شدن مرز ونزوئلا، پل رسماً افتتاح نشده است.»
مقاله «ویکی‌پدیا» به مقاله‌ای از «لا اوپینیون» از سایت خبری «کوکوتا» در کلمبیا استناد کرده که می‌گوید: «این کار دو-ملتی، پناه گرفته در پشت یک دروازه و یک حصار زنگ‌زده، به علت وضعیت مرزی، و علی‌رغم اینکه وزارت راه ۱۰۰ درصد راه را تکمیل نموده، هنوز غیرقابل استفاده مانده است.»
پل تیندیتاس با وجود اینکه سه سال پیش تکمیل شد، به علت اختلاف بین کلمبیا و ونزوئلا هرگز باز نشد. و «حصار زنگ‌زده» آشنا در همه این مدت در آنجا بوده است. گفتن اینکه مادورو این هفته پل را «بست»، پل باید «دوباره باز شود»، یا اینکه ونزوئلا «حصار موقت» را این هفته نصب کرد، کاملاً دروغ است.
چنین به نظر می‌رسد که
پل تیندیتاسبا وجود اینکه سه سال پیش تکمیل شد، به علت اختلاف بین کلمبیا و ونزوئلا هرگز باز نشد. و «حصار زنگ‌زده» آشنا در همه این مدت در آنجا بوده است. گفتن اینکه مادورو این هفته پل را «بست»، پل باید «دوباره باز شود»، یا اینکه ونزوئلا «حصار موقت» را این هفته نصب کرد، کاملاً دروغ است.
یعنی رسانه‌ها به ما دروغ می‌گویند؟ یعنی در همه این رسانه‌ها یک روزنامه‌نگار نیست که به خود زحمت بدهد و کمی تحقیق کند؟ من ترکيبی از هر دو امکان را دخیل می‌بینم:
هر خبرگزاری موضع روزنامه‌نگارانه‌ای را اتخاذ می‌کند که به نوعی جانبدارانه است، اما عمدتاً با خط تبلیغاتی دولت ایالات متحده، هماهنگ است.
چرخه ۲۴ ساعته اخبار فرصت کمی برای تحقیق لازم و تأیید فاکت‌هایی که منتشر می‌شوند به روزنامه‌نگاران می‌دهد.
وضعیت رقت‌انگیزی است. من احساس می‌کنم که دیگر نمی‌توانم به آن‌چه که در رسانه‌ها می‌خوانم اعتماد کنم، و خودم باید صحت آن‌ها را تأیید کنم. در این‌مورد برای یافتن اشتباهات و از قلم‌افتادگی‌ها، در اینترنت اطلاعات کافی وجود داشت، اما همیشه چنین نیست. مطمئناً این شیوه‌ای نیست که من بخواهم وقتم را صرف آن کنم. من روزنامه‌نگار نیستم.
روایت بدیل
من می‌خواهم روایت دیگری را در برابر چیزی که مایک پومپئو ارايه و رسانه‌ها تکرار کرده اند، پیشنهاد نمایم، روایتی که از نزدیک با فاکت‌ها هم‌خوانی دارد.
ایالات متحده گفته است که می‌خواهد به درخواست خوان گوایدو، که آن‌ها او را به عنوان رییس‌جمهور به رسمیت می‌شناسند، کمک بشردوستانه به ونزوئلا بفرستد.
دولت ونزوئلا تحت رهبری نیکولاس مادورو رییس‌جمهور منتخب، نگران است که این پوششی برای ارسال اسلحه به کشور برای به راه انداختن جنگ داخی باشد. با توجه به تاریخ مداخله‌گری ایالات متحده این نگرانی غیرمنطقی نیست، و مقامات ونزوئلایی می‌گویند همین هفته یک محموله غیرقانونی تفنگ و مهمات را که از میامی ارسال شده بود، کشف کردند. رویارو با این خطر، کاملاً منطقی به نظر می‌رسد نقاطی که ممکن است از طریق آن‌ها اسلحه وارد کشور شود، کاملاً حراست شوند.
چون پل تیندیتاس هرگز مورد استفاده قرار نگرفته، مستحکم‌تر ساختن موانع موجود بر روی پل (که ممکن است کلمبیا آن‌ها را نصب کرده باشد) منطقی به نظر می‌رسد …
https://medium.com/@justin.emery/the-tienditas-bridge-blockade-f240728fe5f7
