منبع: ضمیمه اتحاد، ویژه صدمین سالگرد قتل روزا لوکزامبورگ
نویسنده: ماریون بائر*
ما کمونیست‌های ایرلندی در این روز با روح صدمین سالگرد قتل ددمنشانه روزا لوکزامبورگ به دست سربازان ویژه آلمان در پانزدهم ژانویه ۱۹۱۹، به خواهران خود درود می‌فرستیم.
عقاب انقلاب، نامی که لنین به او داد، در قلوب و به ویژه در ذهن‌های ما زنده است.
اشخاص بسیاری، همۀ سوسیال دمکرات‌های رنگارنگ در سراسر جهان، کسانی که ریشه خود را در تئوری‌های تروتسکی می‌بینند، حتا لیبرال‌ها، میراث سیاسی عظیم او را «از آن خود» می‌دانند.
آن‌ها به درستی شهامت و مبارزه تزلزل‌ناپذیر او را برای طبقه کارگر می‌ستایند، آن‌ها عاشق «تئوری خودبه‌خودی» او هستند، آن‌ها احترام عمیق او به نظر مخالف را تحسین می‌کنند، آن‌ها بزرگ‌منشی او را که از لابه‌لای نامه‌هایی که از زندان نوشت می‌درخشد ( و جنی به طرز زیبایی آن‌ها را در جزوه خود نقل می‌کند) می‌ستایند.
با اطمینان می‌توانم بگویم که هر سال از گور هیچ انقلابی در اروپا به اندازه گور روزا (و کارل ليب‌کنشت رفیق او در زندگی و مرگ) دیدن نمی‌کنند.
با اطمینان می‌توانم بگویم که هر سال از گور هیچ انقلابی در اروپا به اندازه گور روزا (و کارل ليب‌کنشت رفیق او در زندگی و مرگ) دیدن نمی‌کنند.
این ژانویه بیش از ۱۰۰ هزار مرد و زن با این‌که می‌دانند «گور» فقط یک لوحه است، برای ادای احترام به «گورستان سوسیالیست‌ها» (Friedhof der Sozialisten)خواهند رفت. جسد او هرگز در کانال لندویهر در محله نوی‌کلن برلین یافت نشد. مهم‌ترین جنبه زندگی روزا– را اگر ما نگوییم– به بسیاری از ستایش‌کنندگان او گفته نمی‌شود.
او از نوجوانی علیه نظام سرمایه‌داری شورید. او یک مبارز غیور ضدجنگ بود. او با «مستقل‌ها» در مخالفت سخت علیه حمایت سوسیال دمکرات‌ها از جنگ جهانی امپریالیستی از آن‌ها جدا شد.
او از نوجوانی علیه نظام سرمایه‌داری شورید. او یک مبارز غیور ضدجنگ بود. او با «مستقل‌ها» در مخالفت سخت علیه حمایت سوسیال دمکرات‌ها از جنگ جهانی امپریالیستی از آن‌ها جدا شد.
این شرح حال سیاسی برای او ممنوعیت از حضور در نشست‌های پارلمانی، پرونده‌های قضایی، بازداشت، و زندان به همراه آورد.
اما همه این‌ها در اول ژانویه ۱۹۱۹ ثانوی شد: روزا و کارل در بیرون ساختمان پارلمان حکومت پروس (PreusischerLandtag) ایستادند و اعلام کردند که حزب کمونیست آلمان (KPD) تشکیل شده است. روزا گام انقلابی را توصیف کرد: «ما به مارکس بازگشتیم، به زیر پرچم او بازگشتیم!» این حکم مرگ او و کارل بود!
پانزده روز بعد، هر دو انقلابی کشته شدند، لئو جوگیش (Leo Jogiches)، یک عضو مؤسس دیگر حزب کمونیست آلمان، کمی بعد به قتل رسید.
بسیار دلگرم‌کننده است که این‌همه جوانان طبقه کارگر مجذوب روزا هستند، گرچه گاهی اوقات سوار شدن «پیامبران دروغین» بر آن، کمی آزار دهنده است. اما حقیقت فايق خواهد آمد:
روزا به مثابه «یکی از ما»، یک کمونیست زندگی کرد و مرد، برنامه او در برنامه ما زنده است!
بسیار دلگرم‌کننده است که این‌همه جوانان طبقه کارگر مجذوب روزا هستند، گرچه گاهی اوقات سوار شدن «پیامبران دروغین» بر آن، کمی آزار دهنده است. اما حقیقت فايق خواهد آمد:
روزا به مثابه «یکی از ما»، یک کمونیست زندگی کرد و مرد، برنامه او در برنامه ما زنده است!
«عقاب‌ها ممکن است زمانی پایین‌تر از ماکیان پرواز کنند اما ماکیان هرگز به بلندای عقاب‌ها نمی‌رسند. روزا لوکزامبورگ یک عقاب بود و برای ما یک عقاب می‌ماند. و نه فقط کمونیست‌ها در سراسر جهان یاد او را گرامی خواهند داشت، بلکه شرح حال و کلیات آثار او به مثابه درس‌نامه‌هایی برای تربیت نسل‌های بسیاری از کمونبست‌های سراسر جهان به کار گرفته خواهد شد.» (لنین)
* ماریون بائر در ویلهمزهافن/آلمان به دنیا آمد، مادر او یک دوزنده بود. او پس از ترک مدرسه یک کارگر نساجی بوده است. او اکنون مسؤول کارخانه ریسندگی در بخش دِری است. او یک عضو فعال حزب کمونیست بوده است–ابتدا در حزب کمونیست آلمان و از ۱۹۸۲ تاکنون در حزب کمونیست ایرلند، و در کمیته منطقه شمالی حزب کمونیست ایرلند خدمت می‌کند.
https://21centurymanifesto.files.wordpress.com/2019/01/luxemburg.pdf
