منبع:دنیای جوان

تارنگاشت عدالت

مراسم تحلیف رئیس جمهور مکزیک » آندرس مانوئل لوپس اوبرادور» (آملو) روز شنبه در سایه بزرگترین بحران مهاجرت در آمریکای لاتین در دهه‌های اخیر قرار گرفت.  تصاویر زنان و کودکان وحشتزده که تقریباً ۳۰۰۰ کیلومتر دورتر در شهر مرزی تیخوانا از حمله پلیس مرزی ایالات متحده آمریکا با گاز اشک‌آور فرار می‌کنند تا خود را نجات دهند می‌تواند گزارشات در مورد مراسم سوگند رئیس جمهور در شهر مکزیکو را تکمیل کند. ولی باوجود چنین صحنه‌هایی که روز یک‌شنبه هفته گذشته رخ داد به دست‌گرفتن قدرت دولتی توسط رئیس جمهور جدید که به  حزب چپ‌ ـ مرکز «جنبش احیای ملی» (موره‌نا) تعلق دارد بسیاری از مردم آمریکای لاتین و از جمله مهاجرین را امیدوار کرده است.

برخورد با مردمانی که زیر فشار فقر و گرسنگی و خشونت عمدتاً از کشورهای هندوراس  و گواتمالا و السالوادور دست به مهاجرت زده‌اند برای «آملو» رئیس جمهور جدید مکزیک چالش بزرگی است که باید پذیرا شود. سیاست انقباضی ایالات متحده آمریکا در مورد مهاجرت و تاسیسات و محدودیت‌های مرزی (ساختن دیوار، نصب سیم خاردار و گشودن آتش از طرف مرزبانان) که به دستور ترامپ برقرار گردیده است، نیاز و مسکنت خانواده‌های مکزیکی را که تاکنون مورد حمایت مالی بستگان مهاجر خود در ایالات متحده قرار داشتند به همین صورت تشدید می‌کند. برای بسیاری از آنان پولی که از طرف بستگانشان به حساب آنها واریز می‌شد، تنها ممر درآمد و تامین کننده بقأ آنان بود که به دنبال سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی نئولیبرالی به طور سیستماتیک به خظر افتاده است. بنابر تحقیقات «شورای ملی برای تعیین سیاست رشد و توسعه اجتماعی» در سال ۲۰۱۶ تقریباً ۵۴ میلیون از ۱۲۵ میلیون شهروند مکزیکی فقیر و ۹،۴ میلیون آنان زیرخط فقر زندگی می‌کنند.  درآمد تقریباً ۴۰ درصد  جمعیت  آنقدر نیست که بتواند به اندازه کافی مواد غذائی تهیه کند. رئیس جمهور کوبا  «میگل دیاس کانل»  در مصاحبه‌ای با فرستنده تلویزیونی تله‌سور با خوش‌بینی گفت: «پیروزی  آندرس مانوئل لوپس اوبرادور روزنه امیدیست برای مکزیک، آمریکای لاتین و کشورهای کارائیب.» نیروهای چپ در مکزیک امیدوارند که سیاست‌های سیاسی اجتماعی کشور تغییر یافته و دستورکار نئولیبرالی به کنار گذاشته شود.

هم‌اکنون ما شاهد تحولی در سیاست خارجی این کشور هستیم. در حالی که مکزیک در ماه مه سال جاری تحت رئیس جمهور وقت «انریکه پنیا نیه‌تو»،  انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا را «غیرقانونی» اعلام کرده بود، آندرس مانوئل لوپس اوبرادور نیکولاس مادورو را که در آن انتخابات پیروز شده بود برای شرکت در مراسم تحلیف خود به مکزیک دعوت کرد. آندرس مانوئل لوپس اوبرادور با قاطعیت  خطاب به راست‌‌های افراطی که از میامی تا بوئنوس آیرس همان‌طور که انتظار می‌رفت دست به تظاهرات زدند گفت او هیچ رئیس جمهوری خارجی را محروم نخواهد کرد. او در مصاحبه تلویزیونی گفت:« قدم نیکولاس مادورو به مکزیک مبارک است.» او در پاسخ به ادعای یک سئوال کننده در روزنامه کلمبیائی «ال اسپکتادور» که مادورو یک دیکتاتور است  گفت ممکن است که برخی چنین عقیده‌ای داشته باشند ولی این عقیده او نیست.

روزنامه «لاجورنادا» چهارشنبه هفته گذشته گزارش کرد که در کنار مادورو، ۱۵ رئیس جمهور و رئیس دولت دیگر نیز برای شرکت در مراسم تحلیف به مکزیک دعوت شده بودند. در بین شرکت کنندگان همین‌طور تعداد زیادی از روشنفکران و هنرمندان  از جمله ترانه‌سرای کوبائی «سیلویو رودریگس» نیز شرکت داشتند. رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا دونالد ترامپ در این مراسم شرکت نکرد و معاون خود «مایکل پنس» را به مکزیک فرستاد.  مطمئناً این رویکرد ربطی به همایش G-20  که به طور همزمان در بوئنوس آیرس تشکیل شد نداشت. رئیس جمهور آمریکا که در مبارزات انتخاباتی خود در سال ۲۰۱۶ مهاجرین مکزیکی را «جانی و متجاوز به عنف» نامیده بود، بیش از پیش در مکزیک منفور است. این نفرت به ویژه با تصمیمی که رئیس جمهور فعلی «پنیا نیه‌تو» که چند روز بیشتر به پایان دوره ریاست جمهوری او نمانده روز سه‌شنبه هفته گذشته اعلام کرد تشدید شد. بنا بر این تصمیم «نشان عقاب آزتک»   بزرگترین مدال مکزیک که می‌تواند به یک فرد خارجی اهدآ ‌شود، به داماد ترامپ، «جارد کوشنر» اهدأ شد. در توجیه این تصمیم گفته شد که کوشنر «سهم مهمی» در امضای قرارداد تجاری نوین بین کانادا و مکزیک و ایالات متحده آمریکا داشته است. تاریخ‌شناس مکزیکی «انریکه کرائوزه» این گام را «نشانه تحقیر و ذلت» مکزیک اعلام کرد و روزنامه‌نگار مکزیکی «کارلوس براوو رگیدور» آن را «لگد به بیضه مردم مکزیک» نامید.