خلاء اصلی در جنبشهای اعتراضی – شباهنگ راد
خلاء اصلی در جنبشهای اعتراضی شباهنگ راد زندهگی روزانۀ مردم ایران در این چندین دهه، با تظاهرات و مجادلۀ سیاسی – اقتصادی، با منادیان سرمایه و ارگانهای سرکوبگرش تنیده شده است. کنشها و خیزشها ناایستاست و دائماً، میادین تولیدی و آموزشی و همچنین خیابانهای ایران، شاهدِ رودروئی دو نیرو، دو منش، دو قشر و دو طبقۀ متخاصم با هم است. مردم همواره بهدلیل اوضاع دستساز حاکمان در گسترۀ طبقاتی حضور دارندُ، به یقین میتوان گفت، که تداوم بیوقفۀ اعتراضی، دمار از روزگارِ سردمداران رژیم در آورده است، تا جائیکه «عبدالرضا رحمانی» وزیر کشور، مجبور به اعلان تظاهرات تجمعی قربانیان نظام امپریالیستی، در بیستوهفت شهر و آنهم در ماه گذشته شده است؛ وزیری که معترف است، «یک جرقه کافی است تا شعلهور شود». باری آگاهاند، که دلیل آن، به اوضاعِ بد معیشتی مردم، و به سیاستهای چپاول و سرکوبگرانۀ سردمداران رژیم جمهوری اسلامی برمیگردد؛ آگاهاند که مردم، از وضعیت کنونی بیزارند و بهدنبال زندهگی در خور انسانی، بیدغدغه و آرامشاند؛ آگاهاند که همۀ میادینِ طبقاتی و خیابانها، حکایت از چنین خواست و نظری دارد. دهههاست که …
