دنیای جوان
تارنگاشت عدالت
ماکرون اتحاد سیاستمداران لیبیايی را صحنه‌سازی میکند، ولی هیچ‌کس اعتمادی به نتایج این صحنه‌سازی ندارد
روز ۱۰ دسامبر قرار است در لیبی انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی انجام گیرد. این تصمیم روز سه‌شنبه (۲۹ مه ۲۰۱۸) در چارچوب همایشی که به دعوت ريیس‌جمهور فرانسه «امانوئل ماکرون» ترتیب داده شده بود، بین ۴ سیاستمدار این کشور گرفته شد. در این جلسه دیپلماتهای کشورهای متعددی از جمله نمایندگان ۵ کشور عضو دايمی شورای امنیت سازمان ملل نیز شرکت داشتند. چندین کشور که به احزاب درگیر در مناقشات لیبی از نظر مالی و نظامی کمک میکنند از جمله مصر، امارات متحده عربی، قطر و ترکیه و هم‌چنین نمایندگان لیگ عرب و اتحادیه آفریقا نیز در این جلسه حضور داشتند.
از این‌رو باید در اصل از یک واقعه بزرگ سخن گفت که [در آن] بار دیگر ماکرون خود را به عنوان میانجی‌گری با اعتبار جهانی معرفی نمود. ولی تقریباً غیرممکن است بتوان تحلیل‌گری را یافت که از نظر سیاست واقعی اهمیتی برای این اجلاس قايل گردد، زیرا بیانیه مشترکی که علاوه بر وعدههای انتخاباتی اعلام می‌کرد کلیه پیش‌شرط‌های قانونی و تکنیکی برای این انتخابات تا ۱۶ سپتامبر سال جاری فراهم خواهد شد از طرف هیچ‌یک از چهار سیاستمدار لیبایی امضا نشد. ولی گویا هر چهار نفر آن را مورد تأيید قرار داده بودند. البته این روند عجیب و غریب را میتوان به این شکل توجیه کرد، زیرا برخی از آن‌ها نه تنها یکدیگر را به رسمیت نمیشناسند، بلکه حتا دیگری را جنایتکار می‌دانند.
این چهار بازیگر لیبايی چه کسانی بودند؟
اول: «فایز مصطفی السراج»
او ريیس‌جمهور نوعی دولت در پایتخت تاریخی طرابلس است که بدون هیچ ذرهای از مشروعیت دمکراتیک از طرف «جامعه بین‌المللی» به کار گماشته شده و بخش بسیار کوچکی از کشور را زیر کنترل خود دارد.
دوم: «خلیفه حفتر»
او یک جنگسالار است که در بخش شرقی لیبی حکومت میکند. او فرمانده یک میلیشیای خصوصی است که عمدتاً از طرف کشور همسایه مصر و همین‌طور امارات متحده عربی حمایت میشود. ماکرون یک بار در سال ۲۰۱۷ توانسته بود سراج و حفتر را به هم نزدیک کند که به نظرش نتایج مثبتی داشت ولی به طور مشخص آن ملاقات مثمر ثمری نشد.
سوم: «عقیله صالح»
او سخنگوی مجلسی است که در شهر شرقی «طبرق» مشروط بر این که شرایط اجازه دهد، تشکیل میشود. صالح خود شکوه میکند که بسیاری از نمایندگان فقط حقوق دریافت میکنند. این مجلس نمایندگان که در رسانههای انگلیسی زبان با مخفف HOR شهرت دارد روز ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۴ با شرکت «نجومی» ۱۸٪ از جمع واجدین شرایط انتخاب شد. دیوان عالی کشور لیبی در نوامبر ۲۰۱۴ اعلام کرد که این انتخابات مطابق با قانون اساسی کشور صورت نگرفته است. البته این امر برای «جامعه بین‌المللی» بی‌ارزش است و علاوه برآن HOR مورد حمایت «حفتر» قرار دارد و به طور مطلق وابسته به نظر اوست.
چهارم: «خالد المشری»
او معرف مجمع موهوم و غیرواقعی به نام شورای عالی دولت است که مقرش را در طرابلس اعلام کرده اند. بنابر طرح‌ها و یا فانتازی‌های «جامعه بین‌المللی» قرار است این مجمع روزی به نوعی مجلس اعیان در کنار مجلس نمایندگان که در طبرق تشکیل میشود، تبدیل گردد. المشری پس از این ملاقات در پاریس در مقابل رسانه‌ها اعلام کرد که حتا حاضر نیست با «حفتر» دست بدهد چه رسد به این‌که با او بیانیه مشترک امضا کند.
چندین گروه میلیشیايی از جمله گروه پرنفوذی در مصراته در غرب لیبی اعلام کردند که ملاقات این چهار نفر در پاریس را مردود می‌شمارند و برای این کار دلایل زیادی وجود دارد، از جمله این که ماکرون آنان را تنها به عنوان عضو ناظر این کنفرانس به پایتخت فرانسه دعوت کرده است. و مهم‌تر از همه این‌که به نظر این گروه‌ها «حفتر» یک جنایتکار جنگی است و میلیشیای مسلح خصوصی وی شرق لیبی را با زندان، شکنجه، اعدام زندانیان، قتل‌های هدفمند و حمله به شهروندان غیرنظامی مرعوب خود ساخته است.
