امروزسرزمین فلسطین ازسه بخش مجزا – رژیم اشغالگراسرائیل بامساحت ۲۰۷۷۰ کیلومترمربع، کرانه باختری رود اردن با۵۶۵۰ کیلومتر مربع  و نوارغزه با۴۷۰ کیلومترمربع- تشکیل شده كه ازغرب به دریای مدیترانه ، ازشمال به لبنان، از شرق به سوریه  و رود اردن از جنوب و جنوب غربی به دریای سرخ و شبه جزیره سینا متصل است. فلسطین از نظر موقعیت سوق الجیشی منطقه ائی مهم  و حساس وسرزمینی حاصلخیز و دارای آب و هوای معتدل می باشد.

نخستین یورش به منطقه از سال ۱۰۹۵ شروع شد كه حدود دو قرن ادامه یافت. اروپائیان به علل مختلف  در آن زمان تحت پوشش مذهبی سیاستهای استعماری خود را بنام جنگهای صلیبی پیش می بردند، و یكی از انگیزه های ظاهری آنان به دست آوردن شهر بیت المقدس بمثابه  زیارتگاه مسیحیان ولی در حقیقت دلیل اصلی آنان اشغال فلسطین و آماده کردن شرایط  برای تصرف و تسلط  بر افریقا بود.

در پروسه جنگ جهانی اول صهیونیست ها از کشورهای امپریالیستی انگلیس و امریكا خواستند پس از شكست عثمانی و خاتمه جنگ، سرزمین فلسطین به صهیونیست ها  واگذار شود تا آنها بتوانند دولت یهود را در آن جا بر پا کنند. امپریالیسم انگلیس که برای حفظ  مستعمرات خود در منطقه احتیاج به ایجاد پایگاهی مطمئن داشت با خواست صهیونیست ها موافقت کرد و » لرد بالفور» وزیر خارجه انگلیس سرانجام موفق شد در آوریل ۱۹۲۰ متفقین و جامعه ملل را وادارکند که  قیمومیت  فلسطین را رسماً  به  دولت انگلستان واگذار کنند و انگلستان موظف شد براساس اعلامیه بالفورکمک به تاسیس كانون ملی یهود نماید. برپایه ی این توافقات انگلستان یکی از اعضای تشکل صهیونیستی را به حکومت فلسطین برگزید و بدین ترتیب مهاجرت یهودیان با پوشش قانونی به فلسطین آغازشد. انتقال حکومت به یک یهودی با مخالفت شدید ساکنان فلسطین اعم از مسلمان و مسیحی مواجه شد و باعث بروز شورشهائی گردید.

اولین کشتار در فلسطین

بدنبال اعتراضات وسیع ساکنان فلسطینی علیه سیاستهای انگلستان در تابستان ۱۹۲۹ اولین برخورد خونین میان فلسطینی ها و صهیونیست ها درگرفت. صهیونیست ها و سربازان انگلیسی به فلسطینی ها ئی که بصورت مسالمت آمیز دست به اعتراض زده بودند، با گلوله جنگی تیراندازی کردند. بیش از۳۵۰ فلسطینی را کشتند و صدها نفر زخمی و تعداد بیشماری را دستگیر و روانه زندانهای قرون وسطی خود کردند. کشتار مردم فلسطین دراعتراضات مسالمت آمیز تابستان ۱۹۲۹ که در سکوت مجامع جهانی  و بی عملی کشورهای عربی صورت گرفته بود، زمینه ساز شکل گیری مبارزات قهر آمیزمردم فلسطین شد. از اواخر دهه ۲۰ تا اواخر دهه ۳۰ قرن بیستم  تحت رهبری شیخ عزالدین قسام دست به قیام مسلحانه زدند این قیام نیز با بربریت تمام توسط صهیونیستها با کمک همه جانبه امپریالیسم انگلیس سرکوب و رهبران آن کشته شدند. کشتار بیش از یک دهه خلق فلسطین توسط صهیونیستها وحامیان امپریالیست آنان دربهت وحیرت و بی عملی جهان عرب و سکومت مطلق جوامع بین المللی سپری شد تا اینکه بار دیگر تحت رهبری عبدالقادر حسینی و حسن سلامه مبارزات مسلحانه ای صورت گرفت که توسط نیروهای مشترک صهیونیستی  و انگلیسی به خاک وخون کشیده شد.

بعد از جنگ دوم جهانی مهاجرت یهودیان به فلسطین شتاب بیشتری به خود گرفت. و متعاقب آن سازمان های تروریستی صهیونیست ها نیز در فلسطین به طورچشمگیری فعال شدند. آنها با انجام ترورهای برنامه ریزی شده به ایجاد رعب و وحشت درمیان ساکنان فلسطین اعم از عرب، مسیحی و…دست زدند.

قتل عام در دیریاسین

در۹ اپریل ۱۹۴۸ سازمان تروریستی و نژادپرست » ایرگون»  تحت رهبری مناخیم بگین به روستای دیریاسین در پنج  و نیم کیلومتری بیت المقدس حمله کرد. در۱۰ اپریل ساکنان آن قتل وعام شدند. نیمی از این جانباختگان این جنایت فجیع زن و بچه بودند. در قتل عام دیریاسین صهیونیستها عمدأ به چند نفر از ساکنان دهکده پس از وارد آوردن جراحات وحشتناک امکان فرار دادند تا فراریان وحشت زده با بازگو کردن جنایات صهیونیست ها باعث وحشت اهالی اطراف شوند، بطوریکه از۹ اپریل تا روز اعلام موجودیت رژیم اشغالگر(۱۴ مه ۱۹۴۸) بیش از ۳۰۰۰۰۰(سیصدهزار)  نفر از ساکنان سراسر فلسطین به کشورهای عربی فرار کردند.

آواره کردن یک میلیون فلسطینی در جنگ ۱۹۴۸

پس از اعلام موجودیت رژیم اشغالگر توسط  بن گوریون، اولین جنگی كه این رژیم علیه فلسطین و كشورهای عربی منطقه به راه انداخت به جنگ ۱۹۴۸ معروف شد. در پروسه این جنگ صهیونیستها با پشتیبانی امپریالیست ها درحالی که اعراب به علل مختلف در پراکنده گی، ناتوانی و سرسپردگی به سرمی بردند، توانستند ۷۸ درصد كل خاك  فلسطین را به اشغال خود در آوردند. در این جنگ، حدود یك میلیون فلسطینی از مجموع یك میلیون و نهصد هزار فلسطینی ساکن در مناطق اشغالی آواره شدند. آواره گان در نوار غزه، اردن، لبنان ، سوریه ، مصرو عراق درکمپ های پناهنده گی اسکان داده شدند.

قتل عام کفرقاسم

درسال۱۹۵۶ صهیونیست ها به دهکده کفرقاسم در نزدیکی خط  آتش بس  بین  رژیم اشغالگر و اردن  حمله کردند. قبل از حمله در اطراف کفر قاسم نظامیان صهیونیستی از مردم سئوال می کردند اهل کجا هستید  وقتی مردم بی خبرازجنایتی که در شرف تکوین بود جواب می دادند اهل کفرقاسم هستند ، فرمانده به افرادش می گفت کلکشان رابکنید- سرگرد شموئل مالینکی فرمانده پلیس مرزی منطقه  در یک جلسه کوتاه به افراد خود دستور داد «هرغیر نظامی فلسطینی را که بعداز ساعت ۱۷ دیدید با تیر بزنید.» وقتی درباره زنان و کودکان از او سئوال شد وی پاسخ  داد » مقرارت …..بدون دلسوزی درمورد همه صدق می کند»  براساس گزارش ها روزنامه » الخلیج » کشتار «کفر قاسم » بااسم رمز عملیات جاودان ساعاتی قبل از حمله اسرائیل به مصر در همراهی  با انگلیس  و فرانسه  در سال ۱۹۵۶ صورت گرفت که به جنگ کانال سوئز معروف است. رژیم اشغالگر با هدف کشتن کورکورانه فلسطین‌ها و ایجاد وحشت با هدف کوچ دادن اجباری مردم به ارتش دستور داد زمان حکومت نظامی  را از ساعت ۹ شب به ۵ بعد از ظهر کاهش دهد.

بعد ازسکوت مرگبار مراجع بین المللی و جهان عرب در مقابله با جنایات ضد بشری گردانده گان رژیم اشغالگر صهیونیستی  در قتل عام « دیریاسین»، « جنگ ۱۹۴۸»  و قتل عام« کفرقاسم » مردم فلسطین برآن شدند که با تکیه به نیروی خود به مقابله با اشغالگران برخیزد. می توان گفت قتل عام « کفرقاسم » نقطه پایانی ، بر توهمات  فلسطینی ها در رابطه با برخورد شورای امنیت سازمان ملل  و دولتهای عرب نسبت به رویدادهای فلسطین بود. از این تاریخ به تدریج گروه ها  و سازمان های مبارز فلسطینی بوجود آمدند و مبارزات خلق فلسطین برعلیه اشغالگران وارد مرحله نوینی شد.

پیروزی سازمان های فلسطینی در نبرد الکرامه پس از شکست  اعراب در جنگ ۶ روزه در سال ۱۹۶۸ باعث حمایت گسترده مردم در کشورهای عربی از جنبش فلسطین شد. ایجاد « سازمان آزادیبخش فلسطین » و « جبهه خلق برای آزادی فلسطین » و پیوستن هزاران جوان عرب به این سازمان ها، از سال۱۹۶۹ عملیات پارتیزانی سازمان های فلسطینی علیه رژیم اشغالگر صهیونیستی شدت گرفت. ناتوانی ارتش صهیونیستی  درسرکوب و نابودی جنبش فلسطین، امپریالیسم امریکا وصهیونیستها را واداشت با به کارگیری به اصطلاح » دکترین نیکسون » عربها را به جنگ عربها وادارند وبرای به زانو در آوردن و یا تسلیم جنبش فلسطین از مرتجعین عرب استفاده کنند. مناسب ترین مهره برای پیشبرد اهداف آنان ملک حسین پادشاه سابق اردن بود. رژیم دست نشانده اردن تحت فشار امپریالیسم  امریکا در دهم آپریل ۱۹۶۹ با پذیرش « قطعنامه ۲۴۲ » و شناسائی کشور اسرائیل خشم جهان عرب و مردم فلسطین را برانگیخت.  با مخالفت  شدید نیروهای مقاومت  فلسطینی در اردوگاه ها با عملکرد دولت اردن، اختلاف بین نیروهای فلسطینی و پادشاهی اردن به اوج خود رسید. ملک حسین با اشاره امپریالیست ها در۴ سپتامبر به مقر رهبری سازمان ازادیبخش حمله کرد. در ۱۶ سپتامبر با فرمان ملک حسین یک کابینه  نظامی در اردن برسر کار آمد. بلافاصله بعداز تشکیل دولت نظامی، ارتش اردن با کمک  مستشاران امریکائی  با محاصره اردوگاه های فلسطینیان دست به حمله زد، طی دو روز کشتار توسط  ارتش اردن از نیروهای رزمنده و آواره گان فلسطینی بیش از پنج هزار نفرجان باختند و یازده هزار نفر دیگرمجروح شدند. یاسرعرفات کشتار ارتش  اردن را نسل کشی نامید و از جهان عرب برای توقف این کشتار جنایتکارانه کمک طلبید. سرانجام با دخالت جمال عبدالناصر فقید در ۲۶ سپتامبر این  کشتار خاتمه یافت. مردم فلسطین سپتامبرآن سال را » سپتامبر سیاه » نامیدند. و در اردوگاه ها ی كشورهای عربی پرچم سیاه افراشتند.
در ادامه طرح امپریالیست ها حل مسئله فلسطین  وخاتمه دادن به بحران موجودبین اعراب واسرائیل دراولویت برنامه ی امپریالیسم امریکا قرار گرفت. تحت فشار امریکا کنفرانس سران عرب در اپریل ۱۹۸۷ در عمان برگزار شد و بدون حتی حمایت ضمنی از جنبش فلسطین  بکار خود خاتمه داد. دراین چنین شرایطی بود که  فلسطینی‌های ساکن سرزمین‌های اشغالی باقطع امید از آنان دست به قیامی زدند که به « انتفاضه » معرف شد. انتفاضه قیامی مردمی بود که جان برکف تصمیم به دفاع ازموجودیت خود گرفته بود. ادامه و رشد این مبارزه بار دیگر مسئله فلسطین را درسطح جهانی مطرح کرد. و رژیم اشغالگر از درون برای اولین بار در تاریخ نکبت بار موجودیت خود با احساس خطر از هم پاشیدگی روبرو شد. برخی از سران دولت فاشیستی اسرائیل و جهان امپریالیستی  درعمل براین امر واقف شدند که خلق فلسطین تسلیم ناپذیراست  و چاره ائی جزء قبول به رسمیت شناختن حق موجودیت و تشکیل  دولت مستقل این خلق را ندارند.

درچنین شرایطی بودکه جناح سازشکارساف تحت فشار همه جانبه ی امپریالیست ها باوجه المعامله قراردادن قیام خلق فلسطین (انتفاضه)  باشناسائی اسرائیل و قبول قطعنامه های۲۴۲ و۳۳۸ خواهان بازگشت رژیم اشغالگر به مرزهای ۱۹۶۷ شد. در مقابل صهیونیست ها نیزP.L.O را به رسمیت شناختند  و طی مذکرات صلح بین  یاسرعرفات و اسحاق رابین براساس یک معاهده 17ماده ائی منطقه خود گردان فلسطینی در کرانه  باختری  و نوارغزه به وجود آمد.

بدنبال درگذشت یاسرعرفات که طبق برنامه ی سردمداران رژیم اشغالگرمسموم شده بود محمود عباس به جانشینی او با نظر موافق دارودسته بوش و بلر انتخاب  شد. و متعاقب آن تحت فشار امپریالیستها روند سازش شتاب بیشتری به خود گرفت. صهیونیست ها و دارودسته نئوکان ها به منظوربیرون راندن عناصر انقلابی ازدستگاه حکومتی منطقه خودگردان فلسطینی با امید پیروزی جناح سازشکار محمودعباس (ابومازن) انتخابات عمومی مجلس فلسطین را زیر نظرناظران بین المللی درکرانه باختری و نوارغزه سازمان دادند. دراین انتخابات برخلاف خواست دارودسته بوش و بلر و صهیونست ها « حماس » در نوار غزه  پیروز شد. دولتی که حماس بعد از انتخابات سال ۲۰۰۶ تشکیل  داد. دولت حماس به هیچوجه مورد قبول اتحادیه اروپا و امریکا نبود. دولت حماس بلافاصله باعکس العمل فوری و طرح های توطئه گرانه  درسطح منطقه  و جهان مواجه شد که نتیجه آن به صلابه کشیدن مردم فلسطین و صدور حکم مرگ تدریجی هزاران کودک بی گناه به جرم رای دادن والدین آنها به حماس بود. دولت فلسطین مورد تحریم قرارگرفت کمک های اتحادیه اروپا قطع  شد. رژیم صهیونیستی مالیات هایی را که هر ماه در اختیار دولت خودگردان فلسطین قرار می داد  قطع کرد. بدین ترتیب دولت منتخب حماس به شدت در محاصره اقتصادی و فشارهای سیاسی قرارگرفت. مثلث امپریالیسم امریکا، اشغالگران اسرائیلی و ابومازن (محمودعباس) تصمیم گرفتند  حماس را از صحنه حذف کنند. دولت آمریکا ژنرال  دایتون را با یک میلیارد دلار به اسرائیل فرستاد تا ترتیب کار را بدهد. وی با کمک « محمد دهلان » ستون پنجمی در غزه برای کودتا برعلیه حماس به صورت مخفیانه سازماندهی کرد که توسط  حماس کشف و سرکوب شد. پس از شکست برنامه کودتا ، دولت اسرائیل تصمیم به محاصره و گرسنگی دادن مردم غزه را گرفت. صهیونیست ها در برابر  مردم غزه دو راه قرار داد: یا از گرسنگی بمیرند، و یا تسلیم شوند. از این تاریخ  در بخشی از سرزمین اشغالی  فلسطین زندانی بوسعت ۴۵ کیلومتر طول و ۱۰ کیلومترعرض با دو میلیون جمعیت  بوجود آمد. مردم غزه از ۲۷/۱۲/۲۰۰۸ مورد تجاوز آدمخواران تا به دندان مسلح صهیونیستی قرارگرفتند. تجاوزی که هدف آن قتل عام حدود دو میلیون انسان دربند و به بردگی کشیدن یک ملت است. در۱۷ ژانویه ۲۰۰۹ ژنرال اشکنازی فرمانده ارتش اسرائیل در گزارشی به پارلمان این رژیم اعلام کرد: » در۲۰ روز ۲۱۳۰ حمله هوائی به غزه انجام شده » که پی آمد آن برای ساکنان نوارغزه طبق آخرین آمار بیش از شش هزار(۶۰۰۰) کشته و زخمی که اکثریت مطلق آنها را کودکان ، زنان و غیر نظامیان تشکیل می دهند بوده است .

سازمان ملی آمار فلسطین خسارت های اولیه به تاسیسات شهری و اقتصادی غزه را دو میلیارد دلار تخمین زده است. ۵۰۰۰ خانه  در این حملات به تلی از خاک تبدیل شد و ۱۶۰۰۰ خانه هم خسارت جدی دید. ۱۰۰۰۰۰ فلسطینی بی خانمان شدند و به ۱۶ بیمارستان و درمانگاه و ۲۳ مسجد و ۶۰ مدرسه خسارت جدی وارد شد.

نشت « شورای امنیت سازمان ملل متحد » جهت  بررسی اوضاع در نوار غزه برگزار شد ولی در اعلامیه‌ی پایانی نشست، سخنی از محکومیت اسرائیل مطرح نشد، اما بر ضرورت قطع فوری عملیات نظامی تأکید گردید. درحقیقت « شورای امنیت سازمان ملل » همچون گذشته درمورد جنایات جنگی اسرائیل با صدور یک اعلامیه ی بی بو وخاصیت  دست آدمکشان اسرائیلی را در کشتار مردم بی دفاع  فلسطین باز گذاشت.

قتل عام خلق فلسطین ریشه در ۷۰ سال ترور دارد. رژیم اسرائیل تنها رژیمی است که بخش مستقلی را در سرویس های امنیتی و جاسوسی خود برای ترور افراد مختلف تاسیس کرده و آن را به عنوان یکی از مهم‌ترین مبانی فکری و استراتژیک خود مطرح می‌کند.

« رونین پرگمن» خبرنگار مسائل امنیتی و نظامی در روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحارونوت و نویسنده اسرائیلی به تازگی و برای اولین بار در کتابی به بررسی عملیات ترور انجام شده توسط سازمان جاسوسی موساد پرداخته است. در کتاب آمده است: سرویس‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی اسرائیل طی ۷۰ سال گذشته بیش از ۲۷۰۰ عملیات ترور را انجام داده‌اند تا اسرائیل تنها  رژیمی باشد که به جای استفاده از سیستم‌های دیپلماتیک  و سیاسی برای تحقق اهدافش از ترور و حذف رقبا استفاده می‌کند. … سازمان جاسوسی موساد از روش‌ها و ابزارهای مختلف برای اجرای طرح‌های خود استفاده می‌کند. از جمله این ابزارها می‌توان به استفاده از خمیردندان مسموم، هواپیماهای بدون سرنشین و تلفن‌های همراه بمب‌گذاری شده و زاپاس‌های خودروی بمب گذاری شده برای حذف اشخاص مهم اشاره کرد.

علاوه بر قتل وعام در دیریاسین ، کفرقاسم ، تل زعتر، صبرا وشتیلا ……. ونوارغزه در طی ۷۰ سال گذشته اعمال  سیاستهای استعماری  دول امپریالیستی در ایجاد پایگاهی مطمئن  در خاورمیانه را باید در حاکمیت مذهب  نژاد پرست یهود دید که گفته های یهوه خدای قوم یهود توسط خاخام های فاشیست  از زمان کودکی به یهودیان آموزش داده میشود و آنان را بر اساس گفته های تورات برای کشتارمردم فلسطین آماده می کنند. روند وقایع بر این مبنا بود که براساس آمار خبرگزاری قدس (قدسنا): مصطفی البرغوثی  دبیرکل جبهه ابتکار ملی فلسطین در پنجاهمین سالروز جنگ ۶ روزه ۱۹۶۷ آماری درباره تعداد شهدای فلسطینی از آن زمان تا کنون ارائه کرد.
البرغوثی اعلام کرد آمار دقیقی درباره تعداد شهدای فلسطینی از سال ۱۹۶۷ تا کنون وجود ندارد اما شهادت ۴۲ هزار فلسطینی ثبت شده است.
البرغوثی در پنجاهمین سالگرد جنگ ۶ روزه در سال ۱۹۶۷ تصریح کرد: ۱۰۹۶۹ تن از این شهدا مربوط به انتفاضه اول در سال ۱۹۸۷ تا کنون هستند.

وی در ادامه گفت: طی جنگ‌های علیه نوار غزه ۳۸۱۲ فلسطینی از جمله ۹۰۰کودک به شهادت رسیدند و از سال ۱۹۹۲ تا به امروز ۱۳ روزنامه‌ نگار و ۴ فرد فعال دیگر در رسانه‌ها به دست نیروهای رژیم اشغالگر به شهادت رسیدند .

امروز درشرایطی که مردم جهان از کشته شدن بیش از صد نفر و زخمی شدن بیش از۳۰۰۰نفر در طی ۵ روز به شدت خشمگین شده اند. و با برگزاری تظاهرات علیه کشتار مردم بی دفاع فلسطین بویژه در نوار غزه اعتراض می کنند و قاطعانه از مراجع بین المللی  می خواهند دولت اسرائیل  را واداربه قطع فوری کشتار مردم  فلسطین نمایند. در یک اقدام وقیحانه آقای «راج شاه» سخنگوی کاخ سفید روز دوشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی «حماس» را مسئول مرگ دهها فلسطینی دانست که در جریان اعتراضات روز دوشنبه در نوار غزه به دست نظامیان رژیم صهیونیستی جان باخته اند. و خانم نیکی هیلی نماینده  امریکا در شورای امنیت مانع صدور بیانیه‌ای از سوی شورای امنیت برای انجام تحقیقاتی مستقل  درباره کشتار فلسطینیان در مرزهای غزه شده است. ناتوانی مراجع بین المللی و سران کشورهای خاورمیانه  در وادارکردن دولت اسرائیل به خاتمه دادن به کشتار و تحویل عاملان این جنایت به دادگاه رسیدگی به جنایات جنگی درهلند بدون شک برای جامعه جهانی فاجعه بار خواهد بود.

امپریالیسم امریکا و اتحادیه اروپا و مراجع بین المللی که دربرابر جنایت جنگی رژیم اسرائیل سکوت می کنند، شریک جرم در این کشتار هستند. آنان باید بدانند، نفرت مردم فلسطین و منطقه را عمیق تر واراده شان را درمبارزه علیه اشغالگران را مصمم ترخواهند کرد.