در بهاری که جهان می رفت… – برزین آذر مهر
در بهاری که جهان می رفت…
نعره ی ببر سیاه ابر هم
خواب مرغان مقلد را نیاشوبد
سینه، گر، پر درد ،
از این است…
دی چه آغازِخوشی از یورش بادی زمستان روب،
پیدا بود
در بهاری که جهان، می رفت تا جهان دیگری باشد …
اینیان و آنیان اما
از درون و از برون ،هر دو تبر بر دست
بر شکوه باغ تازیدند
از درختان ریخته هم شاخه و هم برگ ،
از تل سوزنده شان هر دم
آتشی بر ریشه پاشیدند
زو گرفته شور و حالش را
آرزوهای بهارش را
در فرو پاشی ش کوشیدند
زان سپس در گوش عالم هایهو کردند
در سر مرغ مقلد ،
این دروغ خود فرو کردند:
«مرگ این باغک
نه از زخم تبر
بل میوه ی خود آفتی ها بود»!…
جعفر مرزوقی (برزین آذر مهر)
زلنسکی یک دلقک رذیل است و از خود اراده و اختیاری ندارد. مسئولیت حمله به نیروگاه هستهای زاپاروژیه مانند انفجار…
رفقای گرامی، خاموشی هوشنگ ابتهاج- سایه، یکی دیگر از تابناکترین اختران آسمان ادبیات، ادبیات سیاسی- اجتماعی، فکری و هنری میهن…
نگاشته اید: «نه با انقلاب توده ها، بلکه بدست عوامل داخلی و خارجی امپریالیسم تخریب شده،» جناب خسرو حکومت شوروی…
سلام. ضمن همدلی با بسیاری از مطالب مقاله، لطفا منبع موثق برای این ادعا عرضه کنید که اولین اینترنت و…
کاش نام رزا لوکزامبورگ به هویت خودشان آغشته نمی کردند. به نام رزا لوکزامبورک و به کام امپریالیسم!