آه!دیدی؟سرانجام او نیز…. به یاد رفیق نازنین بابک پاکزاد

آه!دیدی؟سرانجام او نیز….

به یاد رفیق نازنین بابک پاکزاد

شاهین شهروا

babak_pakzad_aziz_2017_rot

صبح برف می بارید.پرده را کناری کشیدم و گفتم برف نو برف نو سلام سلام….

غافل از این که برف این سال نه امید سپیدی بود و نه پیام آور شادی لبخندی ،غافل از این که برف امسال نه فقط آلودگی ایام را نزدود که آسمانش را هم تیره و تار تر از گذشته کرد.

نه این قبول نیست!من باورم نمیشود!صندلی های یخ زده خانه هنرمندان هم باورشان نمی شود.سنگفرش هایی که دیر به دیر اما دراز و طولانی رویشان گام برمیداشتیم و از این در و آن در جهان حرف می زدیم هم باورشان نمی شود.اصلا فردا می آیم مینشینم کنار دستت و آن قدر سیگار دود می کنم که دادت در آید و باز بگویی خودت را خفه کردی.می آیم تا از مرگ عمو فیدل بغض کنیم و غصه آمریکای لاتین بدون فیدل و چاوز را بخوریم.می آیم تا دوباره دعوایم کنی و بگویی باز هم شلوغش کردی و من بگویم بااااابککک قضیه شلوغ هست بعد تو با آن خنده های تمام قدت زنهارم دهی که همین روزها سکته میکنم.این قبول نیست رفیق تو گفته بودی من سکته میکنم.این ها چرا مزخرف می گویند.عقلشان پاره سنگ برداشته می گویند تو سکته کرده ای . یا شوخی شان گرفته یا اگر نگویی شلوغ می کنم دوباره غرض و مرضی در کار است

اصلا از سیاست حرف نمیزنیم مثل وقتهایی که می خواستی بحثی را عوض کنی از شیرین کاری های پسرت بامداد_فیلسوف کوچک زمانه ما_ و منطق خوش باشی اش بگو.

اصلا هر چه می خواهی بگو ، اما چیزی بگوپیش از آن که در اشک غرقه شوم چیزی بگو….

یادت هست میگفتی:”چرا انقدر زیاد می نویسی مقاله است دیگر برادران کارامازوف که نیست.”یادت هست می گفتی چرا وقتی می نویسی با همه دعوا داری ؟چرا همه را با خودت دشمن میکنی؟یادت هست می گفتی تو سیاست خوانده بی سیاستی؟

یادم هست.خوب یادم هست .این بار نه دراز می نویسم نه با کسی دعوایی دارم نه ….

این یکی را بخوان و بگو حالا خوب شدولی بخوان ولی باش ولی

****

بابک پاکزاد بی شک نمونه ای از یک انسان طراز نوین بود(و هست).در زمانه ای که انسان های مترقی!طرازشان به بند تنبانشان و خلاصی فرهنگشان بند است بابک سرشار از دغدغه های انسانی بود(و هست)او همیشه در کنار زحمتکشان جامع ایستاده بود(و هست) و حتی در روزهایی که با اختاپوس مرموز سرطان به جدال برخاست بیش از نگرانی درد و درمانش دغدغه نظام اجتماعی سلامت و به ویژه آسیب های آن برای زحمتکشان جامعه را داشت(و دارد). بابک پاکزاد با همه مهربان بود و صادق_و من هرگز نفهمیدم چگونه میشود این دو صفت را توامان داشت_ بابک پاکزاد ….حیف شد

می گویند مرگ حق است . دروغ می گویند

تو نباید می مردی

نه

تو نباید می مردی

1 Comment

  1. ای وای من!
    یاران یکی یکی ما را ترک می‌گویند! دو سال پیش نیما رفت و امسال…
    بابک پاکزاد، این فرزند پاک‌سرشت میهن، یار قلمی من، انسانی با نجابت موروثی، همرزم وفادار در میدان حرف و عمل، رزمنده‌ایی کم‌نظیر را هم بیماری سرطان، این بیماری مخوف آزمایشگاهی امپریالیسم از ما ربود!
    یاد و نامش جاودان، راه پر صلابتش پر رهرو باد!
    کتاب «صد ساعت با فیدل» کار مشترک من و زند یاد بابک است:
    https://eb1384.wordpress.com/صد-ساعت-با-فیدل/

Comments are closed.