رناندو لوگو، رئیس جمهور سابق پاراگوئه که به دنبال یک کودتای پارلمانی از ریاست جمهوری برکنار شد طی مصاحبه اختصاصی با راشیاتودی روندبرکناری رئیس جمهور برزیل، خانم دیلما روسف را تحلیل کرد. بنظر وی رسانه‌های غربی و کنسرن‌ها که از طرف ایالات متحده آمریکا پشتیبانی می‌شوند، چندین بارکوشش کرده اند تا در مسائل داخلی آمریکای لاتین دخالت کنند. برزیل تحت رهبری روسف نمونه بارز نافرمانی علیه امپراتوری آمریکای شمالی شده است.

 

تارنگاشت عدالت
منبع: راشیا تو دی

۲۶ آوریل ۲۰۱۶

 

مصاحبه با رئیس‌جمهور سابق پاراگوئه فرناندو لوگو:

«برکناری رئیس جمهور، کوششی برای بزانودرآوردن برزیل در مقابل امپریالیسم آمریکاست»

 

فرناندو لوگو، رئیس جمهور سابق پاراگوئه که به دنبال یک کودتای پارلمانی از ریاست جمهوری برکنار شد طی مصاحبه اختصاصی با راشیاتودی روندبرکناری رئیس جمهور برزیل، خانم دیلما روسف را تحلیل کرد. بنظر وی رسانه‌های غربی و کنسرن‌ها که از طرف ایالات متحده آمریکا پشتیبانی می‌شوند، چندین بارکوشش کرده اند تا در مسائل داخلی آمریکای لاتین دخالت کنند. برزیل تحت رهبری روسف نمونه بارز نافرمانی علیه امپراتوری آمریکای شمالی شده است.
ما اکنون با آقای فرناندولوگو رئیس جمهور سابق پاراگوئه صحبت می‌کنیم. او از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ در این مقام خدمت می‌کرد  تا این‌که بدنبال رای عدم اعتماد از کار برکنار شد. او اکنون در مقام سناتوری فعالیت می‌کند. خیلی ممنون از شرکت شما در این مصاحبه! آقای لوگو، مورد شما انسان را به یاد وضعیت کنونی برزیل می‌افکند. نظر شما در مورد وضعیتی که دیلما روسف با آن روبروست، چیست؟
قبل از هرچیز از این که در مسکو با شما مصاحبه می‌کنم خیلی خوشحالم. من رئیس کمیسیون دوستی پاراگوئه/روسیه در مجلس پاراگوئه هستم و هدف از سفر ما به روسیه نیز تعمیق این دوستی است. من لرزه‌های مشابهی در سیاست‌های جاری با زمین لرزه تاسفبار در اکوادور مشاهده می‌کنم، زیرا که این یک زمین لرزه سیاسی است. من همیشه می‌گویم که رای عدم اعتماد حربه‌ای است که با قانون اساسی همخوانی دارد ولی در مورد ما، یعنی در پاراگوئه مفتضحانه مورد سوءاستفاده قرار گرفت. هیچ‌کس احترام به روند کار و به حق دفاع از خود را رعایت نکرد. آنها تنها ۱۷ ساعت به من وقت دادند تا خود را آماده دفاع کنم و اتهامات را رد نمایم. فکر می‌کنم که ما جلوتر رفته‌ایم و نمی‌توانیم از تحلیل سرباززنیم.

کودتاهای دهه ۷۰ و دیکتاتوری‌های خشن که ایالات متحده از آنها پشتیبانی می‌کرد، اکنون دوباره و به شکل دیگری شکل می‌گیرد. وقایع ۲۰۱۰ در هندوراس مفتضحانه بود: رئیس جمهور کشور با پیژامه به سربازخانه‌ای منتقل شد. رئیس جمهوری که کاملاً قانونی از طرف خلق انتخاب شده بود. در سال ۲۰۱۲ در پاراگوئه از یک ناآرامی و اعمال خشونت سوءاستفاده شد و رئیس جمهور مورد استیضاح قرارگرفت. این اقدام در اصل نوعی «برکناری رئیس‌جمهور» بود که به کمک هنجارهای قانونی، ظریف و قابل هضم شده بود تا راه برای عقب‌نشینی رئیس جمهور بازبماند.

و امروز نوبت دیلما روسف است. معتقدم که کوشش‌های آمریکای لاتین در جهت ادغام در سطح Mercosur و یا Unasur و نهایتاً CELAC که ما در تاسیسش شرکت داشتیم و هدف آنها ساختمان یک میهن عظیم است، نوعی شورش علیه امپراتوری ایالات متحده آمریکا تعبیر گردیده است. و اکنون ما شاهد پیامدهائی آن هستیم. علاوه برآن: برزیل به عنوان قدرتی که در صحنه بین‌المللی از نظر سیاسی و اقتصادی در حال رشد است تحت رهبری مشخص لولا دا سیلوا و جانشین او دیلما روسف واقعاً یک کشور شورشی است که سعی دارد وضعیت را تغییر داده  و نقش رهبری کننده در منطقه را عهده‌دار شود.

و اکنون بپردازیم به مسئله روسوف: می توان گفت که این اقدام قانونی است. بلی. این کار ممکن است. ولی آیا می‌توانیم کوشش‌های اپوزیسیونی که از نظر اقتصادی متحد شده است را قانونی تلقی کنیم که رئیس جمهوری را که کاملاً دمکراتیک و شفاف انتخاب گردیده و از نظر بین‌المللی به رسمیت شناخته شده را در نیمه دوره انتخاباتی از ریاست جمهوری برکنار کنیم؟ به عقیده من در واقع مسئله بر سر مدل رهبری است که ما در منطقه به ویژه در آمریکای جنوبی تکامل بخشیده ایم.

شما وضعیت کنونی برزیل و دیلما روسف را چگونه تعبیر می‌کنید؟
بی‌شک این کوششی برای تشدید وضعیت است تا بتوان به امکانات قانونی دست یافت که با کمک روش‌های منطبق با قانون اساسی مثل رای عدم اعتماد، فردی را از کار برکنار کرد که از طریق قانونی و از طرف اکثریت گسترده مردم انتخاب شده است. فکر می‌کنم که حرف آخر هنوز زده نشده است. هنوز همه‌چیز گفته نشده. این روند روز یک‌شنبه آغاز شد و ما می‌توانستیم آن را در تلویزیون دنبال کنیم. البته آنها به اندازه کافی رای آوردند ولی هنوز مجلس سنا باید آن را تائید کند، زیرا که موضوع باید در صحن مجلس هنوز مورد بحث قرار گیرد. اینها تنها گام‌های اول است. نه من و نه هیچ‌کس نمی‌تواند صراحتاً بگوید که رای عدم اعتمادی که روز یک‌شنبه اعلام شد به کجا خواهد کشید.

به نظر شما چه نیروی در پس این امر قرار دارد؟ آیا بازیگران آن بین‌المللی هستند و یا این‌که این تنها یک مسئله محلی است؟
امروزه نمی‌توان مسائل محلی را از مسائل بین‌المللی جدا کرد. همان‌طور که در مورد پاراگوئه ما شاهد بودیم، کنسرن‌های بین‌المللی نیز  با تائید ایالات متحده آمریکا  در آن شرکت داشتند. بدون تمایل آنها این نوع وقایع صورت نمی‌گیرد. فکر می‌کنم که به اندازه کافی مکانیسم، نیرو، قدرت و امکانات مذاکره  و دیپلماتیک را در اختیار دارند تا روندهای دمکراتیکی را که بزحمت زیاد در منطقه ایجاد شده بشکنند.

آقای هوگو، شما برخی از کشورها را اجمالاً مطرح کردید که روسای جمهور منتخبه مردم آن با رای عدم اعتماد مواجه شدند. ایا فکر می‌کنید که مورد برزیل می‌تواند در مورد کشورهای دیگر آمریکای لاتین تعمیم پیدا کند؟
بی تردید! اوومورالس  چندین بار با این وضع روبرو بود. کوره‌آ نیز همین‌طور. خیال روسای جمهور اوروگوئه، «تاباره» و رئیس جمهور شیلی «باشلت» که امروز مجدداً انتخاب شدند می‌توانند نسبتاً  راحت باشد… اگر ما مدل‌های کاملاً متفاوت با سطح شرکت مختلف مردم  را در مقابل هم قرار دهیم که خودآگاهی شهروندی، اصول حق انتخاب مستقل، استقلال  و بویژه حاکمیت سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تقویت شود، خواهیم دید که دخالت از خارج همواره نقش غالب ایفاء کرده است. حال آیا رسانه‌ها، کنسرن‌های بزرگ و یا کشورهای دیگر، همواره بازیگران خارجی هستندد که در چنین وضعیتی منافع خود را تعقیب می‌کنند.